#Chapter 25: Missing you.

176 6 9
                                    

*Indira's P.O.V.*

Asa reception na kami ngayon ng kasal nina Den. Dapat kasi isa isa kami magsasalita / magsasabing message namin para kina Den. Kaso ayaw pumayag nung co planner dahil magtataggal daw masyado. kaya ayun napagpasyahan naming si Essie na lang ang pagsalitain since halos lahat kami kasal na siya na lang yung single. tsk tsk.

"Nagpapasalamat po ako sa mga dumalo kahit hindi naman ako yung ikinasal. " nakangiti niyang saad. "Sa dalawang lovebirds. Congrats sa inyong dalawa. Life time commitment na yan ha. Pagingatan at mahalin niyo ang isa't isa. Kahit na sana may mga pamilya na kayo wag niyo pa rin akong kakalimutan ha? Kahit na anong mangyari mahalaga kayo sakin at lagi kayong nakakatatak dito sa puso ko. Lab you guys. hahaha. " maluha luha niyang saad pero nakangiti pa din. nilapitan namin siya at naggroup hug kami.

"Maraming salamat sa message mo Essie na mukhang nagpapaalam. " pabirong sabi ni Den. Siniko naman siya ni Sapphire. 

***

After ng reception naisipan na naming maghiwahiwalay at umuwi. Sina Den kasi ay patungo pa sa honeymoon nila sa Europe.

Habang asa daan kami hindi ko mapigilang hindi mapaisip. Ok na ang lahat eh, pero bakit parang may mali pa din eh.

"Bakit parang ang lalim ata ng iniisip ng asawa ko? " nakangisi niyang saad. Asawa ko? leche. kasal na nga pala kami. hays. hearts everywhere.

"Wala. Napapaisip lang ako kung bakit parang may mali. " Sa bintana lang ako nakatingin. ayaw ko siyang tingnan naaawkward ako.

"Are you pregnant? " nakangiti niyang sagot.

"Hindi no. Grabe ang bilis naman nun. 3 weeks pa nga lang ata tayong kasal tapos meron agad? "dirediretso kong sabi.

"Relax lang babe. hahaha. natense ka naman agad eh. Iniisip mo ba sina Essie? hahaha. Magiging sila din. Sus, yun pang dalawang yun. " sabi niya tapos hinawakan niya yung kamay ko at ngumiti.

Ngumiti na lang din ako. Pero sana talaga maging sila na. Para naman makaganti kami sa mga kalokohang ginawa niya sa honeymoon night namin. tsk tsk. Hanggang ngayon tuloy nagsisi pa akong pinayos ko sa kanya ang mga gamit ko. Ayun tuloy napalitan. (*>.<*)

*Ralph's P.O.V*

Nang makarating kami sa bahay niya, hindi agad siya pumasok doon.

"Are you okay? Bakit parang malungkot ka ata? " tanong ko sa kanya pero umiling lamang siya at ngumiti.

Remember MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon