-H41-

152 6 3
                                    

Kristel p.o.v

Karen werd gebeld en al snel staat de telefoon op luidspreker. Samen luisteren we aandachtig naar wat er verteld word. Al onze vermoedens worden waar.. Alles wat wij hebben gezegd/ gedacht is dus waar. ''Julia Meijer, is inderdaad familie van Klaasje Alieke Meijer.. De moeder van Klaasje en uhm Julia was draagmoeder.. Julia is naar de geboorte meteen afgestaan.. En eigenlijk mag ik deze informatie niet met u delen.. Maar de ouders van Klaasje en Julia wouden anoniem blijven..'' Ik kijk Karen met open mond aan, zo verbaasd als ik op dit moment ben.. ''Wij snappen dat dit niet zomaar gedeeld mag worden, maar Julia woont nu een tijd bij mij en het viel ons op hoeveel ze op Klaasje lijkt.' Zegt Karen rustig. ''We zijn blij dat u deze informatie met ons gedeeld heeft.'' Vervolgt ze, na nog het een en ander besproken te hebben en afgesproken sluiten we het gesprek af. Ik kijk Karen met een verbaasd gezicht aan. ''Julia is dus door middel van een draag moeder.. En dan word ze zo behandeld en...'' Ik slik even. ''Zo een moeilijke jeugd, van het kastje terug na de muur gestuurd..'' Zeg ik zacht. Ik ben echt verbaasd over hoe dat werkt hier.. 

Karen.

Ik was net als Kristel enorm verbaasd. Maar tegelijkertijd enorm kwaad over hoe je zo met een kind om kan gaan, en dan heb ik het niet over de familie Meijer, maar over de ouders waar Julia tot haar 6e heeft gewoond.. Hoe kan je zo met een kind omgaan.. Ik snap het gewoon niet.. Ik zucht even zacht. ''Hoe gaan we dit in godsnaam tegen die 2 vertellen..'' Zeg ik zacht en hopeloos.. Ik ben blij dat we eindelijk weten hoe het zit maar toch.. Hoe moeten we nu verder.. Ik weet het op het moment echt niet, niet veel later bliept mijn telefoon. Ik zou de officiële documenten via de mail door krijgen als bewijs. Ik open de documenten en kijk ze aandachtig door. Ik laat ze dan aan Kristel lezen. Niet veel later word er op de deur geklopt en worden we naar de make-up gebracht.

Julia.

