الحلقه 32
روايه همس الذكريات
بقلم ✍ سحر فرج
جبل وقف فى ذهول اول لما سمع صوت عمر ابن عمته .. لكن خلف الحمار مسك سلاحه فى اتجاه عمر .. وده اللى خلى جبل فى لحظه يجرى بسرعه ويقف اودام عمر علشان يفديه بروحه.. بس للاسف الطلقه كانت خرجت فى اتجاهم .. وفى ثوانى الدم ملى المكان .
عمر ... جبل جبل جبببببببل
جبل بتعب وبصوت متقطع ... عمر ابن الغاليه .. الحمد لله انها جت فيا انا .. انا افيدك بروحى يا اخويا .
عمر .. ليه عملت كده لييييه يا جبل .
جبل بوجع والم وصوت ضعيف ... علشان انت اخويا الصغير اللى بحبه اوى .. مع أن دايما كنت بتكرهنى ومش بتحبنى خالص .. لكن انا عمرى ما كرهتك بالعكس بحبك اوى اوى .. وكنت دايما بعتبرك اخويا الصغير يا حضرة الضابط .
عمر .. ارجوك يا جبل ما تتكلمش .. علشان ما تنزفش اكتر من كده ..
جبل .. خلاص يا ابن عمتى .. هاسكت خالص .. واريحك منى .. بس عاوز اوصيك على سماح اختى .. حطها فى عنيك يا عمر .. سماح ملهاش ذنب وغلبانه طول عمرها .. ومعتش ليها حد من بعدى .. وخلى بالك من عيالى .. وقول لعمتى تسامحنى .
عمر .. ما تقولش كده يا جبل .. ان شاء الله هاتخف وتقوم بالسلامه .. شد حيلك انت بس .
وفى لحظه باقى الضباط جم والعساكر وقبضوا على خلف .. وطلب منهم عمر يتصلوا بالاسعاف فورا علشان جبل حالته خطيرة .
فى مكان تانى خالص .. كان الكل وصلوا لمطار شرم الشيخ الدولى و خرجوا من المطار وركبوا عربيات خاصه بشركه جاسر توصلهم الشاليه .
وبعد حوالى نصف ساعه كانوا وصلوا الشاليه ودخلوا وحطوا شنطهم .
الشاليه كان عبارة عن أربع اوض نوم وريسبشن كبيييير .
حازم وجاسر دخلوا اوضه.. ومنه وريهام وعمر الصغير اوضه .. وام جاسر اوضه .. وابوا ريهام ومامتها اوضه .
جاسر كان مجهز كل حاجه فى الشاليه وكان موصى مدير أعماله أنه ينضف الشاليه ويملى التلاجه والمطبخ بكل اللى هايحتاجوه طول الكام يوم دول .
حازم .. ايه رايك يا منون عجبك الشاليه .
منه .. رووووعه يا حازم حلو اوى .. وكويس أنه على البحر على طول .
حازم .. اى خدمه يا منون بس اياك ترضى عنى .
منه .. وبعدين اتلم لحد يسمعنا .
حازم .. متخافيش .. امك وابوكى جوه فى اوضتهم لسه بيغيروا لبسهم .
منه .. طب اسكت دلوقتى ريهام جوه تسمعنا .
حازم بصوت عالى .. نعم .. حتى هنا مش هاعرف اتكلم براحتى .
جاسر جه على صوته .. فى ايه يا استاذ صوتك عالى ليه .
