PMS 1: Tyron and Tyler Monteverde (Completed)

Ikadalawampung Pahina

IKADALAWAMPUNG PAHINA

Napaupo ako sa kinahihigaan namin. Tanginers, wait, ansabe nila? Napakamot ako sa ulo at ni-replay sa utak ko ang mga salitang binitawan nila. Sosyal kasi ang utak ko, may recorder.

"We love you.."

"We love you.."

Napatango-tango ako. Ahh. Nag-I love you lang pala sila sa akin. Wala namang big deal doon. Expected na 'yun kasi tignan mo ako, maganda ako, matalino, mabait, matulungin at lahat ng word na nagsisimula sa m.

Tinignan ko silang dalawa."Wehh?"

They both chuckled. Ilang sandal pa ay gumaya sila sa akin na umupo rin sa kama. They both held my hands. Sa left si Tyler at sa right naman si Tyron.

"It's true, sweetheart. Well, we like you the first time that we saw you but it deepens as we get to know your true self."

"You were our wish upon a shooting star. We like to spend time watching the stars and making a wish. Childish how it may sound but we wish that we will find a one true love, which will love me and my brother wholeheartedly. Now, it became a reality."

Napaiyak na ako sa mga sinasabi nila. Lahat ng mga agam agam ko sa buhay ay nawawala dahil sa mga binibitawan nila.

They hugged me so tight na para bang nakadepende ang buhay nila sa akin. Well, ganoon din naman ako.

I sob. "Hindi naman kayo na-pressure kaya napa-sabi kayo ng three words and eight letters?"

They both shook their heads. "We're not. I am sure that we are very much inlove with you, sweetie.."

"How? When? Where? What? Why?" I blurted out. Sobrang lakas na ng tibok ng puso ko. Hindi ko na rin mawari ang mga lumalabas sa bibig ko dahil parang nasa alapaap ako.

"It's December 23, 20xx. We saw you laughing so hard with your co-workers. You capture us with your quirky and crazy attitude of yours." They both chuckled. "Sometimes, we look at you and it is so hard to explain on how someone like us ended up with a beautiful heart like yours."

"Let us prove our love for you, Chienne Alejandra. We're not the perfect men but we'll try our best for you. You deserve the universe, we are able to give it to you but we want something more valuable than those. We can give you our heart, our soul and all of us. You own us, Chienne, our sweet."

My heart melted with what they said. Ramdam na ramdam ko na seryoso sila sa mga sinasabi nila sa akin. Gusto kong maiyak at maglumpasay sa tuwa.

I never felt this kind of happiness noong si Lucas ang magsabi ng three words sa akin. But, now, ibang iba. Sobrang iba nila sa lahat ng mga nakilala ko. I feel safe around them and I feel love.

Naalala ko rin ang mga sinabi ni Roleen sa akin. I took a deep breath.

"Kaluguran da kayong adwa." I said in my native language.

Nakakunot ang parehong noo nila. "What's the meaning of that, sweetie?"

"Mahan na mahal ko kayong dalawa. Kahit gaano pa kayo kagago ay nahulog pa rin ako sainyo."

Namula ang mga pisngi nila kaya napatawa ako. "Tanginers! Kinikilig kayo no?"

Mabilis silang nahiga at nagtalukbong nang kumot. I laughed so hard. Ngunit natigil 'yun nang hilahin ako nang isa sa mga kambal pahiga. Inayos nila ang pwesto namin para maging komportable ang pwesto ko.

"I love you, bebes kho."

"We love you too, our sweet." They said in unison.

"Kinikilig kayo kanina 'no?" I laughed. Namumula na naman ang mga pisngi nila.