Bölüm 5 | Acı

2K 146 119
                                    

Akşam saatleriydi, kafa dağıtmak için kendimi Tokyo merkezden İkebukuro'ya metroyla atmış caddelerde kalabalık arasında kulağımdaki kulaklıktan gelen şarkı ritmine uyarak boş bir şekilde geziyordum, aynı zamanda Naruto'nun ailesiyle olan buluşmasını içten içe merak ediyordum.

"Acaba ne oldu?" DNA sonuçları Perşembe akşamı açıklanması gerekiyordu, bugün de Naruto sonuçları öğrenmek için derslerden biraz erken ayrıldı. Açıkçası onunla konuşma fırsatı hiç bulamadım, biraz endişeleniyor ve aynı zamanda fazlaca korkuyordum. Başına bir şey gelmemesi için tanrıya dua etmekten başka yapılacak iyi bir şey de yoktu elimde.

Dışarıya atmıştım kendimi, çünkü abimle ufak çaplı bir tartışma yaşamıştık ve ben de bu sebepten kendimi buralara attım. Şuan Naruto'ya yakın sayılırım, ailesiyle buluşmak için buraya geliyordu ara sıra ve ben de fark etmeden kendimi burada buldum ister istemez. Esasen onu merak ettiğim ve görmeyi bir o kadar çok istediğim için buradayım, başka açıklaması yok zaten.

Müziği değiştirmek için telefonumu elime aldığımda birkaç mesajın geldiğini gördüm. Mesajların sesini duymamıştım çünkü müziği bölmemesi için telefonumu birkaç saatliğine sessize almıştım. Telefonun kilidini açıp mesaj bloğuna tıkladım hızlıca, belki Naruto'dandı.

Bıyıklı Portakal'ım: Hinata?

Shameless(!) Hina: Hiçbir sorun çıkmayacak merak etme

Pembe Bela: ?

Köpek Kokulu: Noluyo Naruto, Hinata?

Bıyıklı Portakal'ım: Pekala başlıyorum

Shameless(!) Hina: İki haberimiz var biri kötü

Buraya kadar okuduğumda içimde istemsiz küçük bir korku belirdi birden, düşündüğüm ve aynı zamanda korktuğum durum olup olmadığını merak ettim ve cevabını öğrenebilmek amacıyla aşağıya doğru doğru kaydırmaya başladım.

Neji Hazretleri: Ben ne olduğunu anladım :)

Bıyıklı Portakal'ım: Şunu da belirtmeliyim ki Neji, siz çift olarak manyaksınız djxkdjxsjhdkjdhxjs

Bıyıklı Portakal'ım: Öncelikle bunu dört kişi biliyorduk

Bıyıklı Portakal'ım: Kiba, Sasuke ve Hinata

Köpek Kokulu: Tahmin ettiğim mi?

Bıyıklı Portakal'ım: Tam üstüne bastın Kiba

Köpek Kokulu: OHA açıldın mı? Sonuç ne? Kıskanırım ama seni ben şimdi :d

"Ne diyor bu?" Mesajların sonuna ulaştığımda Kiba'nın konuyla alakası neredeyse hiç olmayan mesajına irrite gözlerle bakmaya başladım, bir mantık bulamadım içinde bulunduğumuz durum bakımından.

Uchiha Olan Ben: Pardon?

Bıyıklı Portakal'ım: Salak mısın Kiba? Pardon niye soruyorsam 😑😒

Bıyıklı Portakal'ım: O değil, neyse açıklıyorum

Bıyıklı Portakal'ım: Ailemi bulduğumu söylemiştim

Sarı Ego: Sen ciddi misin Naruto?

Kaşsız: Bunun neresi kötü haber

Tembel: 😳 yemin et

Bıyıklı Portakal'ım: İçimdeki öldürme iç güdüsünü bastıramıyorum... Aynı şeyleri yaşamaktan bıktım

Bıyıklı Portakal'ım: Yalnız aynı oltaya ikinci defa düştüm ben

Shameless(!) Hina: Organ mafyasıydı

"Lan!" Hinata son mesajı koyana kadar aklımda netleştirip adımlarımı sıklaştırdığımda Hinata'nın mesajı ile birlikte sesli bir haykırışla, artık endişeyle rastgele bir yöne doğru tam sürat koşmaya başlamıştım. Aynı zamanda mesaj yollayıp gelecek olan mesajları kontrol ediyordum.

