สืบสู้ผี (ภาค 1 -2 )

17 เกิดอะไรขึ้นกับเจ๊ร้านขายของชำกันล่ะเนี่ย ?

ฮอนด้าซีวิคของไอริณพาเราทั้งสองมาถึงจุดหมายในเวลาเกือบบ่ายสามโมงแล้ว และเนื่องจากวันนี้รถค่อนข้างจะติดก็เลยทำให้เรามาถึงช้ากว่าที่ผมคิดไว้ซะอีก

ร้านขายของชำนี้ตั้งอยู่ในมุมซ้ายสุดของด้านล่างตึกแถวที่ยังมีสภาพดีไม่เก่าทรุดโทรมเหมือนตึกแถวอื่นๆและอยู่ไม่ไกลจากบ้านแฝดที่ผมพักเท่าไรนัก เพราะที่จริงแล้วก็อยู่ในซอยเดียวกันนั่นเอง เรียกว่าพอเดินจากร้านเจ๊ไปสักไม่ถึงสิบนาทีก็จะถึงบ้านแฝดแล้ว และถ้าเดินจากบ้านแฝดไปอีกไม่ถึงสามนาทีก็จะถึงต้นโพธิ์ที่อยู่ริมทางต้นนั้น

คิดดูอีกทีตอนแรกผมน่าจะนัดไอริณให้มาหาผมที่นี่เลย แต่ก็เป็นเพราะก่อนหน้านี้เธอไม่เคยมาที่นี่ผมจึงต้องนัดกับเธอที่ร้านกาแฟอเมซอนที่อยู่หน้าปากซอยของที่ทำงานเราก่อน และเดินทางย้อนกลับมาที่ซอยนี้อีกที

หลังจากที่ไอริณจอดรถที่ฝั่งตรงข้ามของร้านขายของชำแล้ว ไอริณก็ได้หันมาถามผมก่อนลงจากรถว่า

"พี่กิตมาคุยกับเจ๊ตั้งสองสามครั้งแล้วไม่เคยถามชื่อเจ๊แกบ้างเหรอคะ เห็นเอาแต่เรียกเจ๊ๆตลอด ?"

"นั่นสิ... พี่ก็ลืมถามไป เดี๋ยวันนี้ว่าจะถามดูล่ะ เราจะได้คุยกับเจ๊อย่างเป็นกันเองขึ้นอีกหน่อยนะ"

"ริณกำลังจะบอกพี่กิตอย่างนั้นพอดีเลย เอ๊ะ... พี่กิตดูซิ... " ไอริณชี้ไปยังร้านขายของชำขณะที่เพิ่งก้าวลงไปจากรถ "ริณว่าเหมือนเขาจะปิดร้านไม่ใช่เหรอ...?"

ผมก้าวออกจากรถแล้วมองตามไปที่ร้านขายของชำนั้นก็เห็นว่าร้านปิดจริงๆ จะมีก็แต่ร้านข้างๆทางขวามือที่เป็นร้านข้าวต้มและอาหารตามสั่งที่เน้นขายตั้งแต่ตอนบ่ายๆไปจนถึงตอนดึกๆเปิดอยู่ร้านเดียว

"แปลกแฮะ... พี่ผ่านมาทางร้านเจ๊แกกี่ครั้งๆก็ไม่เคยเห็นว่าแกจะปิดร้านสักครั้งนะ ทำไมช่างบังเอิญมาปิดร้านวันนี้พอดีล่ะเนี่ย ?" ผมพูดพลางเดินนำไอริณไปที่ร้านนั้น