Ateş-i Aşk

1.BÖLÜM/RÜYA!

Bu koku.. bu koku lavanta kokusu en sevdiğim koku.

"Kim var orda"

"Sesimi duyan yok mu?"

Karanlık bir kuyudayım sanki kimse sesimi duymuyor. Bağırıyorum ama duyan yok..

Karşıdan gözüme bir ışık vuruyor. Orada..orada biri var yine yüzünü görmediğim o adam. Elini bana doğru uzatarak.

"Hadi gel"diyor.

"Sen kimsin"

"Hadi ama seni bekliyorum"

"Beni mi?"

"Beni hatırlamadın mı? Hadi gel seni bekliyorum"

"Sen kimsin"

"Sen benden daha iyi biliyorsun. Hadi ama seni bekleyecek gücüm kalmadı. O karanlık yerden kurtaracağım seni"

Yanına gittiğimde eli hâla havadaydı. Elinde kan gördüm.

"Ama bu kan bu ne oluyor"

"Affet beni ne olur affett.. "

Elini tutacakken birden kayboluyor.. Peşinden koşuyorum ama yetişemiyorum.

"Bekleeee sen kimsinnn"

Çoktan gözlerimin önünden kaybolmuştu. Ama bu sefer o karanlık yerde değil de yeşil bir bahçedeyim sonu görünmeyen ve yine lavanta kokusu..

"Elifff hadi kalk bak ezan okunuyor arkadaşım"

Bana seslenen Esma'nın sesiyle uyandım. Uyandığımda terlemiş bir vaziyetteydim.

"Hadi canım kalk bak ezan okunuyor. Ben odadayım"

"Tamam"dedim ve odadan ayrıldı.

Kalktığımda ezan okunuyordu. Odanın camını açtım ne kadar da güzel okunuyordu. Âdeta içimi mest ediyordu.

Ama hâlâ aklım rüyadaydı kaç günden beri aynı rüyayı görüyorum. Hep o yüzünü görmediğim adam elini uzatıyor tutamıyorum... Elindeki kan hayırdır inşallah...

Ezan bitince dua mı edip camı kapattım ve abdest almak için banyoya gittim.

Abdest aldıktan sonra çıktım. Rabbimin huzuruna....

_
_
_

Selam verdikten sonra ellerimi açtım semaya ve Rabbime yine döktüm içimdekileri;

"Rabbim senden başka kimsem yok sen bu kulunu yarı yolda bırakma belki bu yaşadıklarımın hepsi bir imtihan olsun. Ben buna da razıyım çünkü biliyorum bu yolun sonunda beni mutluluk bekliyor. Ama bana bi çıkar yol göster Allah'ım. Amin"

Duam bitince secdadeyi toplayarak odadan çıkmıştım. Esma'nın daha namazı bitmemişti.

Mutfağa geçtim atıştırmalık birkaç şey hazırlamak için bugün Esma ile gideceğimiz okul için başvuru yapacaktık. Gerçi o Mardin'e dönecekti ama ben daha karar veremedim.

Aysel abladan heber bekliyordum. Ona göre karar verecektim.Aysel abla benim kaldığım yetimhanenin müdürü benim hangi yetimhaneden geldiğimi araştırıyordu.

"Elifff koş Aysel abla arıyor"diye bağırmasıyla düşüncelerimden sıyrılıp hemen odaya koştum.

"Selamün aleyküm abla bi haber mi? var"

"Aleyküm selam canım daha bi haber yok diye aramıştım ama ilk gittiğin yetimhaneyi buldum haber yolladım onu demek için bide ne yaptınız başvuru yapacak mısın?"