The Wars' Legacy (On-Hold)

Chapter 12

Someone’s POV

"T-tama na! Ayoko na!" sigaw ng babaeng nakatali sa upuan habang sinasampal ng isa sa aking mga tauhan.

"Boss,ano ba talaga ginawa nyan at ganyan nalang ang napang-abot nyan?" tanong ni Pron isa rin sa mga nanonood sa ginagawang pagsampal ni Ron sa babae.

Nilingon ko siya ng may nanlilisik na mga mata.

"Oo nga boss,bakit nga ba?" bulong na tanong din nung isa pang chismoso.

Nakakapikon,nung isang araw binugbog din namin itong babaeng to! Tumatalak din tong mga asong ulol na to!

"Boss?" sambit ulit ni Pron.

Napikon na ako at agad kong kinuha ang baril ko.

Dalawang putok ng baril ang nagpalingon sa babae sa direksyon namin.

"Ayokong may kuda ng kuda! Manahimik kung ayaw nyong may mangyari sa inyo tulad nito!" sigaw ko habang turo ang bangkay ni Pron at nung isa na hindi ko kilala.

Natahimik ang lahat pero nabasag iyon samuling pagsigaw ni Jorge, 'yung bumubugbog sa babae ngayon.

"Bakit ba kasi ayaw mong magsalita?!" sigaw niya

Dinuraan lang siya ng babae at sumigaw din ito sa kanya.

"Sira ka ba?! Kakasabi lang niya na walang kukuda. Bobo ka lang?" sigaw niya at mukhang napikon si Jorge at kinuha niya ang baril niya mula sa kanyang bewang itinutok sa babae.

"Papatayin kita!" sigaw ng pikon na pikong si Jorge.

Ngumisi naman yung babae.

"Edi patayin mo! Para wala na kayong makuhang impormasyon!" sabi nito at napabato naman ng baril si Jorge. Muli niyang binubog pero ilang saglit pa ay nagsalitang muli ang babae.

"Times up na! May bubugbog pa sakin bukas! Bahala kayo! Pag ako namatay sa bugbog nyo, wala na kayong impormasyon, wala pa kayong bubugbugin, wala rin kayong pera at mawawalan din kayo ng buhay. Kaya sige na! Pahinga ka na! Alam ko namang napagod ka! Napaos din ako eh, kaya Shooo!" pagtaboy nito kay Jorge. Halatang pikon na pikon na si Jorge. Halata sa kanyang gusto nya ng lagutan ng hininga ang babae.

"Tama na yan!" sabi ng isang babaeng nagtatago sa dilim. Siya ang boss ko na ultimong ako ay hindi siya kilala.

Agad na nagbago ang expression ng mukha ni Jorge mula sa pikon ay naging takot.

Tumango ito at umalis na.

"Oh, ano pang hinihintay mo Knight, labas! Layas, Out!" tanong niya,ng tunay na boss. Isang babae pero napakalakas niya. Lagi siya sa dilim nagmumula pero sa twing makikita namin siya nakamaskara sya. At iilan lang din ang nakakakita ultimo maskara niya.

Agad akong tumango at lumabas. Hindi ko na marinig pa ang nangyari sa loob. Tumuloy na ako para masimulan ang iba ko pang gagawin.

Wariana’s POV

I look at her with a surprise look.

How did you know my sister's name?

"You really look like her!" sabi nung babaeng hilaw, espasol o kahit na ano! Kano, koreana, german, kastila! Basta! Ang unang mapapansin medyo maputi siya. Para siyang babaeng nasa sinapupunan pa lang yata ng nanay niya nakalubog na sa harina o babaeng bato ang pangkuskos o di kaya pinapaliguan ang sarili ng puting pintura.

"Hi! I am Asia Dashley Chei Incarnate" she said with dead serious face and lazy tone

"You are Wariana Rae Fuentez right? How are you related to Warianne Rhaine Fuentez?" she asked..

"I am her sister, Yup! We look like each other but we are not twins" yeah! I have a sister pero mas matanda siya ng isang taon sakin, defintely she is already 18 years old.

"Lea? On where dorm she is living?" she asked Lea.

"She's mahay dohormehemate" sagot ni Lea habang puno ang bibig.

