❤️ Teenage love ❤️

STORY 1

ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ

Ποτέ δεν εχω αισθανθεί τόσο όμορφα . Είναι περίεργο . Κι αν είμαι όντως ερωτευμένη ; Αλλά και πάλι δεν νομίζω ...

Στα βιβλία περιγράφουν τον έρωτα ως κάτι τρομερό . Πως όταν βλέπεις τον άλλο σου κόβονται τα πόδια . Πως νοιώθεις ενα κόμπο στο λαιμό να σε σφίγγει όλο και περισσότερο . Πως το στομάχι σου γεμίζει με πεταλούδες και μπουρμπουλήθρες. Πως η καρδια σου χτυπάει τόσο δυνατά που νομίζεις οτι από στιγμή σε στιγμή θα σκασεις ....

Όλα αυτά όμως εγώ τα θεωρώ απλα υπερβολές ...

Εμένα προσωπικά δε μου συμβαίνει τιποτα τέτοιο .

Όταν οι ματιές μας συναντιούνται νιώθω για καποιο λόγο οτι και εκείνος αισθάνεται κάτι για εμένα . Δεν είναι λίγες οι φορές που τον εχω πιάσει να με κοιτάει στην τάξη . Και αφού καταλάβει οτι τον έπιασα συνεχίζει να με κοιτάζει , χωρίς να κανει τον αδιάφορο ή κάτι παρόμοιο . Αυτό μου δίνει ακόμη ελπίδες ...

Κάθε φορά που τον βλέπω (συνέχεια δηλαδή γιατι όλο μπροστά μου ειναι ) θελω τόσο να τρέξω κοντά του , να του μιλήσω , να τον αγκαλιάσω , να νοιώσω τη ζεστασιά του και τη μυρωδιά του απορρυπαντικού στα ρούχα του .Αχ αυτη η μυρωδιά ...

Θα πέθαινα να μάθω αν ασθάνεται κάτι για εμένα . Αλλά μάλλον το μυαλό του να είναι σε άλλα κορίτσια , δημοφιλή , όμορφα , μα τι σκεφτόμουν , σίγουρα ετσι θα είναι ...

ΤΟ ΑΓΟΡΙ

Μα ειναι τόσο γλυκιά , τόσο όμορφη , τόσο υπέροχη ...

Καθε φορά που τη βλέπω , θέλω να της το πω , αλλά δεν μπορώ, δεν μπορώ να κάνω καμία κίνηση , φοβάμαι μήπως με περάσει για βλάκα , γελάσει και φύγει ...

Την αγαπω πολύ , κι εκείνη με αγαπάει και το δείχνει , αλλά οχι με τον ίδιο τρόπο...

Θα νομίζει ότι μου αρέσουν οι άλλες οι ψωνάρες απο την τάξη μας , καμία σχέση ...

Κάνω παρέα μαζί τους μόνο και μόνο για να ζηλέψει ...

Κάνω τόσες βλακείες για να τη δω να γελάει , αυτο πάντα πετυχαίνει ...

Γελάει τόσο όμορφα , εχει κι αυτα τα λακάκια που την κάνουν ακόμη πιο γλυκιά ...

Κάνω οτι μπορώ για να μη μείνουμε μόνοι μας , δεν είναι οτι δε θελω ,

απλά φοβάμαι , φοβάμαι οτι θα πω καμία χαζομάρα και θα τα κανω όλα χειρότερα από οτι ειναι ήδη ...

Όμως το αποφάσισα ...

Θα της το πω ...

Η ΠΡΑΞΗ

Αχ Θεέ μου πόσο βαριέμαι αυτή τη γεωγραφία , το χειρότερο μου μάθημα , ο μόνος μου σωτήρας το κουδούνι για διάλειμμα , το οποίο παρεμπιπτόντως άργησε σήμερα να χτυπήσει ...

Αααχχχχχ ...

Τι να κάνει τώρα ~ σύνελεθε καλή μου τι θες να κάνει στη ίδια τάξη είστε , δυο θρανία πίσω σου κάθεται , γύρνα και δες ...

Είναι ο ίδιος βλάκας που ήταν πάντα , ποτέ δε θα αλλάξει ...

Τα λεπτά παίρνουν αργά ...

Όλη η τάξη παλεύει με τους δείκτες του ρολογιού ...

Το κουδούνι χτυπάει ...

Ολοι ξεχύνονται έξω σαν αγριμια , αγνοώντας τον καθηγητή που τους φωνάζει πως δεν τελείωσε ...

Εγω πηγαίνω ως συνήθως να βρω τα κορίτσια πάνω στην ταράτσα , στο ξύλινο παγκάκι , στο "στέκι" μας ...

Η συζήτηση μας παρασέρνει , δεν ακούμε το κουδούνι ...

Τρέχω στην τάξη μου να προλάβω πριν έρθει ο γυμναστής μας ...

Ευτυχώς πρόλαβα ...

Κάθομαι στο θρανίο μου περιμένοντας υπομονετικά ...

Στην τάξη να γινεται χαμός , οι μισοί ειναι έξω ...

Ωπ , τι ειναι αυτο το χαρτάκι στην κασετίνα μου ;

"ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΜΕ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΣΤΟ ΠΙΣΩ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΤΑΡΑΤΣΑΣ"

Τα ξερω τα γράμματα ...

Μα ναι !

Ειναι τα δικά του γράμματα ...

Μα τι να θέλει να μου πει ...

Τι να εχει γινει ...

Ανησυχώ ...

Στη γυμναστική στερνόμουν ...

Οχι απο κούραση , αλλα απο την αγωνία ...

Τα ιδια και στην ιστορία ...

Ώσπου χτύπησε το κουδούνι ...

Ήρθε η ωρα ...

Ανέβηκα τα σκαλιά δυο δυο ...

Πήγα στο σημείο που μου είχε πει και τον περίμενα ...

Ξαφνικά εμφανίστηκε μπροστά μου απο το πουθενά ...

Με πλησίασε ...

Έσκυψε και μου ψιθηρησε στο αυτί ...

"ΘΕΣ ΝΑ ΤΑ ΦΤΙΑΞΟΥΜΕ ;"

Τα πόδια μου παρέλυσαν ...

Ζαλιζόμουν...

Έπεσα κατω ...

Με σήκωσε ...

Και με πήρε αγκαλιά ...

Τον αγκάλιασα κι εγώ...

ΤΕΛΟΣ

Η πρώτη μου ιστορία έφτασε στο τελος της ...

Ελπίζω να σας άρεσε !

Αν θελετε κι άλλες σαν αυτη VOTE και COMMENT !

ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΟΛΑ ❤️❤️❤️

XOXO,

Christie