Tegen vieren pak ik mijn tas en zucht even zacht, ik had beloofd aan Karen dat ik vanavond zou komen. Ik had mijn jurkje en schoenen en een panty in een rugzak gedaan, ik zou me daar pas omkleden, voor de zekerheid had ik ook een net vest/jasje in mijn tas gedaan. Ik hang de rugzak om en loop dan naar beneden Antony zou mij brengen en daar was ik enorm blij mee.  Ik stap in de auto en kijk naar buiten. Als we aankomen bij de studio loopt Antony met me mee naar binnen, we moesten goed opletten dat we geen van de kandidaten tegen komen. Als we er zijn klop ik voorzichtig op de deur en kijk twijfelend naar Antony, hij ziet mijn twijfel en pakt mijn hand vast, waarschijnlijk omdat hij door heeft dat ik hier anders over een kwartier nog sta. Antony opent de deur en trekt me mee naar binnen, wel op een rustige manier natuurlijk. Ik glimlach zwak. Antony loopt op Karen af en geeft haar een kus. Kristel komt op me afgelopen en trekt me in een knuffel. Ik glimlach even en sla mijn armen om haar heen en geniet van dit moment. Ondanks dat ik haar steeds vaker zie vind ik het enorm fijn om haar te knuffelen. ''Gaat het weer een beetje Juul? Bekomen van de ochtend?'' Vraagt ze rustig. Ik knik voorzichtig en geniet nog even van de knuffel. Ik laat haar dan langzaam los en loop op Karen af en knuffel haar ook. Ik voel dat ze een kus op mijn haren drukt, dat doet ze altijd bij Sky en bij mij. Dat voelt ontzettend goed en fijn.. Antony gaat naar ongeveer een kleine 10minuten weer weg. ''Hey Juul! Laat eens zien wat je vanavond aan doet!'' Vraagt Kristel enthousiast. Ik glimlach even en rits mijn rugzak open en haal het jurkje eruit en laat hem aan Kristel zien. Ze glimlacht even. ''Wauw! Die gaat je echt heel mooi staan Juul!'' Ik glimlach even zwak naar Kristel. Ze pakt mijn hand en knijpt er voorzichtig in. ''Kom'' Zegt ze rustig en ze pakt me aan me hand mee naar de make-up ruimte. Ze hadden afgesproken met de visagie dat ze mijn armen zouden coveren en ze mij zouden opmaken. Ik slik even voorzichtig als ze dat vertellen. Ik sluit mijn  ogen even. En kijk dan naar Kristel. ''Ik blijf bij je lieverd, geen zorgen.'' Zegt ze zacht. Ik glimlach even zwak en neem dan plaats, Kristel sluit de deur en ik trek dan langzaam mijn trui uit die ik over de leuning hang. Kristel komt naast me zitten en pakt mijn hand vast. Ze kijkt even kort naar mijn armen en glimlacht even liefdevol naar me. Al gauw begint de visagie met het coveren van mijn armen. Ik vind het zo fijn dat ze dit voor me doen, maar ergens voel ik me heel erg ongemakkelijk.. Kristel streelt zachtjes over mijn hand. Ik had de heel tijd mijn ogen gesloten.. Ik wou pas kijken als het klaar was.. Niet veel later hoor ik een onbekende stem zeggen. ''Julia open je ogen maar.'' Zegt ze rustig. Ik open voorzichtig mijn ogen en kijk verbaasd naar mijn armen, er was niks meer van te zien, en dan ook echt niks. Ik kijk even naar Kristel die naar me lacht. Ik omhels haar even kort. En dan beginnen ze met mijn make-up. Als ze ook daar mee klaar zijn kijk ik even in de spiegel. ''Wauw, Juul, je bent prachtig!'' Hoor ik Kristel zeggen. ''Dankjewel'' Zeg ik verlegen en kijk nogmaals in de spiegel.  Ik bedank de meiden van de visagie dan en trek mijn trui weer terug aan en loop met Kristel mee terug na de andere ruimte. Als we de stemmen van Klaasje, Marthe en Lisa in de verte horen slik ik even. Kristel kijkt om zich heen en opent de eerste deur die ze ziet en kijkt gauw of er niemand is. ''Wacht hier maar even binnen.'' Het is toevallig de lodge van Josje. Ik loop naar binnen en neem plaats. Kristel wacht op de gang en doet alsof ze druk aan het bellen is. Ze begroet de meiden en gaat rustig door waar ze mee bezig was. Als Lisa, Marthe en Klaasje weg zijn opent ze de deur en rustig lopen we verder naar de lodge van Karen. We lopen rustig binnen en Karen glimlacht even. ''Wauw!'' Zeg ze verbaasd.


Kristel.

Ik was met Julia meegegaan naar de visagie, ze kijkt er tegen op om haar armen te moeten laten coveren, als we eenmaal zitten en ze haar trui uit heeft snap ik dat enorm goed, ik pak haar hand vast en kijk haar bemoedigend aan, ik had mee gekeken naar de technieken die de visagie gebruikt, wie weet komt het ooit nog van pas. Ik glimlach even als ze helemaal klaar zijn. Als ook haar make-up is gedaan lopen we rustig terug naar Karen. Onderweg stoppen we bij de lodge van Josje aangezien we de kanidates horen aankomen.  Ik begroet de meiden en loop dan daarna met Julia weer verder. Ik glimlach even als ik Karen haar reactie hoor op Julia. ''Ze is prachtig, en al helemaal als ze straks helemaal klaar is!'' Zeg ik rustig. De tijd vloog voorbij. En het was tijd om ons verder klaar te maken. Ik kleed me om en besef nu wel dat het echt bijna tijd is..

Julia.

De tijd vloog voorbij, ik stuur een berichtje naar Marthe -Toi, toi, toi lieverd! Je kan het! Ik hou van je x Juul!- Ik verzend het en kijk even naar Karen, ik kleed me dan om van mijn jeans en trui naar het jurkje. Ik trek mijn sneakers uit mijn tas en Karen schud even met haar hoofd, ''lieve Juul, je gaat er toch zeker geen sneakers onder doen?'' Zegt ze lachend, en ze haalt een paar prachtige  hakken tevoorschijn, niet van die mega hoge. Een perfecte hoogte in dezelfde kleur als het jurkje dat ik aan heb. Ik glimlach even en trek ze aan. Ik ga rechtstaan en loop naar Karen. ''Dankjewel!'' Zeg ik vrolijk en kijk haar even aan en knuffel haar dan. ''Juul je bent echt zo mooi!'' Zegt Karen. Ik draai even een rondje. Karen pakt haar telefoon en maakt een aantal foto's van mij. Ik bijt even op mijn lip. Karen glimlacht even en kijkt naar de foto's. ''Ze zijn prachtig Juul, echt.'' Net op dat moment komt Josje binnen en bied aan van Karen en mij een aantal foto's te maken, Karen knikt instemmend en komt naast me staan. Na een aantal foto's kijk ik even naar Karen en knuffel haar. Ik ben haar gewoon zo dankbaar voor alles.  Ik ga op de stoel zitten die voor mij was gereserveerd.


