Mucizevi Bir Dünya (Miraculous) [Tamamlandı]

Sırlar

Hey bu soru çok kolay. Zaten bunun için buraya gelmedim mi?

E: Şey Hawk Moth'un kimliği... Şey onun kimliği...

MF: Evet söyle Elita.

E: Ben... Ben hatırlayamıyorum! Ben ama nasıl?

Bunun için buraya geldim ve bu küçücük şeyi bile unuttum. Ben fanların yüz karası olmalıyım. Gerçekten salağım.

MF: Sorun değil. Hatırlarsın. Sadece yeni şeyler seni yormuş olmalı. Odana gidip dinlen en iyisi.

Odama doğru gittim ama içim içimi yerken dinlenemiyordum.

Gerçekten bu büyük bir saçmalık. Ben nasıl unuttum. Aslında bir şey daha var. Eğer bunu şimdi hatırlayıp onların Hawk Moth'u yenmesini sağlarsam buradaki maceram biter ve evime dönerim. Galiba şimdilik hatırlamamam en iyisi.

Yatağıma gittim ve düşüncelerim arasında uyuya kaldım.

ERTESİ GÜN

Artık alışmaya başladığım alarmımın sesi ile uyandım. Üstüme beyaz rengin üstüne siyah puantiyeli bir elbise geçirdim.

Saçımı at kuyruğu yaptım ve işte bugün için de hazırdım. Aynaya baktığımda gözüm biraz şişmişti. Ya dün çok uyumamdandı ya da vücudum yaptığım saçmalıklara tepki veriyordu.

Kahvaltı masasına geçtim ve içimden sorguya çekilmemeyi umdum. Neyse ki şuanlık her şey normal gidiyordu.

E: Günaydın!

MF: Günaydın.

Wayzz ortalıkta gözükmüyordu. Galiba onu da bildiğimi açıklamamın zamanı gelmiş olmalı diye düşündüm.

E: Şey ben...

MF: Artık söylediklerine şaşırmıyorum ve nereden öğrendiğini istediğin zaman açıklayabilirsin. O yüzden söyleyeceklerini artık rahatlıkla söyleyebilirsin Elita.

Bu beni biraz da olsa rahatlattı.

E: Ben Wayzz'i de biliyorum. Artık saklanmasına gerek yok ve evet siz sormadan söyleyim ilk gün ağzımdan Wayzz'i bildiğimi kaçırdım.

Biraz sessizlikten sonra Master Fu konuştu.

MF: Elita senden sadece bir şey rica ediyorum. Lütfen şimdilik kimseye kimliklerini söyleme.

İşte bu beni üzmüştü ama kendimi ne kadar tutacağımı bilemediğim için -Çünkü fan damarlarım buna ne kadar dayanabilir bilmiyorum.- söz veremedim.

E: Söylememeye çalışacağım.

Bana göre garip geçen kahvaltıdan sonra okula biraz erken gittim. Şansıma Adrien oradaydı ve sınıfta da pek kişi yoktu. Biz de birlikte bahçeye çıktık.