#Chapter 20: Dead?

166 8 4
                                    

*Essie’s P.O.V.*

I wake up at an unusual place. Patay na ba ko? Haist. Wag niyong sabihing nasa impyerno ako. Grabe ayaw kong makasama sina Britny.

“Jessica. “ Someone called out my name. Hinanap ko kung saan nanggagaling yung boses. Then I saw her.

“Camille? “ Patay na talaga ako. Huhu. Ano ba yan. Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kong ikalungkot. Ano bang mas nakakalungkot? Yung hindi kami naikasal ni Ralph o hindi ko na mawiwitness ang kasal ng mga kaibigan ko? o kasama ko tong impaktang to na, nanakit sa best friend ko? Haist. Akala ko pa naman magiging masaya na ko kapag namatay na ko. tsk tsk.

“Hindi ka pa patay, Essie. Stop imagining things that won’t happen, yet. “ Camille said smiling.

“Bakit kita nakikita kung hindi pa ko patay? Atsaka hindi to mukhang ospital no. Tapos hindi rin ako sugatan. So hindi ka pa patay ganun? Atsaka hindi ako nagiimagine no. “ Mataray kong sagot sa kanya. So may third eye lang ako ganun? Tsk.

“Haha. Patay na ko, Essie. Hindi ka pa rin nagbabago. Kamusta na sila? Si Mark? “ Lumungkot yung itsura niya ng binaggit niya yung hinayupak na Mark na yun. Hindi ko pa rin matanggap na magkapatid kami sa ama. Tsk tsk.

“They’re ok. Ok lang siya. “ Bitter kong sagot.Napangiti naman siya ng mapait. Nalasahan ko yung ngiti niya eh kaya nasabi kong mapait. Tsk. “Oh? Bakit ganyan ka makangiti? “ tanong ko sa kanya.

“Nothing. Hindi mo pa kami napapatawad, right? “ Tanong niya sakin. Tiningnan ko yung mga mata niya. Nagiwas ako ng tingin. Tsk.

“I’m sorry. Pero sa tingin ko dapat mong malaman na- “ Hindi niya natapos ang sasabihin niya dahil itinikom niya bigla yung bibig niya. Ang weird. Ganun ba pagpatay ka na? Ang weird mo na? tsk.

“I don’t think so. “ Someone said. Nung lumingon ako sa may likudan ko, I saw kuya Jhay. Sht. I’m really dead. Haist.

“Kuya! “ I hug him. Kahit na patay na ko atleast kasama ko naman si kuya di ba? Haha. Ayos na din.

“I miss you. Did you miss me? Kamusta si Karen? “ Tanong niya agad sakin.

“Kuya namiss kita. Pero hindi ko kayang tanggapin na ako yung kapatid mo pero nauna mong kamustahin si Karen kesa sa amin ni Rishi. “ umiiling kong sabi.  Napatawa naman si kuya. Haist. Ganun ba talaga pagnamamatay nagiging joker? Tsk tsk.  “At hindi ko alam na magkakilala pala kayo ng best friend ko. “

“I’ve met her before. Pero hindi niya siguro ako tanda. Alam ko naman kasing aalagaan kayong mabuti ni Mark. “ He pat me in the head.

Remember MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon