Hatırladığınız ilk anınız nedir diye sorsam ne cevap verirdiniz?
Dört yada beş yaşında olmalıyım, bahçe kapımızla birleşen duvarın üstüne serçe kuşu gibi tünemiş bir halde onu bekliyorum.Bana bir numara büyük gelen pembe renkteki sokak terliklerimin topuğunu duvara belli bir tempo ile vururken, gözüm sokağın başında.Sanki ben bakışımı kaçırsam gelişi gecikecekmiş gibi, yeni doğan güneşin gözlerimi sulandırmasına aldırmadan gözümü ayırmıyorum sessiz yoldan.Sıra sıra, karşılıklı dizilen bahçeli, müstakil evlerden işlerine yetişmek için aceleyle çıkan insanlar görüşümü kapattığı için kaşlarımı çatıyorum bazen Sabırsız geçen dakikalar sonunda, elindeki küçük, beyaz poşetle koşturarak görünüyor sokağın başında ve ben boyumun iki katı olan duvardan bir sıçrayışta atlayıp dizlerimin yere vurmasını bile umursamıyorum.
