อาเธอร์ค่อยๆวางร่างในอ้อมแขนให้นั่งลงบนก้อนหินใหญ่ใต้ต้นไม้ต้นเดิมกับที่พากันนั่งกินขนม
"ท่านจะทำอะไร" ออร์มร้องพร้อมกับยื้อขากางเกงไว้้มื่อเห็นเขาทำท่าเหมือนจะถกมันขึ้น
"ข้าจะดูแผลให้เจ้า ออร์ม" อาเธอร์ว่า
"แต่ว่า ท่านเป็นองค์ราชา แบบนี้จะได้อย่างไร" ออร์มอึกอัก เพราะมันคงไม่ดีแน่หาให้องค์เหนือหัวเห็นของต่ำเช่นเท้า
"เจ้าเป็นเมียข้า ผัวจะดูขาเมียมันมีอะไรไม่ดี" อาเธอร์ทำเสียงดุใส่ให้ออร์มปล่อยมือ ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ได้เห็นขาที่มีแผลของคนขี้ดื้อ
ออร์มปล่อยมือมียึดขากางเกงไว้ ก่อนจะสูดลมหายใจเฮือกเมื่อเห็นแผลที่หัวเข่า
อาเธอร์ฉีกชายเสื้อของตนแล้วแบ่งเป็นสองส่วนก่อนค่อยๆซับเช็ดเลืือดที่หัวเข่าของออร์มอย่างเบามือ
แต่ด้วยแผลที่ลึกพอสมควร ออร์มจึงเกร็งตัวมือก็เผลอไปจับท่อนแขนอีกข้างของอาเธอร์ไว้แน่น อาเธอร์กระตุกยิ้มบางเบาก่อนจะพลิกฝ่ามือรวบจับมือนิ่มให้อยู่ในอุ้งมืออุ่นแทน
หลังจากพันแผลบื้องต้นให้ออร์มเรียบร้อย อาเธอร์ก็หันหลังนั่งย่อให้ออร์ม
"ขึ้นมา"
"แบบนี้ไม่ดีเลยนะอาเธอร์ ท่านเป็นกษัตริย์จะมาแบกข้าได้อย่างไร อีกอย่างตัวข้าไม่ใช่เล็กๆ กว่าจะถึงโรงแรมที่พักม้า"
ออร์มสั่นหน้าปฏิเสธรัว ๆ ไม่กล้า นั่นหลังของคิงแห่งเซเว่นซีเชียวนะ แล้วออร์มก็น้ำหนักไม่ใช่เบาๆ
"ออร์ม ขึ้นมา"
เสียงทุ้มที่เริ่มจะติดดุ และห้วนทำให้ออร์มต้องแนบตัวลงไปบนหลังกว้างตรงหน้าอย่างเลี่ยงไม่ได้ พยายามที่จะบีบตัวเองให้เล็กที่สุดเท่าที่จะทำได้ แม้รู้ว่ามันจะไม่ช่วยอะไรเลยก็ตาม
#########
"อาเธอร์ ท่านเหนื่อยรึเปล่า พักก่อนดีไหม"
BẠN ĐANG ĐỌC
Tribute and King 👑 [ThurOrm]
Fanfictionหนึ่งบรรณาการ หนึ่งราชันย์ ออร์ม องค์ชายที่ถูกลืมจากเมืองขึ้น ต้องกลายเป็นเครื่องบรรณาการมีชีวิตที่ถูกส่งมาเสกสมรสทางการเมือง กับราชาแห่งเจ็ดคาบสมุทร ที่ขึ้นชื่อว่าโหด และไร้ความปราณี กษัตริย์อาเธอร์แห่งเซเว่นซี