Taehyung eğleniyordu. En azından üç saat öncesine kadar tek sorunu pastasının çilekli olmamasıydı. Fakat şimdi, uzun zamandır görmediği ablasının doğum esnasında öldüğünü ve daha sonra onun, vefasız kardeşine ki bu Taehyung oluyordu, bir mektup bıraktığını öğrenmişti. Mektupta yazanları az çok tahmin etmişti Taehyung, ablası kendisini hiç ziyaret etmeyen kardeşine yakınmıştı. Mektubun ortalarına doğru duraksadı Taehyung. Ablasını en son ne zaman görmüştü? Bir buçuk yıl önce mi? Kendisini gerçekten vefasız ve bencil hissetti. Gözleri buğulanırken bakışları tekrar mektuba düştü ve kaldığı yerden okumaya devam etti. Göğsü, okuduğu kelimeler ile hızla inip kalkıyor; kalbi kulaklarını tırmalıyordu.
"Yeğenin Yujin, ona bu adı verdim çünkü bir gece ansızın rüyamda seni gördüm. Ona bu ismi vermemi söyleyen sendin. Ertesi sabah seni aradım fakat bana müsait olmadığını, daha sonra arayacağını söyledin. Aramadın küçük kardeşim. Ah, hamilelik hormonlarımla oynuyor. Ağlayacağım sanırım. Doktorum doğumun benim için riskli olduğunu söyledi. Yine de, bu hayatta ondan başka tutunacak hiçbir şeyim olmadığı için bu riski göze alıyorum. Şayet doğum esnasında bir şeyler yolunda gitmezse diye yazıyorum bu satırları. Taehyung, uzakta bile olsam ve hatta uzun zamandır görüşmüyor olsak da bir ailen vardı. Fakat eğer seni bu dünyada yalnız bırakırsam ruhum hiçbir vakit huzur bulmaz. Bu yüzden Yujin sağlıklı bir şekilde doğarsa ve ben ölürsem onu kimsesiz bırakma. En azından bana bunu çok görme. Her zaman saygılı bir çocuk oldun. Sana güveniyorum ve sizi birbirinize emanet ediyorum. Seni seviyorum, tatlı kardeşim.
Umuyorum ki bu mektubu okumana hiç gerek kalmaz. Ama bilirsin, ben hep yarını düşünen bir insan oldum.Yujin'e iyi bak ve tüm sevgini onunla paylaş, lütfen.
Sevgiler, hoşçakal."
Taehyung aldığı nefesin ciğerlerine yetmediğini hissetti. Tek istediği biraz temiz hava almaktı. Oturduğu sandalyeden kalkmak üzereyken tam karşısında oldukça şık giyinimli bir kadın ve iki erkek durdu. Kadının kucağında battaniyeye sarılı bir bebek vardı. Taehyung'un kalbi tekledi. Yüzünü göremese de onun Yujin olduğunu biliyordu.
"Kim Taehyung, ablanızın vasiyeti üzerine Kim Yujin'in velayeti size verilmiştir."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MUFFIN | TaeJin
FanfictionTaehyung, hayatını dolu dolu yaşayan, hiçbir sorumluluğu olmayan taze bir gençti; en azından yirmi ikinci yaş gününde eline geçen mektuba ve hemen sonrasında kucağına bırakılan küçük bebeğe kadar durum böyleydi. Seokjin'in hayatı tamamen dağınık ve...