when u touch me [jenniexkai]

özel bölüm/2

Titreyen ellerimi üzerimdeki elbiseye silerek Jongin'e bakmaya başladım. Uzun zamandır üzerinde çalıştığımız koreografiyi bugün, bu sahnede sürpriz bir şekilde sergileyecektik. Hiç kimseye bir şey söylememiş, haftalarca antrenman yapmış, gerçekten mükemmel bir şey ortaya koymak için uğraşmıştık.

Ve ben bu heyecanla her şeyi mahvedecek gibi duruyordum.

"Daha önce sahneye bir sürü kez çıktın," diyerek ellerini ellerime uzattı ve birbirlerine kenetledi. "Sakin ol, kendini ritme bırak. Daha önce hep yaptığın bir şeydi bu, Jennie. Aynı şeymiş gibi düşün."

"İyi de hiç birisinde yanımda sen yoktun ki," diyerek gergin bir nefes aldım. "Bu dansı seninle yapacak olmak beni heyecanlandırıyor."

Güldü. Yaklaşıp dudaklarını dudaklarıma bastırdığında ellerimi ellerinden ayırarak ensesine çıkarttım. Ah, dudağımdaki ruj gidecekti ancak şu anda umrumda bile değildi.

"Son kez yanınıza- Aman Tanrım. Hiçbir şey görmedim, ben gidiyorum. Devam edebilirsiniz."

Sehun'un sesini duyduğumuzda ayrılarak ikimiz de Sehun'a bakmaya başladık. Jongin gülmeye başlamış olsa da ben basılmışız gibi hissettiğim için çok utanmıştım, normalde utanmazdım ancak Sehun aniden içeriye girince çok utanmıştım.

"Rujun silinmiş," diyen Sehun gözlerini devirerek yanıma geldi ve beni Jongin'den uzaklaştırdı. "Git yeniden sür."

Senelerdir asla değişmeyen bir şey varsa o da Sehun'un bana abimmiş gibi davranıp Jongin'i kıskanıyor olmasaydı.

"Sanki sen Lisa'yı öpmüyorsun."

"Öpüyor olabilirim ancak bu-"

"Sen bana abilik taslarsan ben de sana ç kardeşlik taslarım," diyerek karşımdaki aynaya başladım. Dağılan rujumu hızlıca silerek yeniden sürmüş, ardından saçlarımı düzeltmiştim.

"Aman be. Gidiyorum ben," dedikten sonra durdu ve bana ters ters baktı. "Umarım Kai'nin boyuna ulaşacağım diye giydiğin o topuklularla sahnede düşer ve rezil olursun."

Ben şok içinde ona bakmaya başladığımda Jongin sadece gülmüştü. Sehun çıkarken içeriye giren Heri son beş dakika kaldığını söylediğinde Jongin'e bakmaya başladım.

"Sadece iki dakika," diyerek elini yanağıma. "İki dakika sürecek ve bitecek."

Sahneye çıkmamız anons edildiğinde ancak ismimiz söylenmediğinde gülümseyerek sahneye ilerledim. Jongin de ben de yerimizi aldığımızda kapatılan ışıklar açılmış, bütün ilgi üzerimize toplanmıştı.

Şarkı başladığında ve Jongin elini bana uzattığında parmaklarımı hafifçe parmaklarına sürterek geriye çekildim. Böyle devam etti, tam iki dakika boyunca bedenlerimiz ritimle kıvrılmış, şarkıdan başka hiçbir şey duymamıştık.

Dans bittiğinde bitiriş pozumuzla beraber Jongin nefes nefes bana bakmaya başlamış, ardından bütün medyanın önünde hiç çekinmeden dudaklarını dudaklarıma yaslamıştı.

Yarın bu yaptığımız yüzünden milyonlarca haber çıkacaktı belki, nefret kusacaklardı belki ancak ikimiz de bunu umursamıyorduk. O beni öperken gülümsedim.

Ayrıldığımızda izleyicilere selam vererek el ele içeriye gitmiştik. Ve ben bu hissi seviyordum.

Senelerdir değişmeyen bir şekilde Jongin'in yanında olduğumda oluşan heyecanı seviyordum.

•

eh, cidden bitse mi artık burda