1. Şiir

14 1 1
                                    

İSTANBUL

İstanbul, kandillerle aydınlı mabetlerin
Denizlerin ortasında uyur mehparelerin
Boğaziçi, kimbilir hangi tablonun ilhamı oldun
İki medeniyetin en manalı yerinde durdun
Kızkulesi, masum sevdaların mekanı,  sığınağı
Örselenmiş hayatımda gönlümün dayanağı
Galata, Hazerfanla uçsan pembe düşlere
Kendimden geçipte dalsam haylaz gülüşlere
Ayasofya, Tarihin Nidası: Allah-ü Ekber
Dini mübin ceddimizi kuçaklıyor Peygamber
Dolmabahçe, bir milletin en acı şahidi oldun
Kahraman şehitlerimizin ruhu şad olsun
Adaların, herbiri seni uzaktan seyrede dursun
Diyar-ı gurbetten sana en asil selamım olsun
Köprüler, kimbilir kaç duyguyu bağladın bize
Ayrı gönüllerde fikirler otururlar diz dize
Bir yanın Semerkant kokar bir yanın Medine
Her bir dinden insanlar uğrarlar her semtine
Hasan derki,  sensin ancak gönlümün hanesi
İstanbul İstahbul! Sonsuza dek kalbimin bir tanesi
03.03.2012

Şehirler ve ŞiirlerimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin