Geri Dönüş

《11》

Yarı çıplak bir Giray?? Mutlimediaya göz atın.... nbrsinzz.s.s. bu arada?

"Kalk."

"Yaa of." Başımda dikilen kişi kimdi ya! Hafta sonu değil mi bugün.

"Miray kalk çabuk bana kahvaltı hazırla."

Ne?

Bir dakika!!!

Giray?

Gözlerimi anında açıp ona baktım. Başımda dikilmişti ve yarı çıplaktı. Yani aslında üstünde sadece baksırı vardı. Gözümü aşağı taraftan alıp yüzüne baktım.

"Hadi kızım uyansana."

"Sen neden erkenden uyandın ki?"diye sordum dirseklerimin üstünde doğrulurken.

"Saat on bir. Perden açık kalmış oradan güneş girdi gözüme yoksa hayatta uyanmazdım hatta sabah sana küçük bir işkence çektireceğim diye seviniyordum."

Güldüm. "Tamam ben şimdi kahvaltı hazırlarım." dedim. Yataktan kalkarken. Mutfağa doğru gidiyordum ki beni kolumdan tutup banyoya soktu.

"İlk önce saçını başını düzelt. Çarpılmış gibi dolaşma etrafta."

Evet sabahları çok çirkin olurum ama yüzüme vurmak zorunda mısın?

Saçımı başımı düzeltip banyodan çıktım ve mutfağa girdim. Giray buzdolabını karıştırıyordu.

"Sende hiç olmazsa pantolonunu giyinseydin?"

"Tamam bi dk. nerede ki?" diyip cevap vermeme izin vermeden mutfaktan çıktı. Bende kahvaltılıkları koymaya başladım. Dönen ayak seslerini duyarken kapı çaldı.

Kim gelmiş olabilir ki?

Kapıya doğru yöneldiğimde Giray açmak üzereydi.

"Giray pantolonunun fermuarını kapat ve ben kapıya baksam daha iyi olur."

Aşağısına baktı ve bana döndü.

"Ben baksam daha iyi olur kimin geldiğini biliyorum. " deyip birden kapıyı açtı.

Bari fermuarı kapasaydın!!!

Kimin geldiğine bakmak için eğilmiştim ki Giray'ın çarpılmış yüzünü gördüm ve yine çarpılmış gibi duran yan komşunun çocukları. Serap ve Sonat abi. Sonat abi kardeşinin gözlerini kapatırken şaşkınca bana döndü.

"Miray?"

"Sonat abi?" dedim. Yan komşunun çocuklarıydı ve onları beklemiyordum.

"Sen dönmüşsün diye duyduk. Yanında ki fazlalıklarla mı? "

"Aslında o türk." dediğimde Serap atladı.

"Türk mü lan bu daş?" diyip beni ezerek içeri geçti.

Giray gülerken Sonat abinin gözleri Girayın pantolonuna takılınca bir tövbest çekti. Ben dudağımı ısırırken Serap çoktan Giray'a yapışmıştı.

"Giray üstünü giyinsene sen!" diyip onu ittirerek yukarı çıkardım. "Hani kimin gelceğini biliyordun?"

" Can zannettim onları."

"İyi!" dedim Giraydan öğrendiğim sitemli ses ve Melodi'den öğrendiğim baygın bakışlarla. "Üstünü giyin ve ben Sonat ve kardeşini göndermeden de inme." deyip kapıyı yüzüne çarptım.

Aşağı indiğimde Sonat abi bana şüpheli bakışlar atıyordu.

"Bu kimdi?"

"O şey ya ıım okuldan arkadaşım Sonat abi."