×ғᴀʟʟɪɴɢ× ✓ [MAAKT DEEL UIT VAN WATTYS 2019]

52

×yoongi×

ik liep me kamer in en keek om me heen, ik deed de deur achter me dicht en ging achter me bureau zitten. ik opende me laptop en zette op Spotify een playlist op. ik tik de beat mee op me bureau en neem een slok van me warme thee. totdat ik ineens een papiertje zie.

Yoongi,
We hadden vaak ruzie, je liet me vaak angstaanvallen krijgen, ik geloofde de negatieve dingen die je over me zei. ik haatte je, en jij haatte mij, voor een hele lange periode. Maar die periode ging voorbij, toen we maar opeens met ons 3en er maar voor stonden. Nu staan jij en Namjoon er alleen voor, ik heb de wereld verlaten. Ik trok alles niet meer; me verleden, me heden.. Ookal hadden we ontzettend veel ruzie, ik gaf zoveel om je en je was echt een bro voor me. Je was de enige die heel me verhaal wist; zoals ik al zei is namjoon een fucking sike. Hij is de gene die achter alles zit, en ik weet dat ik zijn raakpunt ben. Ik wil liever dat ik mezelf dood in plaats van dat hij mij doodt. Ik wil ook dood dus waarom zou ik er tegen stribbelen? Die ik wil is waar gekomen, het spijt me zo Yoongi. Stay strong en als je ooit steun of iets nodig hebt, ben ik er altijd voor je. Ik hou van je.
~Taeyhung

ik denk niet meer na en ren naar beneden, ik open de deur en draag niet eens een jas of schoenen. het is zelfs aan het sneeuwen en ik ren naar buiten naar een brug. dezelfde brug waar de army zelfmoord heeft gepleegd. ik zie er iemand op de rand van zitten.

'TAEYHUNG NEE!' hij draait kort zijn hoofd naar mij terwijl ik naar hem toe ren met al me kracht. hij springt naar beneden totdat ik zijn boven lichaam vast heb. hij begint hard te schreeuwen en valt flauw, en ik til hem omhoog en ren met hem in mijn armen naar een bankje.

ik voel aan zijn koude pols en trek me dikke hoodie uit en trek hem bij Taeyhung aan. ik begin aan zijn lichaam te wrijven totdat hij normale lichaamstemperatuur krijgt. ik sta op en knuffel hem zo stevig als ik kan, en ren harder dan ik ooit gedaan heb naar het huis.

thuis stond de deur nog wagenwijd open en ik leg hem naast de openhaard. ik til er een stoel bij en laat hem er op zitten, en ik kniel voor hem neer. zijn ogen openen en hij kijkt me met volle paniek aan. ik kan zijn hartslag gewoon horen kloppen en de paniek voelen.

'taeyhung, don't leave me,' hij begint hijgend te huilen en ik knuffel hem zo stevig als ik kan. ik graaf mijn hoofd in zijn trui en begin te huilen, 'waarom Taeyhung, waarom?!' maar hij kan niks anders dan huilen en huilen. zijn ogen kijken dan eindelijk naar de mijne: breekbaar.

×

het is een tijd later en de deurbel gaat, ik laat Taeyhung achter op de bank en open de deur. er staat een meisje voor de deur, 'hey ik kom voor Taeyhung ik ben haar beste vriendin. ik hoorde over zijn zelfmoordpoging,' ik knik en laat haar binnen. ze doet haar schoenen uit.

haar jas hangt ze goed op en ze vraagt: 'weet u toevallig waar hij is,' ik knik, 'in de woonkamer. op de bank,' ze knikt en samen lopen we naar de bank dat meisje naast hem. taeyhung zijn blik kan ik niet omschrijven: zo bang en zo ingehouden alsof hij echt in stukken kan breken.

'heb je me gemist boo,' hij zegt niks en staart maar voor zich uit, niet wetend wat te doen. ik denk dat het komt omdat hij nog maar terug is en hij alles nog moet verwerken. ik besluit het te laten en kut wat op me telefoon op het internet. ondertussen luister ik muziek met me oortjes in.

ik zie het meisje met Taeyhung op staan en ze trekt hem mee naar boven, ik kijk ze raar aan. als ze weg zijn zucht ik even en ga op de bank liggen, ineens. ineens hoor ik hard geschreeuw van boven. 'JE WILT ME GEWOON DOOD HEBBEN, DAN ZOU IK DOODGAAN OOK!'

ik schud bezorgd me hoofd en ren de trap op, ik schrik dat ik het meisje met een mes bij zijn gezicht zie. ze schreeuwt hard en staat op het punt het mes in zijn keel te drukken. maar ik sla het meisje weg waardoor het mes in de muur komt. ik kijk haar met een woedende blik aan.