Music lovers (Rewriting)

CHAPTER 19 - C

~*Maila POV*~

Hello kilala niyo po ba ko? Ako po yung nag 7th birthday, ako po yung pinaka bunso sa mga mag kakapatid.

(A/N well kung nalilito po kayo kung sino si Maila, paki balikan na lang po yung chapter 10 and 11, nag kamali po kasi ako doon, dip o dapat si Marielle ang mag se-seven birthday. Sorry po talaga. Dito po sa POV ni Malia malalaman niyo po yung story niya. Sensya nap o talaga. Alam ko pong maraming nalilito sa inyo.)

Wag na muna author baka kasi umiyak sila, tsaka panira rin ako ng love story ni ate Michelle. Yep ayokong panira tsaka baka umiyak sila talaga sa kwento ko.

Okay nevermind, actually nasa park kami ni ate Marielle ngayon at para kaming stalker. Binabantayan lang naming si Ate Michelle kasi nalaman naming na may nag-bibigay sa kanya ng mga kung ano anong gifts. Baka mamaya niloloko lang siya ei.

“Ayon Maila! Kahinahinala yung lalaking yon oh!” tinuro niya yung lalaki na nakaupo sa bench na walang ginawa kundi tumingin kay Ate Marielle.

“Bilis yung plano natin.” Okay okay.

“ako na bahala Ate Marielle.” Pag kasabi ko non ay lumapit ako doon sa lalaki, at kinulbit ko siya.

“Excuse me but why are you looking at the young lady over there?” Turo ko kay Ate Michelle na nakikipag kwentuhan sa mga kaibigan niya.

“Umm err I was not looking at the young lady over there, actually I’m waiting for my girlfriend.”

“Really, I thought you were looking at my sister, because I caught you looking at her many times.” Sabi ko sa kanya, syempre kailangan ay English.

“Well you got me there little girl, I admitted it I was looking at her.” Sabi niya ulit sakin. Jackpot! Baka siya yung nag bibigay nung mga regal kay Ate Michelle.

“But why are you looking at my sister?” Huling tanong ko sa kanya.

“Well I don’t know but, wherever you look at your sister, she has the natural beauty. And I guess every guy can fall for her.” Sabi niya non tapos tumingin siya sa buffet ng roses tapos may binulong siya na hindi ko masyadong narining. “Even I can fall for her...”

“Huh? What did you say?” Ang naintindihan ko lang yung ‘even’

“Well I guess my girlfriend will not going to come... I wish she can forgive me for what I have done to her.” Sabi niya tapos tumayo siya at nag lakad palayo.

“Eh wait. Can I know your name?” tanong ko.

“I’m amazed by you little girl, you’re not afraid to ask question to a stranger, didn’t your parents told you that do not talk to stranger?”

“They did, but I can feel you’re a good person. So can you me your name?” huling tanong ko sa kanya.

“Alright my name Calvin.” Oh hang cute nung pangalan niya. Pero napansin ko na bigla nag bago yung expression niya at nag simulang mag tatakabo. Anong problema non? Nagulat rin ako dahil may mga bunch of girls na humahabol sa kanya.

“Oh okay see yah!” Pag kasabi ko non ay tumakbo na ko papalayo sa kanya, at bumalik kay Ate Marielle.

“Oh ano, sinabi niya ba sayo yung pangalan niya?” Tumango lang ako.

“Ayan alam nanatin pangalan niya!! Sabihin natin kay Ate Michelle!” Sabi ko habang talon ako ng talon sa sobrang saya.

“Wait lang diba sinabi mo na bakit siya tingin ng tingin kay Ate Michelle, ei bakit sinabi niya agad pangalan niya? Ano yon nadulas siya? Hindi niya baa lam na pede natin ito sabihin kay Ate Michelle?”