Multimedia : Çağla Nehir Yıldız
1.bölüm
Son kez aynaya baktıktan sonra çantamı da alıp aşağı indim.Zehra Sultan benim için kahvaltıyı hazırlamıştı.Bizimkiler her zamanki gibi erken çıktığı için bana ayrı kahvaltı hazırlanmıştı.Zehra Sultanı yanağından öpüp masaya kuruldum.Masaya baktığımda gülümseyek yemeğe başladım.Tam istediğim gibiydi.Yediğim kadardı zaten fazlası olunca yemiyordum.O da bunu bildiği için herşeyden azar azar koymuştu.
- Ah kızım ne dediysem dinlemedin zaten çok zayıfsın biraz daha fazla yesen.
- Zehra Sultan ne dersem diyim.Israrlara devam dimi ?
- Tabiki de kızım senin iyiliğin için ısrar edicem.Çöp kadar kalmana gönlüm razı olmuyor.
Biz konuşurken bende önümdekileri yiyip bitirdim ve Zehra Sultana görüşürüz deyip evden çıktım.Fikret Amca beni bekliyordu hemen arabaya atlayıp telefonu elime aldım.Rehberden 'Aşkların Birtanesi' ni bulup ara tuşuna bastım.Ve aradığınız kişiye şuanda ulaşılamıyor sesiyle suratımı asıp okula gelmeyi bekledim.
Araba durduğunda Fikret Amca'ya el sallayıp arabadan hızlı adımlarla arabadan indim.
Eğer Çağrı buralardaysa kötü olucaktı.Etrafa bakındım ama Çağrı sanırım daha okula gelmemişti.Hemen Selini aramaya başladım.En yakın arkadaşımla birlikte okulu ekip Çağrı'ya gideriz diye teklif sunucaktım.O da hemen kabul edicekti.Kimin arkadaşı.Ama onuda görememiştim.Sonra Ece'yi gördüm ve sordum.Ece Selin'in kuzeniydi.Belki bugün gelmeme sebebini bilirdi.Çünkü biz birbirimize böyle şeyleri haber verirdik.Ah dur son 3 aydır böyle ortadan kayboluyorlardı.Hem Çağrı hem de Selin.İkisinin telefonunuda aradım ama kapalıydı.
Sonunda dayanamayıp okuldan kaçtım ve Çağrı'nın evine gitmek için taksi çağırdım.Geldik.Parayı uzatıp hızlı adımlarla dairesine doğru ilerledim.Ailesiyle yaşamıyordu.Daha çok kendi dairesinde kalıyordu.Kapıya geldiğimde yedek anahtarla içeri girdim.Belki uyuyodur diyerek kapıyı yavaşça kapattım.Sessiz adımlarla yatak odasın yöneldim.Kapı açıktı içeri girdim.Doğru tahmin uyuyordu.Biraz daha yaklaştım.Yanında biri yatıyordu , onlara bakmadan koşar adım dış kapıya yöneldim.Ve hemen çıktım.
Derin nefesler alırken aynı anda koşuyordum.O kadar hızlı koşuyordum aynı zamanda da ciğerlerim çok acıyordu ama umursamadım.Sonunda nefessiz kaldığımda durdum ve hemen yere oturdum.Gözyaşlarım benden habersiz yüzümü ıslatmaya başlamıştı bile.Bir sürede böyle hıçkıra hıçkıra ağladım ve ağlarkende hiçbir şey düşünmemeye çalıştım.Ama eninde sonunda acı gerçekle yüzleşecektim.Bunu kendime itiraf etmeliydim.
Çağrı ve Selin...
Ve bir süre sonra aklımda sadece bu sözler yankılanıyor.O görüntü aklıma geliyordu.Hayatımda kendimi hiç bu kadar yanlız hissetmemiştim.Kötü zamanlarda yanımda hep Selin olurdu.Bana muhteşem tavsiyelerde bulunur ve bunlarda çoğu zaman işe yaradı.Ama şimdi yanımda kimse yoktu.Yalnızdım.Çağrı ve Selinle yaşadıklarımı hatırladım.Sonra aklıma kırdıkları bütün potlar geldi hepsini kurtarmışlardı ve bende inanmıştım.
Saçımın yapılması uzun sürdüğü için partiye Selinden sonra geldim ve geldiğimde Selinle Çağrı baya samimi bir şekilde dans ediyorlardı.Ama umursamadım neden çünkü ben ikisini çok yakın arkadaş sanıyordum bende takmadım.Bu sadece bir tanesi daha bir sürüsü ne kadarda safmışım.Demekki kendi işlerime bakmak yerine etrafa baksaydım herşeyi öğrenirdim.Ama ben öyle bir insan değildim.Keşke olsaydım da herşeyi anlasaydım.
Birine sinirlenince hiç bir zaman aklımdan ' saç baş dalmak ' geçmedi çünkü ben öyle bir kız değildim kavga edemezdim.Ama şuan aklımdan Seline yapmak istediğim tam olarak buydu hatta belkide daha fazlası.Çağrı'nın ise bütün parasını elinden almak isterdim çünkü o bütün gücünü paradan alıyordu.Parası yoksa o tam bir hiç olacak ve bende tam bunu istiyordum.Gözyaşlarımı sildim.Onlar için yıkılmayacaktım ve depresyona filanda girmeyecektim.Aklımda şuan sadece biraz buralardan uzaklaşmak vardı.
Tamam biraz değil bayaa bir süre.Onların yüzünü bile görmek istemiyordum.Çünkü Çağrı'yı sevmem sonsuza kadar sürmeyecekti ve ben hayatımı yaşamaya devam edicektim...
