Daha ilkokuldayken basketbola olan merağım çok fazlaydı.Beni basketbola teşvik eden kişi ise beden öğretmenim Murat hocaydı.O zamanlar sanırım pek iyi değildim.Büyükler topumuzu ve sahamızı elimizden alırdı o yüzden bizde oynayamazdık.Bi gün gene büyükler geldi ve topumuzu aldılar o günden beri hergün onlardan iyi oynamak ve onlara bizim neler çektiğimizi göstermek istiyorum. Aradan yıllar geçti ben 6.sınıf olmuştum.Bu yıllar sanırım hayatımın en iyi yıllarıydı.Sınıfımızda Ezgi diye bi kız vardı.Çok güzeldi.Sanırım ona aşıktım.O'da basketbolcuydu.Hatta benden bile iyi diyebiliriz.Biz Ezgiyle liseye kadar beraber okuduk.Sonra onlar Chicago ya taşındılar.Ben hala aşıktım ve çok üzülmüştüm gene yemin etmiştim Chicago da yaşıcam ve Ezgi ile evlenicem diye. Ardından 19 mart saat 12:30 gibi bi seçmeye gittim.O gün doğum günümdü aslında ama Ezginin yanına gitmek için tek şansım buydu.Seçme çok zordu kendimi çok yordum sanırım ama seçilmiştim Anadolu Efes takımına seçilmiştim.
