[สายฟ้า♡1] (end)

--16--

โรสพาร์ท.............

"เมื่อไรจะเลิกทำเค้กสักที แล้ววันนี้พี่อาทิตย์จะกลับมาเห็นน่าจะหอบเพื่อนหนูอีกสองคนมาด้วยนะ" ตอนนี้ฉันวางถาดล่อนแป้งทันที เพราะฉันไม่ได้เจอเดย์กับแฟร์นางแค่ไหนแล้วนะ ส่วนใหญ่ก็แค่วิดีโอคลอหากัน แล้วนี้ตอนนี้อีเดย์ก็กำลังคบกับพี่อาทิตย์ส่วนอีแฟร์ก็ไม่น้อยหน้าคบกับมือซ้ายคนสนิทพี่อาทิตย์หน้าตาหล่อเหลาเอาการเลยละ

"หรอค่ะแล้วจะมาถึงกี่โมง" ฉันถามอย่างดีใจ

"มาแล้วอีกุหลาบ" เสียงอีแฟร์!!!

"อีแฟร์อีเดย์ กูคิดถึง" ฉันวิ่งไปกอดเพื่อนสองคนแน่นทันที หลายเดือนแล้วสินะที่ไม่ได้เจอพวกมันเลย

"นี้สาวๆคุยกันไปนะ ไอ้สายฟ้ามาคุยกับฉันหน่อย" พี่อาทิตย์เดินไปคุยกับพี่สายฟ้าข้างบนแล้วละ ส่วนฉันก็เหลมองไปข้างหลังมีชายหนุ่มรูปงามที่ยืนอยู่

"สวัสดีค่ะใช่คุณออกัสรึเปล่าค่ะ" ฉันถามอย่างสุภาพ แต่หน้าอีแฟร์ตอนนี้นี่สิ

"ใช่ มึงมีปัญหาไร" อีแม่สาวนักวิชาการหายไปไหนแล้วเนี้ย

"อีหนอนหนังสือแค่นี้มึงหวงหรอ" ฉันถามพรางขำนิดๆแล้วหันไปแปะมือกับอีเดย์

"กูบอกมึงแล้วว่าคนนี้น้องแฟร์เค้าหวง"
อีแฟร์กำลังหันมองอีเดย์อย่างเคืองๆ

"อีเพื่อนเลว" ฉันนี้รีบเบ้ปากใส่อีแฟร์ที่กล้าด่าอีเดย์

"มึงยังโทรมาบอกกูเรื่องที่ไอ้เดย์กับพี่อาทิตย์คบกันเลย" ฉันรีบทิ้งระเบิดให้พวกมันตีกันเอง ส่วนฉันก็หันไปมองคุณออกัสที่กำลังมองไปทางอีแฟร์ จริงๆถ้าเรื่องความรักฉันเป็นห่วงอีแฟร์มากที่สุดแล้วละเพราะมันเอาแต่เรียน เรียน และเรียน ชีวิตอะไรแบบนี้มันอ่อนต่อโลกมาก

"คุณออกัสค่ะ ฝากดูแลอีแฟร์หน่อยนะค่ะในนะไร้เดียงสาเรื่องพวกนี้เพราะในหัวมันมีแต่เรื่องเรียน" ฉันพูดขึ้นแล้วมองคุณอกัส

"ครับ ผมรับปากว่าจะดูแลแฟร์ให้ดี" คุณออกัสพูดพรางยิ้มออกมา ฉันเลยหันไปมองอีแฟร์ที่กำลังยิ้มเขินอยู่ ส่วนอีเดย์คงไม่มีอะไรต้องห่วงแล้วละเพราะมันปราบความเจ้าชู้ของพี่อาทิตย์อยู่ซะขนาดนี้
เพื่อนฉันมีความสุขฉันเองก็ดีใจกับพวกมันด้วยจริงๆ

จบพาร์ท

สายฟ้าพาร์ท...........

ผมได้แต่ปลอบคนที่กำลังงองแงเพราะเพื่อนๆเธอกลับไทยไปแล้วไงละ โดยผมบอกโรสว่าเพื่อนๆเธอต้องไปเรียนมหาลัยแต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่เลย

ย้อนกลับไปหลายชั่วโมงก่อน

"พี่อะไรรึเปล่าเสียงดูเครียดๆตั้งแต่ในมือถือแล้ว" ผมถามขึ้นหลังจากที่เราเข้ามาในห้องทำงานของผม

"ฉันมีเรื่องต้องเตือนแก พ่อหาคู่หมั้นให้แกแล้วนะ" ผมตกใจไม่น้อย แต่ผมมีโรสอยู่แล้ว แล้วพ่อก็น่าจะรู้เรื่องนี้สิ

"พ่อก็รู้เรื่องโรสหนิ ทำไมพ่อถึง....."

"พี่ก็ไม่รู้วะ พี่พยายามคุยให้แล้วแต่พ่อไม่ฟังเลย แกก็เตรียมรับมือดีๆจันทร์หน้าพ่อน่าจะกลับบ้าน"

นั้นแหละคือประโยคสนทนาของผมกับพี่ชายแล้วไอ้จันทร์หน้ามันก็แค่อีกสามวัน
ทำไมพ่อต้องหาคู่หมั้นให้ผมด้วย ถ้าโรสรู้เธอต้องเสียใจแน่ๆ แล้วถ้าเธอทิ้งผมไปละผมจะทำยังไง

#ความรักกำลังเบ่งบานดั้นมีเรื่องมาขัดซะอีก จะเป็นอย่างไงต่อไปต้องติดตามแล้วแหละ