Son sigaramı da küçük birikintinin içinde söndürdüm. Ellerim sanki izmaritin peşinden yas tutarcasına üşümeye başlamıştı. Bunun aklıma getirdiği benzetmeyle hızlıca ellerimi cebime soktum. Fakat bu aklıma başka bir gerçeği getirmemi sağladı. Sanki unutmuşum da tekrar hatırlıyormuş gibi zihnimi yine esareti altına aldı.
Kalbimi de zaten böyle kaybetmedim mi?
Kalbimde aynı ellerim gibi yas tutup titremedi mi?
Yine aynı ellerim gibi kendini bir cepte ısıtmaya çalışmadı mı?
Kafamda bu şekilde türlü türlü geçmişin tilkisi dönerken duyduğum korna sesiyle irkildim. Hatta irkildim demek hafif kalırdı. Arabanın içinde ki çok komik(!) şahsiyete sinirlendiğimi gayet çekinmeden ellerimi arabanın kaputuna sertçe vurarak gösterdim.
Omuzlarının aniden kalkmasıyla bunu bir daha yapamayacağına emin oldum ve sırıtarak eve girdim.
Peşimden kapının açılıp kapanma sesi geldi. Adım seslerini dinliyordum gittikçe yaklaşıyordu. Yere bakıyordum. Görüş alanıma bir çift ayakkabı girdi. Sonra ise ayakkabıların sahibi.
"Alacağın olsun Andaç, nasıl korktum bilemezsin!" O kadar hızlı ve sevimli konuştu ki kahkahamı bastıramadım ve fazlasıyla sesli bir kahkaha koyverdim.
"Farkettim canım, emniyet kemeri olmasaydı nasıl bir halde olacağını tahmin bile edemiyorum." Dedim sakinleşmeye çalışırken. Eymen ise küsmüş çocuklar gibi kollarını bağlayıp bana kıçını dönerken,
"Senin yapmaya çalıştığın şey benimkinden beterdi. Böyle kendini haklı çıkarmaya çalışma."
Eymen ise hatırlamış olacak ki sevimli bir surat ifadesiyle bana döndü.
"Prensesim benim! Ödeştik işte, şimdi sana bi güzel sütlü kahve yapayım da gönlünü alayım. Olur mu?"
"İlk olarak ben sana demedim mi bir daha bana prenses deme diye?" Biraz daha ciddi olduğumu anlasın diye kafasına şaplak attım. "İkinci olarak hızlı ol, ben kıyafetlerimi değiştirip geliyorum."
Neredeyse uçarak mutfağa koştu ve bağırarak; "Emredersin komutanım!"
"Ablanım ben senin komutanın değil! Vururum seni Eymen az akıllı olsana!"
Ciddi olmayan tehdidimi de savurduktan sonra odama girdim. Aptal beni nasıl mutlu edeceğimi biliyordu. Bir zahmet de biliversin. Bunca zaman beraber yaşadık. Her anımızda beraberdik.. iyisiyle kötüsüyle..
Merhaba arkadaşlar, ilk ve amatörlük abidesi aklıma geldikçe yazacağım hikayeyle karşınızdayım. Bunu bir nevi tanıtım olarak yayınladım. İsimleri cartu curtu az da olsa anlayın diye. Yavaş yavaş bi maceraya atladık. Hayırlısı olur inşallah :)
