Rhein's pov
Lutang pa rin akong nakatingin sakanya habang lumalapit sya sakin
Natauhan lang ata ako nung kukunin nya na yung bag ko tsaka libro ko eh
"Akin na yang mga gamit mo ako na magdadala para sayo"
"Ah eh hindi na i can handle it"
"I insist, tsaka masanay ka na kasi lagi na akong nandito para sayo, love"
Sabi nya habang kinuha na yung mga gamit ko at nauna ng maglakad
Leaving me there still gasping some air with my heart racing and my mind asking questions
I startled back to reality ng nakita ko syang naglalakad pabalik sa kinatatayuan ko
"Ano pang ginagawa mo dito? Akala ko nakasunod ka na sakin, lets go na or else will be late, love"
He said then grab my using using his free hand
We were just walking silently
Nakakabingi.
Shocks.
Naguguluhan na talaga ako sakanya ilang araw palang ata ang nakakalipas simula ng kinausap ako ng lalaking to tapos ganto na sya
Hindi naman kasi dahil may gusto ako sakanya or rather mahal na ata eh easy to get na ko diba?
Tsaka sa pagkakaalam ko ay kakabreak lang nila nung ex nyang nakita kong kahalikan nya
Sh*t.
Bakit ako pumayag na sumama sa lalaking to
Eh may kasalan pa sya sakin
I am now looking at him with my most deadly glare
I was slightly startled ng lumingon sya sakin bigla
He was still holding my hand pero nauuna sya sakin ng konti maglakad
Bigla syang huminto sa paglalakad habang nakatingin pa rin sakin
Pumunta sya sa harapan ko
I was shock ng hawakan nya yung magkabila kong pisngi
I slighty stepped backwards
"Stay still."
Ang igsi lang ng sinabi nya pero parang may sarili ng utak yung katawan ko at nakikinig na sakanya
He placed both his hands on my forehead slighty massaging it
"You look cute when your mad or stressed... but i prefer you smiling so stop frowning okay? "
He said then hold my hand again intertwined it then we started walking
Nakakainis.
Bakit ba ako ganito?
Konting bagay na ginagawa nya sakin napapatahimik nya ako
Nakakalimutan ko agad yung mga kasalanan nya sakin
Pero alam kong kailangan kong maklaro lahat ng to
"Hey. Love. Hanggang ngayon ang lalim pa rin ng iniisip mo"
I noticed na nasa tapat na pala kami ng classroom
Shems hindi ko man lang napansin na nasa school na kami ah
I looked around
And shocks.
Ang daming nakatingin may mga nagbubulungan pa
I slightly pulled my hand
" ah martin yung kamay ko, ang daming nakatingin"
He looked at me with questions in his eyes
And did i just see a glance of pain
I disregard what is saw
Though imbes na bitawan yung kamay ko lalo lang nyang hinigpitan yung hawak sakin
"I dont care what they say love as long as your with me. Now lets go inside"
Tapos hinila nya na ako papasok ng classroom
Nakita ko ang paglingon ng karamihan sa mga kaklase ko
Napansin ko din yung mga nagtatanong na tingin ng mga kaibigan ko
Nilagay nya na yung mga gamit ko sa upuan ko tapos umupo na din sya
Wala naman akong choice kung hindi umupo na din
"Marti-" napatigil ang pagsasalita ko ng dumating na ang teacher namin
Nagulat ako ng biglang nagsalita si martin
"Love, I promise will talk later, so settle your mind first"
He whispered in my ear
Kahit sinabi nyang wag na akong magworry dahil maguusal din naman kami
Ang lutang ko buong klase
Nang nagbreak na tumayo na sya tapos kinuha na yung gamit nya tsaka gamit ko then grabbed my hand
"Hey! Martin saan tayo pupunta?"
"Didn't i promised that we will talk?"
Then pulled me again then started walking
♡♡♡
BINABASA MO ANG
My Neighborhood crush
Novela Juvenil"it's already been more than 4 years since we become neighbors pero all these years hindi kami nag uusap miski kahit ano grabe isipin mo yun bago pa nga sila lumipat dito crush ko na siya kaya lang kahit magkapitbahay kami snob naman kami sa isat i...