"ruhumu korkmaya alıştırmadan,
sadece diyemeden ve tutunamadan.
bu insanların sana tutunması gibi,
bu bir ölüm ve ölüyorsun..
Sen herkes gibisin,
bu bir ölüm ve sen ölüyorsun.."
--------------------------------------------------------
Açık unutulmuş pencereden esen rüzgarın sesine kendimi kaptırmışken ellerime işleyen soğuk suyu hissedemiyordum. Soğuk tenime değdiği her anda yaralarımı ıslatarak verdiği acıyı artık hissetmiyordum. Bu hayata ve her şeyi ile alışmıştım. İstemesem bile en azından denemeliydim. Başka bir çarem yoktu. Neden mi? neden?.. neden... neden olabilir....Belki de korktuğum içindir. Yalnız kalmaktan, yalnız.. her şeyimi kaybetmekten, elimde kalanları da kaybetmek. Nasıl.. nasıl olur! düşüncesi bile içimi karartıyor. Bu nedenle buradayım. Hiç bir zaman olmak istemeyeceğim hatta bunun mümkün olacağını duysam bile kahkahalarla gülüp geçeceğim lakin şu durumda geçemediğim bir yer, bir kasaba.. İnanamayacaksın ama.. Burada yaşayan insanlar var! evet evet evet var! Bu tuhaf. Ölü gibiler.. ama yaşıyorlar. evet yaşıyorlar.. Ve bende yaşıyorum! bende.. bende.. bu gerçek mutluluk mu? yoksa sadece hayata tutunmaktan mı ibaret. gülmeden, kahkaha atmadan, eğlenmeden, mutlu omadan.. Bu yaşamak olabilir mi? bu mu? bu yaşamak mı? nefes almak bu mu? Konuşmadan.. Duymadan, hissetmeden.. bu gerçeğe alışmalı mıyım.?
Evet.. yapmalıyım. Eğer denemez isem yapamam. Asla asla daha fazlasını kaybedemem. Hayatta kalmam gerek. Onlar için, onun için, kendim için, hepimiz için.. Ben en azından bunu yapmalıyım. Yaşamalıyım. Nefes almadan.. Yaşamadan yaşamayı denemek.! Bu tiyatro ne kadar sürebilir ki?.. Sadece bir umut.
----------------------------------------------------------
Herkesin etrafında dönen dünyanın ben etrafında dönüyordum. Yetişememek, hep yorgun olmak, asla dinlenemeden, tuttuğun nefesi veremeden, Ve sonunda yine başarısız olmak..
YOU ARE READING
İH.Lanetim (Korkuyu yok etmek için bırakın sizi ele geçirsin)
Horror"Bu bir zevk meselesi olamaz Sen hep ağlarsın ve ben bir şey yapamam Ne kadar mı acıyor ? Bu sonu olmayan bir yaşam gibi Hatalarımı yok edemem Ama ben sana senin olduğundan daha yakınım Biz iki kötü dostuz işte Birbirimizi göremeden Sesini duyuyorum...
