Muzaffer: aşağıda bekliyorum seni. Kocanın koynuna aldığı kadınla aynı masayı paylaşıcaksın bu gece. Muzaffer hızla yatağa yaklaşır ceketini yataktan alıp odadan çıkar.
-------------------------------------------------------------
Nefise odasında Emiri giydiriyordu. Akşam yemeği hazırdı. Ve Mahir bey Nefiseninde onlarla yemekte olmasını istemişti. Muzafferler zaten yemeğe gidecektiler biraz daha olsun rahat olurdu Nefise yemekte. Çünki masada bir Mahir bey bir de sabahtan onunla vakit geçiren Emirin yanından ayrılmayan Ela olucaktı. Nefise Emirin üzerini düzeltip kucağına alır. Kucağına alır almaz oğlunun yanağına öpücüğünü bırakıp kucağında Emirle kapıya yaklaşır.
Muzafferse yediği tokattan sonra hangi duyguları yaşadığını bilmiyordu. Öncesinde söylediği sözler o kadar ağırdı ki birde o gerçeklerin altında eziliyordu sanki. Ona aşık ama belki onun hiç bir zaman sevmeyeceği bir kadınla beraber olmuştu. Aralarındakı yaşın çok olması Muzafferin canını sıkarken bir ay sonra o kızın nikahına gideceğini hatırladığında her defasında pişmanlığı katbakat artırıyordu.
Muzaffer tam aşağı inecekken Elanın sesiyle durur.
Ela: baba. Ela gelip Muzafferin elinden tutar.
Muzaffer: e efendim prensesim. Muzaffer Elaya bakar. Ve bir kaç saniyede toparlanmaya çalışır. Elaya birşey belli etmez. Muzaffer hafif eğilip Elanın saçlarını okşayarak ona cevap verir.
Ela: bu akşam bana masal okurmusun? Ela bugün yeniden babasına bu kadar yakın olurken kaç günlük ayrılığın babasının ona uzak olmasının acısını çıkarıyordu.
Muzaffer: bebeğim şimdi biz annenle dışarı çıkıcaz. Geç gele biliriz. Sen uyursun ama. Muzaffer Elanın önünde diz çökmüş omuzlarına dökülen saçlarını okşayarak onu ikna etmeye çalışıyordu.
Ela: ben seni beklicem baba. Ela ellerini Muzafferin omzuna koymuştu.
Muzaffer: peki bebeğim. Muzaffer yerden kalkıp Elayı kucağına alır.
Muzaffer: ama çok uykun olursa uyu tamammı ? Ela başını Muzafferin omzuna yaslamış babasının kokusunu koklayarak yanıt verir.
Ela: ama uyursam masalı dinleyemem ki. Muzaffer gülümser. Merdivenlerde dikkatla inerken Elanın cevaplarını yanıtsız bırakmaz.
Muzaffer: tamam masal dinlememiş olursun. Ama ben akşam saat kaç olursa olsun gelicem odana seni alıp kendi odama götürücem. Ve sabahı benimle uyanıcaksın. Muzaffer Elanın saçlarından öper.
Ela: peki. Ela bu defa kabul eder babasının şartını. Hiç itiraz etmez. Muzaffer kucağında Elayla salona gelir. Tabi ki Nefiseler onlardan önce gelmiş ve Mahirle biraz sohbetten sonra masaya geçiyordular.
Mahir baştakı sandalyeye otururken sağ tarafında Nefisenin oturması için işaret eder.
Mahir: otur kızım şöyle. Emiri Ayşeye ver rahat yemeğini ye. Mahir Ayşeye bakar.
Nefise: Emir böyle kalsa. Huysuzlanır şimdi
Mahir: nasıl yemeğini yiyicen. Ver çoçuğu zaten burda olucaklar merak etme. Çok uzağa götürmez Ayşe küçük beyi.
Nefise: peki. Nefise hafif tebessüm eder. Ayşe gelip Emiri Nefiseden alır. Emir ilk huysuzlansada sonradan Ayşeye alışır mızıldanması bir kaç dakika sürer. Nefise ise Emirin Ayşeye alıştığını görünce yemeğine başlar.
Muzaffer bir kaç dakika önce salona gelmiş Elayı babasının yanındakı sandalyeye oturtmuş istediği yemeği vermekle uğraşıyordu.
Mahir: çok geceye kalmayın. İçki içersen taksiyle gelin. Muzaffer babasına bozulur Nefisenin yanında çoçuk azarlar gibi konuşuyordu onunla. Aslında Mahir bey böyle şeyleri takmıyor herşeyi açık açık diyordu Muzaffere.
