Jej oczy zatopione w mroku
Jej usta pełne niewypowiedzianych słów
Jej uszy skąpane w krzyku
A jej serce...
Jej serce uschnięte jak krzew na pustyni błagający o choć kroplę wody
Lecz jej dusza...
Jej dusza była już po drugiej stronie
CZYTASZ
Błędna perspektywa
PoetryWitaj w moich skromnych progach. Rozsiądź się wygodnie i zatoń w rozmyślaniach jak w nieco za dużym fotelu i odpocznij od zgiełku codziennego życia. Zatrzymaj się teraz. Potem może być za późno. *zdjęcia mojego autorstwa, znak wodny oznacza nazwę mo...
