Ah evet. Her zamanki gibi annemle bağrışlarımız arasında kapıyı çarpıp çıkmıştım. Bok vardı da izin vermiyodu Berk'in doğum günü partisine gitmeme. Herkes orda olacaktı ve ben evde oturup Mertle Helin ne yapıyolar acaba diye kafayı yiycektim. Böyle bişey mümkün değildi. Ne yapıp edip o partiye gitmeliydim. Ama nasıl? İşte bu düşünceler beynimi kemirirken dalmışım ve asansörü benimle birlikte bekleyen yanımdaki çocuğu farketmemişim.
"Evet, bence de git sen o partiye."
diyip gülmesiyle irkildim. Düşüncelerimi farkında olmadan sesli olarak yapmaktan nefret ediyorum.
"Ne saçmalıyosun?"
diyerek yaptığım ani çıkışa şaşırmış olmalı, yanağındaki bende burdayım diyen gamzeler bi kaç saniyeliğine kaybolsa da yerlerini geri alması uzun sürmemişti.
"Sende ne atarlıymışsın be güzelim."
demesiyle 32 diş sırıtması bir oldu. Evet, kabul ediyorum. Çok çekici gülüşlere sahipti. Ama tabiki beni etkiliycek kadar değil. Belkide öyle. Neyse..
Asansöre binerken asansörün kenarına takılan gömleğim yırtılmıştı. Lanet olsun, tüm boktan şeyler beni bulmak zorunda mı? Neyse ki anahtarımı yanıma almıştım. Asansörden indim. Tam evin kapısına yönelmiştim ki arkamdan gelen ses bi anlık durmama neden oldu.
"Bi saniye bi saniye sen yan dairede mi oturuyosun?"
Yan daire? Nasıl yani bu meteor çocuk yanımızdaki dairede mi oturuyodu? Yok artık. Kapının önündeki konuşmalarımızı duymuş olacak annem kapıyı açtı.
"Buğra, oğlum bende seni Ada ile tanıştırcaktım ama tutturdu arkadaşımın doğum gününe gitcem diye. Söylememe fırsat vermedi ki. Ada hani sana bahsettiğim küçüklük arkadaşım Sena vardı ya işte bu onun oğlu Buğra. Yanımızdaki boş daireye taşındılar."
Oha bi saniye bu meteor çocuk bizim sitede oturuyo hatta yanımızdaki dairede oturuyo ve bide annemin en yakın arkadaşının çocuğu ha? Buna çok yavşayan olur bizim sitede. Gerizekalı Selin ve sürtük üçlüler grubundan koruma görevini üstlenmiştim o saniyeden itibaren. Gerçi bana öyle bi görev veren olmamıştı ama sonuç olarak annemin en yakın arkadaşının çocuğuydu ve bunu yapmak bana düşerdi. Sevmiştim aslında iyi çocuktu. Bide şu gıcık havalı tavırları olmasa aslında. Sitenin cool çocuğu olcaktı belli. Annemin cevap vermemi bekleyen bakışlarını farketmemle cevap vermem bir oldu.
"İyiymiş, neyse onu boşver de Berk'in doğum gününe gidiyorum dimi?"
"Bakarız."
Buğra yanımızda olduğu için bakarız diyodu. Yoksa ben bilirim onun bakarızlarını. Nah gidersin diyodu resmen.
"Ya anne bak Buğralar Ankara'ya yeni geldi hem o da benle gelsin. Daha hiç arkadaşı da yoktur onun. Bizimkilerle tanıştırırım onu da."
Buğra'nın ne cevap verceğini düşünmeden ağzımdan dökülmüştü kelimeler. Berk'in doğum gününe gidebilmek için her türlü ihtimali deniyodum.
"Ha bak o olabilir. Buğracım, sen ne diyosun?"
Başka bi erkekle hayatta göndermezdi. Nerden geldi bu güven buna? Neyse nerden geldiyse geldi. Berk'in doğum gününe gidiyimde gerisi önemsiz.
"Bana uyar."
Dedi ve gamzeleri kendini belli ederek küçük bi gülücük attı.
"Tamamdır o zaman 2 saat sonra çıkarız."
Dedim ve zafere ulaşmanın sevinciyle kocaman bi gülücük attım.
