Gray Xavier POV
Christoff, my cousin, he knows that i really hate calling me on my real name. I decide to change it, last five years ago to hide my identity. I know that, Miana will do anything to find me. That bitch...... why i really can't forget about her.
And...
I don't fucking now why, i kissed that Christoff woman lately. Maybe, i want to tease Christoff for calling me Glare Franco. Christoff is my cousin, Tita Naomi son. I don't care if his my cousin. I think he needs to fresh his mind. By using Bea and Erros.
I just know them by there names because of Christoff but i really don't have an idea that....... that Zephaniah Erros such a Gorgeous.
But have a noisy mouth. Too noisy.
Too interesting. Christoff, played a game with two woman. I thought my cousins is such a kind person.
Im here at washington bar. Tito Wilsons bar. That woman really want to drunk hard.
Someone calling. Phone call.
I answered. A client.
I told to Erros to stay and wait. Inabot ako nang ilang oras, makipag usap sa matandang hukluban, para sa business matters. I decided to, go back on the bar after that. Hindi pa naman siguro umaalis ang babaeng yon.
Why do i care? She's on her right age. She can go back home on her own. Psh!
I found my self, driving the path to the bar. Pinarada ko ang kotse ko, at agad na bumaba ng makita ko ang isang lalaki na isinakay si Erros sa loob ng kotse. Bigla naman pinaharurot ng gago ang sasakyan kaya mabilis pa sa alas kwatro akong bumalik sa kotse ko para sundan.
Ilang minuto ay huminto ito. Huminto ito sa isang condominium na pag aari ko pa. "Wrong move" huminto din ako at bumaba ng sasakyan. Sinenyasan ko ang mga tauhan ko. "Hoy teka...... saan niya siya dadalhin. Kasama ko yan." Sigaw nung gago sa mga tauhan ko. Hawak na nila ngayon si Erros na walang malay.
Lumapit ako sa gago at pinilipit ang kanyang braso ng akma akong susuntukin. "Bugbog o dignidad?" Seryoso kong saad. Natawa naman si William na kanang kamay ko.
I glared at him. "Sorry boss"
Hindi sumagot ang gagong, tigang. "Bugbugin niyo ito hanggang hindi na makilala" ani ko sa mga tauhan ko. Lumapit ako kay William na akay akay si Erros.
I feel like, im responsible to take care of her. "Since you passed out, I'll take you home."
Zephaniah Erros POV
Ang sakit ng ulo ko. Sobrang sakit na parang sasabog. Asan ba ako? Hindi naman ito ang condo unit na tinutuluyan ko. Bumangon ako sa pag kakahiga habang hawak hawak pa rin ang ulo ko. Hang over.
"Ms. Lee, gising na po pala kayo." Ani ng maid na bagong pasok lang dito sa napaka gandang silid na ito.
"Asan ako?" Asan nga ba ako? Ang huling naalala ko ay..... kusang tumulo ang luha ko ng maalala ko na naman yung nang yari kagabi lang.
"Ms. Lee, kumain na po kayo." Inilapag niya ang dala niyang pag kain sa lamesa na nandito.
"Ayokong kumain." Nag talukbong ako ng kumot. Wala ako gana. Ang sakit sakit ng puso ko, ang sakit ng dibdib ko sobra. Parang pinipiga kata maalala ko yung nangyari kagabi.
"Ms. Lee, pinag bilin po ni President Chua na kaylangan niyo pong kumain kundi kami pong malalagot. Dalawang araw na po kayong walang malay"
