Chapter 7.

36 4 0
                                    

ตอนที่เขาย่างกรายเข้ามาใน 'เก้ออัน' ฉีซิ่วหยวนเดินตรงดิ่งไปที่เคาน์เตอร์บาร์แล้วสั่งเหล้ามาหนึ่งแก้ว ก่อนที่สายตาของเขาจะกวาดมองหาใบหน้าที่คุ้นตาจากผู้คนในร้านไปพลางๆ พอได้เพลิดเพลินไปกับบรรยากาศและสายตาหลายคู่ที่สบประสานมา อารมณ์ก็พลอยดีขึ้นทีละนิด

เขาไม่ได้คาดหวังว่าจะได้เจอใครที่นี่ แต่กลับต้องประหลาดใจที่ได้เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยเข้าให้ ฉีซิ่วหยวนรีบหันหน้ากลับมาถามบาร์เทนเดอร์ทันที

"เกิดอะไรขึ้นกับผู้ชายคนนั้นเหรอ?"

บาร์เทนเดอร์เช็ดแก้วเสร็จค่อยหันหน้ามามองเขา พอเห็นว่าเขามองทางไหน ก็หัวเราะขึ้นมา

"คุณชอบคนนั้นเหรอครับ? เขาแพงนะ"

ฉีซิ่วหยวนขมวดคิ้วมุ่ย

"เขาขายตัวอยู่ที่นี่งั้นเหรอ?"

"ดูไม่ออกเลยใช่มั้ยครับ?"

บาร์เทนเดอร์คนนั้นยอมรับเป็นนัยๆ เขารีบบรรยายถึงคนๆนั้นอย่างกระตือรือร้นขึ้นมาทันที

"เขาเป็นพวกประเภทดึงดูดใจคนได้ดี ท่าทางใสซื่อบริสุทธิ์และละมุนละไม ยิ่งมองยิ่งเหมือนเด็กนักเรียน ม.ปลายเลยล่ะ"

แน่นอน ก็นั่นมันนักเรียน ม.ปลายไง ฉีซิ่วหยวนคิดอยู่ในใจด้วยความโมโห ในขณะที่เขาลุกขึ้นเดินเข้าไปหา ก่อนจะวางมือลงตรงไหล่ของฝ่ายนั้น

"เจียงเสี่ยวจู ทำการบ้านคณิตศาสตร์เสร็จแล้วเหรอ?"

เจียงเสี่ยวจูเป็นเด็กหนุ่มที่ทั้งน่ารักและอ่อนโยนด้วยใบหน้าสวยงามยังกับตุ๊กตา เมื่อโดนถามแบบนั้นก็พลันสะดุ้งโหยงด้วยความตกใจ พอหันกลับไปมองคนที่อยู่ด้านหลัง ความรู้สึกยากเกินบรรยายก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้า ดวงตาเบิกกว้าง ตะลึงงัน ไร้ซึ่งคำพูดไปชั่วขณะ

ทันใดนั้นชายร่างผอมสูงที่นั่งคุยกับเจียงเสี่ยวจูอยู่อีกฟากหนึ่งมาสักพักก็เอ่ยขัดขึ้นมา

[นิยายจีนแปลไทย] Lawless GangsterWhere stories live. Discover now