Lost soul

Hoofdstuk 7 - Wafels met chocoladesaus

'Wil je misschien mee met me naar de stad?' vraagt Lore, waardoor ze mijn gedachten onderbreekt, 'Ik moet nog een cadeautje kopen voor de verjaardag van mijn moeder. Ze is morgen jarig.'

'Ja, ik denk dat ik wel mee kan.' zeg ik twijfelend. Ik hoop maar dat Sarah's moeder, die misschien wel mijn eigen moeder kan zijn, het goed vindt.

'We kunnen daarna warme wafels gaan eten nu het buiten zo koud is?' vraagt ze, 'Of wil je liever iets anders eten?'

'Nee, wafels zijn prima hoor. Maar ik kan wel niet al te lang wegblijven, denk ik.'

Ik probeer wel normaal te doen, maar ik moet steeds denken aan alles wat er vandaag al gebeurd is. Ik begin namelijk enorm te twijfelen of ik dan toch Sarah zou kunnen zijn. Er zijn zoveel dingen die me bekend voorkomen... Maar er zijn ook weer zoveel dingen waar ik niks over weet.

'Oké, leuk! Gaan we dan nu? Ik begin al een beetje honger te krijgen en we moeten eerst nog een cadeau zoeken.' zegt ze terwijl ze al richting de fietsenstalling loopt.

Ik volg haar, want ik ken de weg nog niet zo goed. Het is druk in de fietsenstalling. De bel is net gegaan en iedereen wilt natuurlijk snel naar huis. Ik wring mij tussen het volk door naar mijn fiets. Die herken ik nog goed, want hij is niet grijs of zwart zoals de meesten, maar helderblauw.

Wanneer het ons eindelijk gelukt is de school uit te komen, rij ik met Lore mee naar de stad. Het is niet zo ver fietsen; we moeten maar een paar wegeltjes door en dan zijn we er al. Lore stopt en parkeert haar fiets voor de gevel van een klein winkeltje met allemaal leuke spulletjes.

Na wat eeuwenlang leek, zijn we eindelijk klaar met in de winkel rond te lopen. Lore heeft na lang twijfelen eindelijk een leuk cadeautje voor haar moeder gevonden. Ik sta al buiten op haar te wachten terwijl zij nog aan de kassa staat. Met het tasje aan haar hand bengelend komt ze de winkel uitgewandeld.

'Zullen we dan nu iets gaan eten? Ik ken een plekje waar ze heerlijke wafels verkopen.' zegt ze enthousiast.

'Ja, dat is goed. Ik begin inmiddels wel wat honger te krijgen.' Ik neem mijn fiets en volg haar weer. Wel moeilijk dat ik nergens de weg ken, ik hoop dat dat niet te hard opvalt.

Ondertussen zitten we aan een tafeltje in een café waar ze inderdaad heerlijke warme wafels hebben, en waar het gezellig is ingericht in een soort vintage stijl. Ik probeer een hap te nemen van mijn wafel zonder dat ik chocoladesaus mors. Nu is een goed moment om even met Lore te praten, nu we hier rustig zitten.

Ik leg mijn wafel neer en schraap mijn keel. 'Lore, er is iets waar ik met je over wil praten.'