ŞİMDİKİLER / myg / [VAMPYR] Wattsy2019

#9~S

İkisinden de özür dileyecekti. Bir vampire aşık olduğu için...

***

*Heran*

Kısa süre önce, akıl hastanesinden çıktıktan sonra annemle beraber kore'ye yerleşmiştik. Babamsız. O kaşar kadın benim babamı para için öldürmüş, mirasa konmuştu. Daha sonra o denli yüklü parayı elinde tutmayı becerememiş şirketi de batırmıştı. Hayata da yeni bir başlangıç yapmak için Daegu'ya, memleketime, doğduğum yere geri dönmüştük.

Her şey senin yüzünden anne.

Buraya hiç gelmemeliydik!

Aşağı yukarı iki haftadır Daegu'da idim ve başıma gelmeyen kalmamıştı. Şimdi ise sevdiğimi sandığım kızı, toprak anaya teslim ediyorum. Gözyaşı bile dökemiyorum. Kıpırdayamıyorum, konuşamıyorum, düşünemiyorum. Evin kapısının önünde Yoongi'ye sarılıp ağlamışım, onu bile hatırlamıyorum. Ben sevdiğimi kaybetmişim. Yoksa o mu beni kaybetti? Diyorum ki keşke toprağa giren o değil de ben olsaydım. Hem böylece ona ihanet de etmiş olmazdım. Kendimden nefret ediyorum. Etmeliyim de. Taehyun, tam karşımda toprak atıyordu onun üstüne. Bana da söylediler sende ister misin diye. Sesimi çıkartamadım, ne diyebilirdim ki. " Ahh tabii onun sevgilisi olarak, başkasına aşık oldum zaten bu ona yetmez mi?" Ben nasıl bir insandım? Peki bundan sonra ne olacaktı? Tahmin edeyim zor değil. Birkaç aya Suji'yi tamamen unutacağız ve ben Yoongi ile beraber olacağım. Sanki hiçbir şey olmamış gibi. Bunu ona yapabilir miyim gerçekten? Suji'yi unutup Yoongi ile birlikte olmak. Saçma saçma düşünceler arasında kayboluyordum resmen. Onun o güzel sesini duyana kadar.

Y; Heran. Hadi ona veda et ve gidelim artık.

Dedi Yoongi. Haklı ona son kez veda etmeliyim, özür dilemeliyim. Ortamın biraz dağılmasını bekledim. Mezarın başında Taehyun Suji'nin ailesi Yoongi ve ben kalmıştık. Taehyun ona veda ettikten sonra küçük gözyaşlarımla beraber çömdüm toprağın yanına. Ellerimi gezdirdim birazcık Suji kokan toprak da. Sonra geveledim bir şeyler işte. Beni affetmesi gerektiğini, onu her zaman aklımın köşesinde bir yeri olduğunu ve istediği zaman rüyama gelebileceğini söyledim ona. Birazcık da olsa içimin rahatladığını hissettim. Hala anlayamıyordum onun neden öldüğünü. Gece gizlice uyanıp intihar mı etmişti? Yoksa bir cinayet miydi? Cinayet olsa onun bir düşmanı yok diye biliyorum. Kim neden öldürsün ki. Suji'nin mezarına dalmışım ki yine Yoongi'nin sesi ile kendime geldim.

Y; Hadi Heran. Çok yoruldun lütfen gidelim artık. Taehyun! Büyük ihtimal bir kahve içmeye gideriz. Sende gel istersen.

T; Olur, gelirim. Çok iyi olur hem de. Kafa dinlemeye ihtiyacım var.

**

Üçü birden kafenin en sessiz köşesine oturmuşlardı. Sadece kahvelerini içiyor, kimse ses dahi çıkarmıyordu. Bu sessizliği bozan yine Yoongi oldu.

Y;Üzgünüm Heran ama bir şey sormak istiyorum. Nasıl oldu? Yani nasıl ö-öldü?

H; Bilmiyorum Yoongi. Sabah uyandığımda bana arkası dönüktü. Uyandırmak istedim uyanmadı. Sonra bende bana doğru dönmesini sağladım ve...

Devam edemedi, ağlamaya başladı. Yanında oturan Taehyun hemen onu sakinleştirmeye çalıştı. Oda ağlamıyor değildi tabii ama Heran'ın yanında güçlü durmalıydı.

Y; Tamam tamam özür dilerim ben, ben bunu sormamalıydım. Üzgünüm.

T; Bir şey diyeceğim Min alf- Yoongi ! sen ne ara insanlara karşı iyi oldun. Hadi bunu geçtim Heran'a karşı nasıl bu kadar yakın davranabiliyorsun?