GÜNDÜZ AY'IM( devam ediyor..)

💥11💥

Keyifli Okumalar.....

     "Hayırdır Gece sen bir korktun"

      "İnan bana şu hayatta korkacağım son insan bile değilsin."

Aylin bozulurken bir adım öne atıldı ve,
       "Bakalım bundan sonra da korkmayacakmısın" dedi.

      Arkadan bir arkadaşı Ecrin'in üzerine yürürken,  Aylin de bana doğru geldi. Ecrin karşısındaki kızın saçını çekip tokat atınca o kız da Ecrin'in üzerine atladı. Ecrin'i kurtarmak için yanına ilerlerken bir el kolumu tutup karnıma yumruk attı. İlk başta afallasam da hemen toparlayıp tekme attım. O yere düşünce diğer kızlarda gelip kavgaya dahil oldular. Şuan bulunduğumuz sokak resmen savaş meydanına dönmüştü. Bazen biz onlara vuruyorduk bazen de onlar bize... Bizi durduran şey Gündüz'ün sesi oldu. Sahi onun ne işi vardı burada?

         "Hey ne oluyor orada? Gece iyi misiniz?"

          "Ah kurtarıcın da geldi demek. Tabi sendeki bu özgüvenin nereden geldiği belli oluyor"

           "Ne demeye çalışıyorsun kızım sen?"

  Üzerine atıldığımda Gündüz beni güçlü kollarıyla geri çekti. Kulağıma "sakin ol" diye fısıldaması tüylerimi diken diken yaptı bir an..

           ' şuan sırası değil Gece'

            ' neyin sırası?'

            ' şuan da Gündüz den etkilenme sırası değil. Karşındakilerle ilgilen'

                 ' ben Gündüzden etkilenmiyorum'

                   ' sen kendini kandırmaya devam et'

        "Şimdi bana anlatın ne oldu"

         "Onu sana sevgilin anlatsın."

          "Kaşınıyorsun ha"

  Beni tınlamadan giden Aylin ve kuyruklarına iğrenerek baktım. Gündüz beni kendine çevirince bakışlarımda son  bulmuş oldu.

            "Gece artık anlatıcak mısın?"

             " Ya kavga ettikten sonra dayak yemeyi yedirememiş sanırım. Bizi dövmeye gelmiş güya. Senin ne işin vardı asıl? Nereden buldun bizi?"

  Elini cebine sokup telefonumu çıkarınca şaşkınlıktan kaşlarım çatıldı.

          "Telefonunu sınıfta unutmuşsun. Sana getirmeye geliyordum. İyi ki de gelmişim ama."

            "Her neyse teşekkürler. Hem telefon için hemde geldiğin için."

             "Önemli değil. Bir yerine bir şey olmadı değil mi?"

              ' yaa '

             "Yok hiçbir şey olmadı."

             "Tamam o zaman görüşürüz"

              "Görüşürüz"

               "Ha bu arada telefonuna şifre koy. Kurcalamadım ama açıp kendi numaramı telefonuna kaydettim"

   Şaşkınlıkla arkama döndüğümde gittiğini gördüm. Telefonun ekranını kaydırıp rehberime girdim. ' Gündüz' ismini görünce sebepsizce gülümsedim. Ardından kafamı sallayıp gülümsememide yüzümden sildim. Ecrin'e bakınca sırıttığını gördüm. Bu sırıtmanın hayra alamet olmadığını bildiğim için kafasına hafifçe vurup yürümeye başladım. O da peşimden koşar adımlarla geliyordu.
         Eve vardığımızda kapıyı açıp anahtarı ve çantayı portmantoya koydum. Odama çıkıp üzerimizi değiştirdik ve salona indik. 3'lü koltuğa yayılan Ecrin'e gülmeden edemedim. Kendimi 2'li koltuğa atıp aynı Ecrin gibi bende yayıldım. Sessizliği bozan Ecrin oldu.