My Neighborhood crush

Chapter 10

Rhein's pov

Lutang pa rin akong nakatingin sakanya habang lumalapit sya sakin

Natauhan lang ata ako nung kukunin nya na yung bag ko tsaka libro ko eh

"Akin na yang mga gamit mo ako na magdadala para sayo"

"Ah eh hindi na i can handle it"

"I insist, tsaka masanay ka na kasi lagi na akong nandito para sayo, love"

Sabi nya habang kinuha na yung mga gamit ko at nauna ng maglakad

Leaving me there still gasping some air with my heart racing and my mind asking questions

I startled back to reality ng nakita ko syang naglalakad pabalik sa kinatatayuan ko

"Ano pang ginagawa mo dito? Akala ko nakasunod ka na sakin, lets go na or else will be late, love"

He said then grab my using using his free hand

We were just walking silently

Nakakabingi.

Shocks.

Naguguluhan na talaga ako sakanya ilang araw palang ata ang nakakalipas simula ng kinausap ako ng lalaking to tapos ganto na sya

Hindi naman kasi dahil may gusto ako sakanya or rather mahal na ata eh easy to get na ko diba?

Tsaka sa pagkakaalam ko ay kakabreak lang nila nung ex nyang nakita kong kahalikan nya

Sh*t.

Bakit ako pumayag na sumama sa lalaking to

Eh may kasalan pa sya sakin

I am now looking at him with my most deadly glare

I was slightly startled ng lumingon sya sakin bigla

He was still holding my hand pero nauuna sya sakin ng konti maglakad

Bigla syang huminto sa paglalakad habang nakatingin pa rin sakin

Pumunta sya sa harapan ko

I was shock ng hawakan nya yung magkabila kong pisngi

I slighty stepped backwards

"Stay still."

Ang igsi lang ng sinabi nya pero parang may sarili ng utak yung katawan ko at nakikinig na sakanya

He placed both his hands on my forehead slighty massaging it

"You look cute when your mad or stressed... but i prefer you smiling so stop frowning okay? "

He said then hold my hand again intertwined it then we started walking

Nakakainis.

Bakit ba ako ganito?

Konting bagay na ginagawa nya sakin napapatahimik nya ako

Nakakalimutan ko agad yung mga kasalanan nya sakin

Pero alam kong kailangan kong maklaro lahat ng to

"Hey. Love. Hanggang ngayon ang lalim pa rin ng iniisip mo"

I noticed na nasa tapat na pala kami ng classroom

Shems hindi ko man lang napansin na nasa school na kami ah

I looked around

And shocks.

Ang daming nakatingin may mga nagbubulungan pa

I slightly pulled my hand

" ah martin yung kamay ko, ang daming nakatingin"

He looked at me with questions in his eyes

And did i just see a glance of pain

I disregard what is saw

Though imbes na bitawan yung kamay ko lalo lang nyang hinigpitan yung hawak sakin

"I dont care what they say love as long as your with me. Now lets go inside"

Tapos hinila nya na ako papasok ng classroom

Nakita ko ang paglingon ng karamihan sa mga kaklase ko

Napansin ko din yung mga nagtatanong na tingin ng mga kaibigan ko

Nilagay nya na yung mga gamit ko sa upuan ko tapos umupo na din sya

Wala naman akong choice kung hindi umupo na din

"Marti-" napatigil ang pagsasalita ko ng dumating na ang teacher namin

Nagulat ako ng biglang nagsalita si martin

"Love, I promise will talk later, so settle your mind first"

He whispered in my ear

Kahit sinabi nyang wag na akong magworry dahil maguusal din naman kami

Ang lutang ko buong klase

Nang nagbreak na tumayo na sya tapos kinuha na yung gamit nya tsaka gamit ko then grabbed my hand

"Hey! Martin saan tayo pupunta?"

"Didn't i promised that we will talk?"

Then pulled me again then started walking

♡♡♡