08 ปรากฏการณ์อันประหลาด ?

11 0 0
                                    

​หลังจากที่ได้ตระเวณคุยกับคนโน้นคนนี้อยู่ถึงครึ่งค่อนวันแล้ว พอถึงตอนดึกผมก็แทบจะสิ้นเรี่ยวแรงไปเลยทีเดียว แต่ก็ไม่สามารถที่จะเข้านอนได้เร็วเหมือนอย่างชาวบ้านชาวช่องเขา

เพราะปกติในเวลาดึกๆของแต่ล่ะวันหลังจากที่ผมกลับมาจากสำนักพิมพ์ที่ผมทำงานอยู่เป็นประจำแล้วนั้นผมมักจะต้องมานั่งทำงานอื่นๆที่เป็นงานส่วนตัวเช่นพวกงานอาร์ตเวิร์กหลายๆอย่างและงานเขียนหนังสือส่วนตัวอยู่จนดึกดื่นค่อนคืนเกือบทุกคืนจนกลายเป็นกิจวัตรประจำวันอย่างหนึ่งของผม และคืนนี้เองก็เช่นกัน...

ขณะที่ผมกำลังประดิดประดอยลงสีให้กับงานอาร์ตหน้าปกหนังสือเล่มหนึ่งได้ยังไม่เสร็จดีนั้นก็ดันรู้สึกง่วงขึ้นมาอย่างผิดปกติราวกับว่าก่อนหน้านี้มีใครเอายานอนหลับมาให้กิน ผมจึงเอนหลังลงแล้วหลับตา กะว่าจะงีบสักแป๊บหนึ่งแล้วเดี๋ยวจะลุกขึ้นมาทำงานที่ค้างไว้ให้เสร็จ แต่ทว่าผมก็ดันเคลิ้มหลับไปโดยไม่ตั้งใจ...

มารู้สึกตัวอีกที ผมกลับพบว่าตัวเองมายืนอยู่ที่หน้ารั้วบ้านแฝดตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้...?

'เอ๊ะ... นี่ฉันมายืนอยู่ตรงนี้ได้ยังไง...?' แล้วผมก็หันไปมองซ้ายมองขวาอย่างงงๆ แต่ความรู้สึกของผมขณะนั้นทั้งๆที่ยืนอยู่มันก็สลึมสลือเหมือนคนที่ยังไม่ตื่นดี ผมสลัดหัวไปมาเพื่อขับไล่ความง่วงที่คั่งค้างอยู่ภายใน แล้วหันไปดูรอบๆตัว 

'นี่มันตีอะไรแล้วนี่ แล้วฉันมายืนอยู่นอกบ้านได้ยังไงกัน ?' ขณะที่ผมกำลังสงสัยว่าตัวเองเดินละเมอออกมานอกบ้านหรือเปล่านั้น สายตาของผมก็เหลือบไปเห็นพระจันทร์เต็มดวงลอยเด่นอยู่กลางฟ้าราตรี 

'ทำไมพระจันทร์ยังเต็มดวงอยู่ล่ะ...?' ผมฉงน 'นี่เลยมาครึ่งค่อนเดือนแล้วพระจันทร์ต้องไม่เต็มดวงสิ มันเกิดผิดปกติอะไรขึ้นมาล่ะเนี่ย ?'

ขณะที่ผมกำลังมึนงงกับปรากฏการณ์ที่แปลกประหลาดของธรรมชาติอยู่นั้น หูผมก็แว่วๆเหมือนได้ยินเสียงคนคุยกันเสียงดังอยู่ที่หลังบ้าน แต่ฟังดูดีๆเหมือนกำลังทะเลาะกันอยู่มากกว่า แต่ผมจับประเด็นจับคำพูดได้ไม่ชัดจน

สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )Where stories live. Discover now