Emmyth 2: Nandor

Hoofdstuk 11: Nieuwe informatie

Hey, ehhh... SORRY VOOR HET WACHTEN!!!!!! Ik ben een beetje 'Out of inspiration' de laatste tijd, maar hier is weer een hoofdstukje!

X Noa

HOOFDSTUK 11
POV. Emmyth
Ik kijk naar buiten. Het miezert. De blaadjes die van de bomen vallen en rond dwarrelen fascineren me. Het is winter, bijna alle bomen zijn kaal. Behalve de boom in onze tuin. Maar dat is mijn schuld, ik was weer eens aan het experimenteren. Ik heb huisarrest. Wel logisch, maar ik baal er toch van. Morgen is er een tekenwedstrijd en ik had me al ingeschreven. Nu mag ik niet gaan... Ik HAAT het!!!! Ik bal mijn vuisten. Maar dan besef ik dat verzetten toch niks helpt. Ik steek mijn handen uit het raam om de regen te voelen. Lekker koud en nat en... Warm!? Een straal met vuur spuit uit mijn handen en verschroeid een blaadje. De kleine stukjes as vallen naar beneden. Fijn... Nog meer krachten die ik moet zien te beheersen. Soms is het wel moeilijk om alles te kunnen. Hmmmmmmmm... Misschien kan ik tóch nog naar die tekenwedstrijd...

POV. Nesryn
Ik zit achter mijn laptop. Youtube heeft een fascinerend aantal liedjes. Ik probeer de naam van een liedje te bedenken dat ik leuk vind. Hmmmmmm...... Ah, Home van Dotan. Het is eigenlijk best wel een liedje voor softies en dat ben ik NIET, maar het herinnert me aan thuis. Ik wou dat ik thuis was. Dat ik in de troonzaal zat. Wachtend op de dag dat ik zou heersen... Maarja, dat kan nu niet. Eigenlijk ben ik best wel kwaad op mijn ouders, zij zorgden ervoor dat Emmyth geboren werd! Aaaaaaaaarrggggggg!!!!!!!!! Ineens heb ik een heel slecht humeur... "Hallo!! Ik ben er weer!" Oh, tuurlijk, komt die sukkel ook nog langs... Nouja, misschien heeft hij nieuwe informatie gevonden. Ik loop naar beneden en vind Chris in de hal. Hij rent naar me toe en geeft me een dikke knuffel. Gadverdamme, zo klef! Hij is trouwens veel te oud voor me, we schelen twee jaar! Ja, ík vind dat veel. Hij laat me gelukkig los. Ik kijk heb aan en hij brandt van enthousiasme. Zijn gezicht staat bijna op springen! "Okeoke, wacht heel even", zeg ik. We lopen naar de woonkamer en gaan zitten op de bank. Ik ben nog maar net gaan zitten als Chris het niet meer houdt. Hij begint in een razendsnel tempo zijn verhaal te vertellen. "ErwaseenjongenopdemarktenhijkenteenElf!!!! Enweetjewat? Hetwasdeelfdieookindatlabvastzat!" "Oké Chris, je zal toch even een beetje langzamer moeten praten. Beter articuleren." "Oke, sorry..." En hij begint opnieuw...

POV. Airyn
"Emmyth? Emmyth?! Waar zit je?" Vreemd, ze had toch huisarrest? Waar is ze dan gebleven? Ze had school tot kwart over drie en daarna is ze ook nog naar huis gekomen. Ik heb haar het huis zien binnenkomen! Ze is meteen naar haar kamer gegaan en daarna heb ik haar niet meer gezien! Er klinkt muziek uit haar kamer, maar als ik haar roep komt er geen antwoord... Genoeg, ik ga naar binnen. "Emmyth! Laat me erin!" Geen antwoord. Ik hoop dat de sleutel van haar kamer op haar bureau ligt. Ik gebruik moleculaire kinese en de sleutel komt naar me toe vliegen. Hij schuift zichzelf onder de deur en ik pak hem op. Ik frommel hem in het slot en open de deur. Niemand... Maar het raam staat wel open... Ik zie een stukje gescheurde stof aan de deurklink hangen. Het komt van Emmyth's trui...