Uchiha Olan Ben: Naruto iyi misin?

Uchiha Olan Ben: Yanına geliyorum

Köpek Kokulu: Ben de geliyorum

Bıyıklı Portakal'ım: Şuan İkebukuro polis genel merkezinde ifade veriyoruz, gelmeniz gerek yok Neji'giller yanımda

Bıyıklı Portakal'ım: Neji'giller ve Hinata biraz yardımcı oldular bana :)

Neji, Tenten ve Hinata sevdiğim insanın yanında olduğunda nispeten rahatladım, çünkü Naruto güvenli ellerde demektir bu. Smsa yine de endişem bir nebze olsun düşmedi içimdeki korkulu hararet saniye saniye yükselirken.

Shameless(!) Hina: Sanırım sözde mafyaydılar

Neji-lover: Daha yeni bıçaklarımı üzerlerinde deneyecektim ama :(

Sarı Ego: OHA!

Pembe Bela: Yuh!

Mürekkep Oğlan: Geçmiş olsun Naruto

Yelpaze: Cidden geçmiş olsun

Bıyıklı Portakal'ım: teşekkürler :)

Köpek Kokulu: Pekala diğer haber ne?

Bıyıklı Portakal'ım: Şahsen o zamanki yaşadığım hayal kırıklığı bunun yanında bir hiç bence

Bıyıklı Portakal'ım: Kendimi ikinci defa aldatılmaktan ve sayısızca benzer acıları çekmek ve bu gerçekliğin yüzüme vurulmasından bıktım

Bıyıklı Portakal'ım: Kalbim acıyor

"Benim de acıyor..." İkebukuro polis merkezine koşarken Naruto'nun mesajına karşılık amaçlı iki dudağım arasından çıktı bu fısıltı. Bunca zamandır yalnız yaşamaya mahkum edilmiş, zamanında aile denemeyecek o mahluklar bakamadıkları (!) için Naruto'yu bir yetimhaneye bırakmışlardı. Ve sarışın utancından her zaman bu gerçeği bizden saklamış ve bir köşeye itilmişliğiyle yaşamaya katlanmıştı, taa ki Kiba'ya kadar. Bilmiyorum çocuğu fazla sevdiğim söylenemez ama benim kendimde o zamanlar bulamadığım cesaretle Naruto ile bağ kuran ilk insanlardan biriydi. Ondan sonra Hinata ve sonra ben...

Onun acısı benim acımdı artık, onun mutluluğu benim yüzümdeki tebessümüm, onun kahkahaları ise benim yaşam kaynağım gibiydi sanki. Sanki değil öyle esasen, onu tanımamış olsaydım muhtemelen bugünkü bir şeyler için yaşayan ben olmayacaktım, hayatın içinde boş bir insan olarak kaybolacaktım.

Onu hiç tanımamak fikri korkunçtu...

Bıyıklı Portakal'ım: Diğer haberi söyleyeceğim, aslında uzun zamandır söylemek istediğim bir şeydi bu

Bıyıklı Portakal'ım: Aslında bunu sizlere söylemenin hiç yeri değil ama Hinata ile kararlaştırdık aramızda

Bıyıklı Portakal'ım: erkeklerden hoşlanıyorum yani eşcinselim

"Sonunda açıkladın ha." Sanki onun rahatlama ifadesi bende yüz bulurken bu kadar cesareti nereden nasıl bulduğunu sorguladım kendimce. Fakat alabildiğim tek cevap içinde saklıydı, kendisi gibi davranmasında saklıydı.

Uchiha Olan Ben: Ben de

***

734 kelime

Saçma bir bölüm daha skxjdxsjdksjhx

I ❤ Portakal'ım | SasuNaru | Bitti Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin