Sen Yanımda Olursan

Güzel Saçlarım

Güney Koreye gitmem için bunun olması mı gerekiyordu?
Hayatta en çok istediğim hayalimi bu sebeple mi gerçekleştirmiş olacağım?
Ahh neyse sonunda gideceğim ve bunun mutluluğu herşeye değer.
Annemin odama doğru geldiğini onun yürüdükçe  şıpıdık şıpıdık komik sesler çıkaran ev terliklerinden anlayabiliyordum.
Odama girip yorganı üzerimden çekti.
-Hala kalkmayacak mısın?
-Tamam geliyorum.
O kadar mutluyum ki dün gece heyecandan uyuyamamıştım.
Yıllarca hayalini kurduğum Güney Koreye gidecektim nihayet.
Elimi yüzümü yıkarken aynanın köşesine yapıştırdığım Kim Woo bin çıkartmasına göz kırptım.Evet bu çılgınca,hatta deli olduğumu düşünebilirsiniz ama ben ona hayranım hem de deliler gibi.
Kahvaltıya indiğimde sanki küçük bir kız çocuğuymuşum gibi ablam yanaklarımı sıktı.Öyle ya onların gözünde hep küçüğüm zaten.
Kahvaltıyı yaptıktan sonra haftaya gideceğimiz tatil için planlar yapıyorduk heyecanla.
Ablam artık Kim Woo'ya diyeyim de seni istemeye gelsin her sabah onun aynadaki fotoğrafına göz kırpmakla olmuyor deyince çılgına döndüm.Hem o nerden biliyor ki.Bundan sonra daha dikkatli olmalıyım sanırım.Yani en azından deli gömleği giymemek için.Dökülen saçlarım için çok üzgünüm ama koreye gitmenin hayali beni mutlu ediyor,hastalığımı unutturuyor.Hayallerim var,mutlu olmak istiyorum umarım uygun dönor bulunur benim için.
Hadi tuğba daha hiçbirşey bitmiş değil,belki de yeni başlıyorsundur diyerek motive ediyorum kendimi.
Evet herkes bilsin ki daha yeni başlıyorum...