“ ကဲ…မနက္စာအတြက္အားလံုးျပင္ဆင္ၿပီးၿပီ
ဆိုေတာ့…မာယာကိုကိုယ္တို႔နဲ႔အတူတူမနက္စာလာစားဖို႔…မိုးေလးသြားေခၚေပးပါလား…ကိုယ္တို႔မိသားစုစံုစံုညီညီနဲ႔မနက္စာအတူစားခ်င္လို႔…”
ကိုမာန္ေျပာလိုက္တဲ့စကားေၾကာင့္မိုးဦးညိဳတစ္
ေယာက္ကိုယ့္နားကိုပင္မယံုႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ရေပမယ့္
လဲဘာေၾကာင့္ယာယာအေပၚ႐ုတ္တရက္သေဘာ
ထားေကာင္းလာရတာလဲဆိုတာကိုျပန္မေမးရဲတဲ့
အတြက္ေၾကာင့္သာ
“ ကိုမာန္…ယာယာကိုသားအခုသြားေခၚ
ေပးပါ့မယ္…”
သူလည္းေျပာၿပီးတာနဲ႔စားပဲြထိုင္ခံုကေနအထ
“ ပသခင္ေလး…ဒုသခင္ေလးကသူ႔အေမအ
တင္းေခၚလို႔မနက္စာစားဖို႔အတြက္လိုက္သြားရတဲ့
အတြက္…ပသခင္ေလးအလုပ္မသြားခင္အမွီျပန္လာ
ပါ့မယ္လို႔က်ြန္ေတာ္မ်ိဳးကိုလာေရာက္ေျပာခိုင္းတာပါ
ခင္ဗ်ာ…“
ေနမုန္းမာန္လည္းသူ႔အိမ္ေတာ္ကကိုယ္ရံေတာ္တစ္
ေယာက္လာေျပာတဲ့စကားေၾကာင့္သူ႔ညီမာယာေလး
ရယ္၊သူ႔နတ္သားေလးရယ္၊သူရယ္အတူတူပထမဆံုးမနက္စာစားခ်င္တဲ့သူ႔စိတ္ကူးေတြပ်က္သြားရလို႔စိတ္
မေကာင္းျဖစ္မိေပမယ့္လဲ
“ ေကာင္းၿပီ…မင္းလုပ္စရာ႐ိွတာသြားလုပ္လို႔ရ
ၿပီ…”
သူေျပာလိုက္ၿပီးတာနဲ႔ထိုကိုယ္ရံေတာ္လည္းသူ႔ကိုအ႐ိုအေသေပးကာထြက္သြားေတာ့မွ
“ ကေလး…ညီေလးမာယာလာမစားႏိုင္မွေတာ့ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ပဲအတူတူစားၾကတာေပါ့…”
မိုးဦးညိဳတစ္ေယာက္သူ႔ကိုေျပာရင္းထမင္းစားပဲြထိုင္
ခံုမွာဝင္ထိုင္ကာအလိုမက်တဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔
မနက္စာစစားေနတဲ့ကိုမာန္ကိုၾကည့္ကာသူလည္း
ထိုင္ခံုမွာျပန္ထိုင္လိုက္ရင္းမွ
“ ဒီေန႔ကိုမာန္ကိုၾကည့္ရတာေတာ္ေတာ္ထူးဆန္း
ေနသလိုပဲ…ငါ့ကိုစကားေျပာတာအရင္ေန႔ေတြနဲ႔
မတူဘူး…ေနာက္ၿပီးယာယာကိုလည္းညီေလးမာယာ
လို႔ေခၚေနပါလား…ထူးေတာ့ထူးဆန္းတယ္…ဘာကို
ထူးဆန္းေနမွန္းကိုမသိဘူး…”