Bigla syang lumingon sakin at ngumiti ng nakakaloko. Until I recognize her, if my memory serves me right, then she is.

"You are the girl in Lea’s picture?!" I asked with a shocked tone but still low.

Her mouth is in 'ohhh!!' but it change into a mocking smile.

"So You are my dormmate? Lea is my dormmate" she said still wearing on her face the fake freaky smile.

Kahit na may clue ako I was still shocked. Maybe this was the worst lunch I ever had! There is something to her. More like she is very mysterious.

Bigla akong napalingon sa kanya at nakita ko nalang na binaril nya yung tatlong bumbilya ng cafeteria kaya may nagtilian na mga babae at nagtakbuhan naman sila sa gilid.

"Hey, what was that for?!" sigaw ko sa kanya, narinig kong napasinghap ang lahat sa sigaw ko sa kan'ya.

*Bang!*

Tinignan ko siya ng matalim at ramdam ko ang takot sa mga estudyanteng nasa paligid ko.

Bigla niya naman nya namang nilagay sa bewang niya yung baril niya at napatakip sa bibig niya. Pero nagpeace sign din.

"Sorry! Ganito lang talaga ako kapag masaya kasi nakikita kita sa kambal-este sa ate mo." nasabi niya nalang at napailing ako.

Nilapitan ko siya ng bahagya at umikot pa sa kanya na animong sinisipat siya. Tumingin naman siya sa akin ng nagtataka.

"Wala pang gumawa ng ganyan sakin sa tanang buhay ko!" sabi niya holding her gun

"Shut up!" suway ko ng nakaduro sa mukha nya.

Halata sa mukha nya ang gulat. At napatahimik siya.

Nung matapos ako sa pag-ikot sa kanya ay umupo ako,pinatong ko yung kanang paa ko sa isa pang upuan. At yung kaliwang paa ko ay nakade-kwatro.

Yung kamay ko ay nakalaylay lang sandalan ng upuan ko.

Yung kanang kamay ko nilalaro ang aking pulang balisong at ako ay tumingin sa kanya na parang pinag-aaralan siya.

"Balak mo ba akong idrawing kaya mo minememorize ang mukha ko o sadyang maganda-"

"Shut up!" sigaw kong muli at itinutok sa kanya ang balisong.

Ang totoo ay pinaglalaruan ko lang naman ang lahat. I am thinking kung ano ang pwede kong isagot sa mga posible nilang tanong sakin. Ano ang sunod na mangyayari sa sunod kong gagawin. 'Yung mga pamatay kong linya. Mapaglaro daw ang tadhana. At favorite ako ni tadhana kalaro, since bata pa ako siya na ang kalaro ko kaya sanay na ako sa mga surpresa niya. Kaya ako nakikipaglaro nalang sa sugal niya na dapat ay lagi akong nananalo, although sa sugal maari kang manalo o matalo.

Tumingin ako sa kisama na parang nag-iisip. Nilingon kong muli siya. Ngumiti ako at nagtataka na siya-no,silang lahat ay nagtataka sa mga pinag-gagawa ko at tinitingan ako na para akong tangang pose ng pose ng kung ano-ano.

Tumayo na ako at nag-unat. Tinago ko na yung balisong sa bulsa ng palda ko at tumalikod. Maglalakad na ako ng may naisip akong pakulo.

Nilingon ko sila. Their looks are questioning me.

"Hindi ka pwede sa Dorm!" sagot ko and flashed a smile.

"Rae! Dormmate ko na siya bago ka pa!"sigaw ni Lea sakin. I still smile.

Itinaas ko ang dalawa kong daliri.

"Two Reasons! First, pagmasaya ka baka makapatay ka! Pangalawa, masasayang ang gamit sa dorm kung tatagusan lamg naman ng alaga mong Desyertong Agila!" I said and get out of hell-I mean cafeteria. Sakto namang nag bell na pero nakarinig ako ng gunshot at yung bell ay tumigil sa pagtunog.

Oh, I think that continent girl fired at the School bell.

----

A/N: Wala munang ports, kapag nirevise ko na ang mismong story na ito ay may mababawas na characters.

Original Version - Under minor editing.

Lovelots,
Twenty