Sadece tek bir şey söylemiştim "Bell!" .. Aslında şokumu gizleyip Alicia'ya destek olmalıydım ama hala aklım o sözlerdeydi : 'Alicia ve sen geliceksin yoksa 13 cesedden fazlasını görürsün!" tamam kendim olsam giderdim ama Alicia'yaya bunu nasıl derim.
"Alicia, kendini toplar mısın? " dedim onun cesedin yanından kaldırarak.
"Masum birini öldürmüş.!" dedi hıçkırıklarının arasından..
"Biliyorum canım, kalkar mısın artık ?" dedim en yumuşak sesimle. Kalkmasına yardım ettim. Sonra sanki hiç kavga etmemişiz gibi:
"Üzülme olur mu? Her şey geçti!"deyip ona sarıldım.
"Tamam."deyip kendini topladı.
"Herkes geliyo, olanları açıklayalım. Tamam mı ?"
Başını onaylar biçimde salladı :
"Pekala , herkes beni dinlesin. Bugün bir ihanete uğradık kim olduğunu aramızda eksik olan kişiden anlayabilirsiniz.Ama siz fısıldaşmadan ben Bell olduğunu söyleyeyim. Ve ardında Paul Stephorn tarafından bir mesaj aldık.Mesaj çok açık bir şekilde belli edilmişti o yüzden ben gidiyorum..." sözüme devam edemeden Alicia'nın sözleriyle orda kalmıştım "Bende " demişti ama ben ona buna nasıl yaparım.. "Paul eğer gelmezsek 13 cesetten fazlasını yapacağını söyledi . O yüzden şimdi bu arkadaşımızı en iyi şekilde uğurlayıp hayatınıza geri dönmenizi istiyorum!" bu bir istek değildi emirdi. Bunları söyledikten sonra gecenin o muazzam karanlığında ilerliyordum. Gözümün önüne başka bir şey gelsin lütfen.. Tamam bulunduğum yeri inceleyeyim ağaçlarla kaplı yerde kaldırım taşlarını andıran ama onların daha süslü olanlarından ve Nyx heykelinin yanlarında bulunan mumlar sanki buraya doğuştan enerji vermiş gibi tıpkı bana verilen enerji gibi..Ben bunları düşünürken omzumda hafif bir dokunuş hissettim. Acaba kimdi? Yoksa Paul bizi almaya ya da öldürmeye kendi elleriyle mi gelmişti? Arkamdakinin söze başlamasıyla rahatladım :
"Seni korkuttuysam özür dilerim, Paul" yine o sıcak gülümseme ...
"Önemli değil." dedim korkumu bastırıp gülümsemeye çalışarak. Hani bu da hiç kolay değildi..
"Gidiyormuşsunuz?" soru sormaktan çok endişelenmiş gibiydi..
"Mecburum!" sesim soğuk çıkmıştı bunu düzeltmeliyim "Bak özür dilerim ama cidden mecburum onun size zarar vermesini göze alamam." o sırada başka ayak sesi ve yanımda Alicia "Evet mecburuz Afrodit.." sesi o kadar üzgündü ki "...Seninle gerçek bir tanışma yaşayamadığımız için üzgünüm.!" ciddi bir üzgünlüktü.. Sonra bana baktı ve yine aynı şey oldu sanki hiçbir şey ve hiçbir kimse yoktu sadece o ve ben... Gözüm onun o yeşilin en güzel tonu olan gözleriyle birleşti her şey durdu sanki nefes almayı bile unutmuştum ki Eric'in sesiyle irkildim "Evet... Madem mecbursunuz sizi kollluycaz o zaman ,tabi pek kollanmaya ihtiyacınız olcağınızı zannetmiyorum o ayrı bir konu.." dedi gülerek.Bizde gülüyorduk ki sonra yanımıza Amy ve Jack bir tartışmaya girmiş gibi konuşarak geliyolardı :
"Hayır Jack bence Percy Jackson serisi çok güzel.."
"Ben çirkin demedim ki ama Vampir Günlüklerinin yanında ne biliyim biraz hafif kalıyo gibi.." Bu tartışmanın uzamasını istemiyorduk ve ayrıca zamanımız da yoktu :
"Ihım ,ıhım acaba tartışmanız bittiyse artık bize katılsanız diyoruz..."
"Şey tabi Paul.." demişti Jack..
"Seninle pek tanışamadım ama iyi birine benziyosun..."
