Σχολείο Για Εγκληματίες Βιβλίο 1ο (ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 47ο

Η ώρα ήταν 10, είμασταν όλοι μαζεμένοι στο καθιστικό και τρώγαμε πίτσα. Εγώ και ο Όντιν είχαμε μια νευρικότητα η ωρα δεν περνούσε. Περιμέναμε να τελειώσει αυτή η απαίσια κωμωδία για να ξεκινήσει το θριλερ και όταν τελειώσει θα φύγουμε για το σπίτι της Λίζας.
  Ο Τζέισον και η Αμάντα πήγαν για υπνο κατά τις 11.30. Ακριβώς την ώρα που άρχιζε το θριλερ. Η ταινία ήταν αρκετά μεγάλη αλλά δε θα την χαρακτήριζα τρομακτική αφού πιο πολύ ήταν ψυχολογική
  Η ώρα ήταν 1.30 και ο Όντιν μου έκανε  νόημα να φύγουμε. Κλείσαμε την τηλεόραση και βγήκαμε από το παράθυρο  μιας και που η πόρτα έκανε αρκετό θόρυβο.
  Σε λίγη ώρα είχαμε φτάσει, όλα τα φώτα από τα γύρω σπίτια ήταν κλειστά, πολύ ήσυχη γειτονιά πάντως. Πήγαμε από την πίσω πόρτα, ήταν πολύ εύκολο να την ανοίξουμε. Μπήκαμε μέσα στην Κουζίνα όπου επίσης ήταν άδεια. Αρχίσαμε να ψάχνουμε στα ντουλάπια αλλά όλα ήταν άδεια, προχωρήσαμε προς το υπόλοιπο σπίτι και χωρίστηκαμε. Πήγα προς το υπνοδωμάτιο, το στρώμα έλλειπε και το μόνο που υπήρχε ήταν μια εντοιχισμένη ντουλάπα και μια πολυθρόνα. Σήκωσα το μαξιλάρι από την πολυθρόνα και προς μεγάλη μου έκπληξη είδα πως υπήρχε ένα πορτάκι, το σήκωσα και είδα έναν φάκελο ο οποίος ήταν γεμάτος. Φώναξα τον Όντιν και εκείνος ήρθε αμέσως, έβγαλε τον φάκελο και τον άνοιξε, το πρώτο πράγμα που είδαμε ήταν ένα γράμμα , ο Όντιν άρχισε να το διαβάζει

Ο: Αριαννα και Όντιν  είμαι σίγουρη πως θα βρείτε εσείς αυτό τον φάκελο. Αρχικά θα ήθελα να σας πω πως δεν διατρεχετε κάποιον κίνδυνο, ολο αυτο ήταν μόνο για να σας αποδείξουμε την δημιουργικότητα της σχολής μας, είναι τόσο εύκολο να παριστάνεις κάποιον άλλον και έπειτα να εξαφανίσεις όλα τα στοιχεία, όσο και να ψάξετε δεν πρόκειται να μας βρείτε. Σας προσφέρουμε λοιπόν δύο υποτροφίες για την καινούργια μας σχολή εξοπλισμένη με τα τελευταία μέσα της τεχνολογίας και έμπειρο και εξειδικευμένο προσωπικό, διαλέξτε την πλευρά των νικητών τώρα που μπορείτε.  Σας περιμένουμε από την νέα χρονια.

Λιζα και Αριαννα

Μένουμε να κοιταζόμαστε άναυδοι. Κανένας μας δεν μιλούσε Ούτε κουνιόταν. Όλα ήταν ένα καλοστημένο κόλπο. Άκουγα την ανάσα του Όντιν πλέον ήταν πιο βαριά, του άρπαξα τον φάκελο από τα χέρια και μέσα ήταν αλλά δύο χαρτιά που πιστοποιούσαν τις υποτροφίες μας.

Α: πρέπει να το πούμε στον Τζέισον αυτός θα ξέρει τι να κάνει

Ο: να πάρει η Οργή! Πάμε!

Φεύγει γρήγορα χωρίς να μου απαντήσει, και εγώ τρέχω από πίσω του. Φτάνουμε στο σπίτι χωρίς να που με κουβέντα και πάει ο καθένας στο δωμάτιο του.