Gizemli Takipçim Bir MELEK¡¡¡

nerdeyim ben

Evet bende her insan gibi korkar,üzülür,mutlu olurum. Ama annem ve babam öldükten sonra mutlu ve korkak yanımı içime hapsetmiş cesur ve korkusuz görünmek için çok uğraşmıştım. Ama bir kaç dakika önce olanlar içime hapsettiğim korkumun ortaya çıkmasını sağlamıştı. Çok korkmuştum o cama çarpan kesilmiş kanlı kafanın gözleri açıktı ve bana bakıyordu.  Bu gece kesinlikle uyuyamıycaktım çünkü daha demin olanların rüyama gireceğinden emindimm. Onun odasında hıçkıra hıçkara ağlarken oda odamı kontrol etmeye gitmişti. Geri döndüğünde kollarımdan tutarak ayağ kaldırdı ve beni kollarının arasına sardı.
"Geçicek, hepsi geçicek, ben yanındayım ve herzamanda yanında olucaam. Sen şimdilik benim odamda kal. Yat uyu ben odandaki camı temizleticek birini bulayım.
  Onun odasında kalmak iyi fikirdi çünki o odada kalırsam tekrar beni korkutmalarından korkuyordum. Kafamı onaylar şekilde salladım. Beni omuzlarımdan destek vererek yatağa götürüp yatırdı. Üzerime yorganıda örtüp gideceği sırada elinden tuttum
"Bana bunu kim,Neden yapıyor? Ve o kesik kafa kime ait?

"Aklımda biri var ama hemen sonuca varmayalım biraz araştırıcaam. Bu arada o kesik kafa kime ait bilmiyorum ama onuda araştırıcaam sen şimdi bunları düşünme uyu ben odanı temizlettikten sonra yanına geliceem.

"Korkuyorum!"

"Korkma ben yanındayım. Eğer bana birazcık güveniyorsan korkma ve uyu."

Zorda olsa gözlerimi kapattım ama duyduğum sesle gözlerimi tekrar açtım

**DREW!!**

"Sesiz ol hayvan herif! Nooldu neden bağırıyorsun?"

**Drew o geldi o burada**

"Kimden bahsediyosun Nicolas açık konuş"

** Melezlerin kaptanı geldi o burada ve hertarafa öfke saçıyoor**

"Kahretsin!!"

** O.. O kızı yaşatmaz drew. Öfkeden kuduz köpek gibi önüne gelene saldırıyor**

"Ahh tamam sen git sonra bakarız bi çaresine"

Onun ismi drew di demek. melezlerin kaptanı konusunu pek kafama takmamıştım evet beni öldürücekti ama bu benim umrumda bile değildi. Bana döndü ve kaşlarını çatarak
" UYU!!"
Diye bağırdığında kıkırdadım tamam anlamında bir işaret yaptıktan sonra
Yorganı yüzüme çekip gözlerimi kapattım. Onun odadan çıktığını duymuştum. Birkaç rahatsız edici dakikadan sonra kapı tekrar açıldı onun olduğunu düşünüp kafamı yorganın altından çıkartmadım. Ayak seslerini duyduğumda biraz tedirgin olmuştum çünkü o çıkarken ayağıyla ses çıkartmamak için parmak uçlarıyla yürümüştü, ama bu ayak sesleri sanki biri ayağını kasıtlı bir şekilde yere vuruyomuş gibiydi. Kafamı çıkardığımda hayalet maskeli biriyle karşı karşıyaydım çığlık atacağım sırada ağzımı bir bezle kapattı ve sonrasını hatırlamıyorum. Birtakım sesler kulağıma iliştiğinde gözlerimi açmaya çalıştım ama olmadı. Gözlerimi bağlamışlardı. Bunu yapan kimse eminim canını çok yakmışımdır ve tüm bunları haketmişimdir.

Korkuyorum DREW nerdesin?

Karnıma yediğim yumrukla düşüncelerimden sıyrılıp karnımın acısına odaklanmıştım. Yumruk atan her kimse hep aynı yere vuruyor ve buda canımı çok yakıyordu. Ağlamamaya çalışıyordum. Güçlü durmaya iki yumruk yedik diye omuzlarımı düşürmemeye çalışıyordum. Canım çok yanıyordu dudaklarımdan firar eden bir kaç iniltiden başka hiçbirşey gelmiyordu ellerimden. Ses seda kesildi, aradan bir 5 dk geçti geçmedi bilmiyorum ama daha fazla acıya dayanamadığım için içime akıttığım göz yaşlarımı dışa vurdum. Sıcak gözyaşlarım yanaklarımdan süzülürken aklımda o vardı. O hani beni bırakmayacaktı, hani yanımda olup beni koruycaktı, hani korkmama izin vermiycekti. Bu söyledikleri yalanmış meğer bana yalan söylemiş. Ama neden?