"Sen de öyle ." deyip elini uzattı ." Baştaki tanışmamız pek iyi değil gibiydi sıfırdan başlamak adına .." deyip içten bir şekilde gülümsedi...
Bende elini sıkıp "Sıfırdan..." dedim gülümseyerek. Sonra biraz ciddi olup " Biliyorsunuz ki Eric ve Amy'ye yöneticiliği bıraktığımızı söyledik ama bu değil ki siz bir şey yapmicaksınız hem onlara yardım edip hemde hepinizin araştırma yapmasını istiyorum.."
Hepsinin sorusunu Eric sormuştu "Ne araştırması?" o da ciddiydi artık hem de ondan hiç beklenmedik şekilde...
"Bizi alsalar bile durmicağını biliyorum o yüzden onların zayıf noktasını bulmalısınız. Zaten bizide güçlerimiz için istiyolar sizinkileri bildiklerini sanmıyorum burdaki herkesin bir gücü var herkes tek tek söylesin lütfen ."
İlk söze başlayan Afrodit oldu " Benim özelliğim telepatik olarak biriyle konuşabiliyorum . Yani hiç ağzımı kıpırdatmadan biriyle sohbet edebilirim karşımdakide aynı şekilde..." diyince Alicia'ya kaçamak bir bakış attım ,gördüğüm şey gülmeme sebep olmuştu yanakları al al olmuştu herkes bakınca "Sana değil ben başka bir şeye gülüyodum ama vay canına yani böyle bir özelliğim olsun isterdim." dedim en sevecen ses tonumla..
"Ben düşünce okuyabiliyorum ."dedi Eric..
"Ben vizyon görebiliyorum .." dedi Amy.
"Ben de şey .. ımm.. Nasıl desem? Ben daha yeni keşfettim ama görünmez olabiliyorum..."
"Ne? " dedi herkes ben hariç.. Biliyodum Nyx bu grubu boşuna toplamamış..
Sonra anlık bir şey oldu yine o his sanki bütün elementler ve ruh emrimi bekliyormuş gibi sonra bir ışık patlaması ve herkes birbirine bakmaya başladı.. Sonra benim ağzımdan başkası konuşuyordu :
"Haklısın Paul'cum..Ben bu grubu boşuna beraber yapmadım. Karşınızda çok güçlü bir vampir var ama bu demek değilki yenilmez.Siz özelsiniz...Ve ayrıca artık geceden korkmayın yavrularım. Unutmayın ışığın her zaman iyilik getirmediği gibi gecede her zaman kötülük getirmez... Seninle yine görüşçez Paul.. Kendine dikkat et ." deyip gitti.
"Vay canına Nyx'le tanışan ilk vampirleriz.."
O anda bir şey oldu sanki vücudum burda ama benim zihnim başka yerdeydi :
"Geleceklerini biliyorum Katy!" bu inanç değil emirdi ve ben kimin yanında olduğumu biliyordum.
"Nasıl bu kadar eminsin?" diye sormuştu Katy..
"O zaman sen beni hiç tanımamışsın canım .." deyip gözlerini devirdi..
"Ah ah , benden başka kimse zeki değil mi ya! " kelimelerinin her birinde alay vardı.. Tabiki de senden zekiyim ahmak.
"Nasıl yani?"
"Onu yenemeyeceğimden korktuğum için buraya çağırmadım.. Onunla bağlı olduğumuz için onu buraya çağırdım tabi Alicia'yayıda .. Çünkü ben böyle düşünmelerini istedim!"
"Ne?" demişti Katy .. Evet yani ne bu ya
şaka falan mı ?
Hikayemi okuduğunuz için her okuyucuma en içten sevgilerimi yolluyorum...
YAZAR NOTU
Ayrıca herhalde hikayemin başları sevilmediği için devamlı okuyucularım yok .. Ama başlarda acemiydim daha ilk hikayem olduğu için kusruma bakmayın.. Yeni yeni açılıyorumda ...
BİR DAHAKİ BÖLÜM YARIN ÇIKICAK UMARIM

ŞİMDİ OKUDUĞUN
100 Yıl Sonra Tekrar Biz Olmak
Vampiros14 yaşında kaderleri buluşan iki vampir.Derin bir uykuya yatırıldılar .. Ama intikam uyandırdı onları bu derin uykudan.. Karşılarında onların kopyaları ama daha güçlüleri bulunuyor.İyiler ve kötülerin savaşında sizce kim kazanacak?