ოთახში სიჩუმეა, მაგრამ იქ ვიღაც არის.მზის სხივები ხალიჩას უსწორდება და ბიჭს ასხივებს ისე,რომ მისი შაქარივით თეთრი სხეული ძლივს მოჩანს თეთრსავე საბანში.
*მოულოდნელად ბიჭი ტელეფონის ზარმა შეაღონა და წამოაყენა.*
თვალები ჯერ კიდევ ბოლომდე არგაეხილა,რომ ძლივს წამოჯდა და ტელეფონს დახედა.უკვე 9-ის ნახევარი იყო.კაი ხნის წოლის შემდეგ ისევ წამოდგა და მომზადება დაიწყო . დიდი არაფერი..უბრალოდსახე დაიბანა ,პირველი ხელში რაც მოხვდა ის ჩაიცვა ,ჩანთას ხელი დაავლოდა კარებიდან გავიდა.
როგორც სჩვეოდა ისევ დააგვიანდა, მაგრამ ეს მისთვის დიდ პრობლემას არ წარმოადგენდა.მიუჯდა თავის მერხს, ჩანთიდან რვეული ამოიღო და რაღცის ჯღაბნა დაიწყო.
ამ დროს მასწავლებელი ბავშვებს აწყნარებდა.ცდილობდა მათთვის ახალი ამბავი ერთქვა,მაგრამ ვინ დააცდიდა.და სწორედ ამ დროს კლასის კარებიც შეიღო.
კარებში ჯერ ვიღაცის ფეხი,შემდეგ სახე... და ბოლოსმთლიანი სხეული გამოჩნდა.ის საინტერესოდ გამოიყურებოდა და ბევრის ყურადღებაც მიიპყრო.
მხოლოდ შუგა აგრძელებდა რაღაცის ჯღაბნას და თავი მერხიდან არ აუწევია.
მასწავლებელმა ახალი მოსწავლე შემოიყვანა და მისი სახელის გამოცხადება მოსთხოვა.
-მე ჯიმინივარ.პარკ ჯიმინი.
-მშვენიერია...სულ ესაა?
-დიახ.
-კარგი მაშინ შენი ადგილი დაიკავე.
*ჯიმინმა კლასს თვალი მოავლო დამხოლოდ ერთი თავისუფალი ადგილი შენიშნა რომელიც...შუგას გვერძე იყო.*
ყველა მას მისჩერებოდა.გოგოები მზად იყვნენ ადგილი დაეთმოთ ან გვერძე მჯდომებით ჩაენაცვლებინათ,მაგრამ ჯიმინი შუგას გვერძე დაჯდა.
იუნგიმ მხოლოდ მაშინ ახედა მას როცა მან დასაჯდომად სკამი გამოსწია.
შემდეგ ისევ ხატვას მიუბრუნდა.
კლასი გაოცდა.დღემდე მას არავისთვის მიუცემია უფლება მის გვერდით დამჯდარიყო,მაგრამ ეხლა რაშეიცვალა?
...............
LUNO <3
იმედია ახალი ფიკი მოგეწონებათ. თუ კი გამიხარდება თუ არა დიდი ბოდიშით.<3 :)
მადლობა მკითხველებს.
ღირს,რომ გავაგრძელო?
YOU ARE READING
Call me "Oppa"
Short Storyმეგონა მთელი ჩემი ცხოვრება ჩვეული რიტმივით იქნებოდა...წყნარი..მარტოსული და ბნელი,მაგრამ მისმა გამოჩენამ ჩემი ცხოვრება რადიკალურად შეცვალა. *იუნმინი*