Marthe p.o.v

Deze dag was een bom vol emoties, iedereen is super zenuwachtig voor de finale. Ik kijk even in de spiegel en kijk dan naar Klaasje en Lisa die naast me staan. Als mijn telefoon trilt glimlach ik even als ik Julia haar naam zie. Ik open het bericht en stuur haar snel -Dankjewel lieverd! Hou van je- Als we de aankondiging horen geven we elkaar nog een groepsknuffel en lopen dan naar het podium en openen de show. De finale vliegt voorbij en als verassing was mijn broer komen overvliegen. Ik was echt oprecht gelukkig op dit moment. Als het moment is aangebroken waarop Karen, Kristel en Josje hun stokje doorgaan geven ben ik toch wel enorm gespannen. Als Karen begint met praten probeer ik mij zoveel mogelijk te focussen. ''Oké, ik geef met uhm met heel veel trots en heel veel liefde mijn plaatsje door aan Hanne!'' Hoor ik Karen zeggen.  Al snel gaan ze het volgende K'tje bekend maken, ze gaan nu het blonde K'3tje bekend maken en Josje neemt het woord. ''Wat een moeilijk moment zeg, het meisje dat mijn plaats mag innemen  en die dat volgens haar het beste kunnen  gaat mogen invullen. En ik weet zeker dat ze dat heel goed gaat doen is Klaasje!'' Ik glimlach even naar Klaasje. Deze minuten zijn zenuwslopend, en eindelijk is het aan Kristel. Eindelijk mag zei bekend maken wie haar plekje over gaat nemen. ''Het meisje waar ik met een gerust hart  mijn plekje aan kan toevertrouwen met heel veel liefde is Marthe!'' Zegt Kristel. Ik kijk verbaasd naar Lauren en geef haar een knuffel! En daarna loop ik snel naar Hanne en Klaasje en geef hun ook een knuffel. Alles gaat nu zo snel, we zingen nog een keer 10.000 luchtballonen en daarna staat het hele podium vol met fotograven.. 

Julia.

Ik liep wat verdwaald rond door de studio. Ik zou wachten op Karen, maar dat kon nog wel even duren. Ik kijk nieuwsgierig rond. Ik had niet door dat de oude en de nieuwe k3 ondertussen klaar waren en loop rustig verder door de studio. Ik had Marthe nog niet gezien. Niet veel later hoor ik van een afstandje iemand ''Marlon'' Roepen. Ik loop rustig verder. Ik hoor de stem steeds dichterbij. En niet veel later staat Klaasje achter mij. ''Marlon?'' Zegt ze wat luid en vragend. Verschrikt draai ik me om. ''Ik uhm ben Julia..'' Zeg ik wat ongemakkelijk en kijk zoekend rond of ik Marthe ergens zie. Als ik haar om het hoekje zie komen loop ik langs Klaasje af. ''Marthe!'' Zeg ik vrolijk en ik ren op haar af. ''Juul! ik heb je zo gemist!'' Roept Marthe vrolijk en beantwoord mijn knuffel meteen. ''Ik ben zo trots op je lieverd'' Zeg ik vrolijk en laat haar dan los. 

Klaasje p.o.v

Als ik naar de backstage loop zie ik Marlon staan, een van mijn zusjes. Als ik haar roep negeert ze me compleet, ik snap het niet.. Ik loop er op af. ''Marlon?!'' Zeg ik dan. Als het meisje zich omdraait kijk ik even verbaasd. ''Ik uhm ben Julia..'' Zegt het meisje verbaasd.. Nog geen 2 seconden later rent ze op Marthe af. ''Julia..'' Zeg ik zacht. Die naam heb ik eens eerder gehoord. Ik kijk verbaasd naar Marthe en Julia. Julia lijkt enorm veel op Marlon, niet alleen van veraf maar ook van dichtbij..

The little sparkle In my life.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu