You make me Strong... (1D) {Voltooid}

003

Bella p.o.v.

'Harry Styles?' herhaal ik de woorden van mijn moeder.

'Ken je hem?' vraagt mijn moeder. 'Mam, hij zit in die band waar Chloe fan van is,' zeg ik. Chloe is mijn zusje van 12. En een groot fan van One Direction.

'Mam, weten ze waarom?' vraag ik. Weer is het even stil.

'De politie heeft me verteld dat Harry een deal had met Jason. Hij had geld nodig. Jason had een klus voor hem waarmee hij tweehonderd euro kon verdiennen. Hij heeft dat geld niet gegeven, en in zijn woede heeft Harry hem op zijn slaap geslagen. Hij wist niet dat hij hem zo hard had geslagen dat hij nu dood is,' vertelt mijn moeder. 'En de politie heeft zijn excuces aangeboden voor hun gedrag tegenover jou.'

‘Daar heb ik wat aan! Jason krijg ik er niet door terug!’ zeg ik.

Mijn moeder zucht. ‘Bella, dit is wat de politie mij heeft verteld. Als ik meer weet zal ik je bellen.’

‘Dank je mam,’ zeg ik, voor ik ophang.

**

Ik loop naar de keuken en vul een glas met kraanwater. Over een half uur moet ik weg, dan is het half twee. Harry zal er ook wel zijn.

Ik zucht. Hij heeft mijn beste vriend vermoord, mijn enige echte vriend! Hij zal ervoor boeten, en dat ga ik hem vertellen ook.

Ik zet het glas in de gootsteen en trek mijn laarsjes aan. (de laarsjes van de outfit in 001)

Mijn mobiel doe ik in mijn tas, samen met de sleutels van het appartement. Ik pak de felgroene koffer en rol hem achter me aan. Mijn vader heeft laatst geld over gemaakt voor een auto, zodat ik niet meer met de bus hoef. Maar die auto komt nog wel.

Ik loop de deur uit, sluit het appartement af en loop de trap af, stuntelend met de koffer, op zoek naar een bushalte.

De Kingdome Street is aan de andere kant van London, dus lopend is geen optie.

Ik steek de straat over en zie in de verte een bushokje. Helemaal leeg, op een straatkat en lege, vertrapte blikjes bier na.

Ik loop er naar toe en neem plaats op het bankje. De koffer zet ik naast me, zo ver mogelijk uit de buurt van de blikjes en de plassen. Op de grond liggen grote plassen bier en stukjes popcorn en chips.

Ik trek een vies gezicht en kijk voor me uit. De straatkat komt spinnend naar me toe en drukt zijn kop tegen mijn arm. Ik duw de kat voorzichtig van me weg. Als ik de bus aan zie komen zucht ik opgelucht.

Eerste minpunt aan London ontdekt; bushokjes.

De bus stopt voor de halte, de deuren schuiven open en ik stap de bus in, de koffer trek ik achter me aan.

Ik geef mijn strippenkaart aan de buschauffeur en zoek daarna een plaatsje in de bus, voorin.

Zodra de bus begint te rijden, leun ik met mijn hoofd tegen het raam.

**

Zenuwachtig sta ik voor het grote huis. Kingdome Street 46.

Het huis van Niall, die mijn koffer heeft, en Harry die mijn beste vriend in zijn woede heeft vermoord.

Ik druk met trillende handen op de bel. Ik knijp hard in het handvat van de koffer.

‘Hi,’ zegt Niall, als hij de deur opent. Ik kijk hem een poosje aan. Dit is dus Niall.

‘Hi,’ zeg ik. Niall steekt zijn hand uit. ‘Niall Horan.’

‘Bella McRonald,’ zeg ik, terwijl ik zijn hand vastpak. Niall zet een stap naar achter. ‘Kom binnen.’