nederlands project

33 4 2
                                    

Heey hoi, lynny hier, ik moest voor Nederlands een verhaal schrijven. Dus ik dacht aangezien ik hier nog steeds niks heb gepost, dacht ik nou laat ik het dan maar plaatsen he. Dus dit is niet iets dat ik samen heb geschreven met LeonieSchrijft, dit was mijn eigen brein haha. Enjoy xx

P.O.V Sky

Ik ben Eenzaam, maar sterk
ik ben niet slim, maar wijs
ik heb geen huis, maar ik kan overleven
Ik heb veel angsten, maar ook veel hoop.
Hoop, een magisch woord, de ene keer word je er blij van, terwijl de andere keer het pijnlijk is, pijnlijk om te weten dat het maar hoop is en dat het niet gaat gebeuren. En toch blijven we hoop hebben, we blijven vol houden dat op een dag het waar wordt. Op een dag zal je droom toch een keer uit moeten komen? Zolang je je dromen maar volgt. Dat is wat iedereen altijd zegt, maar na 5 jaar eenzaamheid zijn mijn dromen nog nooit uitgekomen. En toch blijf ik net zoals iedereen hoop houden, hoop om een keer niet alleen te zijn, hoop om een nieuwe familie te vinden.

Morgen is het vijf jaar geleden dat ik dertien werd, maar ook vijf jaar geleden dat de ellende begon. '13 is wel echt een ongeluks getal hè?', Sommige mensen zeggen dat dat allemaal maar bijgeloof is, maar wat voor de een geloof is is voor de ander de waarheid. Wat denk ik? Ik weet het niet. Was het toeval, dat ik mijn moeder, vader en broertje verloor op mijn 13e verjaardag? Of was het het lot? Was het toeval dat die spookrijder op de zelfde weg reed als mijn familie? Of was het het lot? Je zal het niet weten. De een zegt: 'God heeft een bestemming voor je in de wereld, de dingen die gebeuren, gebeuren met een reden.' Terwijl de ander zegt: 'Het is dom toeval dat dit net jou overkomt.' De eerste klinkt als hoop, en door zetten, het komt wel goed. De tweede klinkt als geef het maar op het word toch niks. Welke zou jij kiezen? Ik zit er tussen in. Ik ben bang om hoop te hebben, je weet nooit iets zeker. En na vijf jaar, zou je ook bijna willen opgeven. Maar toen werd het kerst, en een "miracle" begon.

Toronto 24 December
P.O.V Sky

Gesloopt loop ik over de straten van Toronto, natuurlijk moet het weer super koud zijn. Ik loop richting het centrum met mijn gitaar op mijn rug. Deze gitaar is het laatste wat ik gekregen heb van mijn ouders. Ik weet nog dat ik zelf hard had gespaard om mee te betalen. Bij ons gelde de regel: 'bij een verjaardag cadeau boven de 60 dollar, moet je alles van af de 60 dollar zelf mee betalen.' Deze regel was er zodat we leerde dat je geld niet zo maar kan uitgeven, dat je geld moet verdienen.

In het centrum aangekomen loop ik naar een goede plek waar veel mensen zijn. Ik haal mijn gitaar van mijn rug en leg de gitaar tas open neer. Ik stem mijn gitaar en speel wat akkoorden om even in te komen. Ik begin met het spelen van all I want for christmas nu we toch in de kerst stemming zijn.

Na een paar nummers staat er een groep mensen om me heen. Ik speel never be alone het is een nummer dat veel voor me betekend.
Het nummer gaat over dat je nooit alleen bent. Niemand is ooit alleen, want ook al lijkt de wereld zo groot, toch zal je altijd onder de zelfde sterren lopen als de mensen aan de andere kant van de wereld. 'When you fall a sleep tonight just remember that we lay under the same stars.' 'You'll never be alone', de mensen die om me heen staam beginnen te klappen. 'Dank jullie wel', zeg ik terwijl ik de mensen om me heen aan kijk. Mijn ogen stoppen bij twee paar bruinen ogen. De ogen kijken geamuseerd in de mijne, ik schud mijn hoofd, en focus me weer op de muziek.

Na nog een paar nummers gespeelt te hebben stop ik. Het is koud en de meeste mensen hebben het centrum verlaten om naar huis te gaan voor kerstavond. Ik kijk naar de briefjes en muntjes in mijn gitaar tas. Een zucht verlaat mijn mond. Ik ben nooit goed geweest met cijfers. Ik zak door mijn knieën en begin met tellen $1, $2, $3....

...$45, $47, $47,35. Dat is een goeie buit, ik verdien meestal ongv $35, waarschijnlijk komt het doordat veel mensen kerst inkopen hebben gedaan vandaag. Dus was het drukker. Ik pak al het geld bij elkaar en stop het in een bakje.

Stoomneus verhaaltjesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu