Sonbahar Güvercini

Okul

    Kısa bir rüyadan sonra hemen uyanmıştım, güneşin parlaklığı kurumuş yaprakların rengini sergiliyordu. Havayı toprak kokusu sarmıştı , sokakta gazete dağıtan çocukların bağırması günün başladığının göstergesiydi. Çok heyecanla beklediğim bir gündü doğrusu. O gün yeni okuluma kaydolucaktım. Hemen üstümü giyinip, kahvaltıya indim. Annem ve babamın sevinci gözlerinden belli oluyordu. Kahvaltımı yaptıktan sonra, son bir kez sokakta gezmek için annemden izin aldım. Direk olarak evimizin yanındaki parka uğradım.

   Evet, 15 yaşinda olabilirim ama bir nebze çocuğum ben de. Son bir kez göz attim buraya, burası çocukluğumun geçtiği yerdi. Arkadaşlarımla her sonbahar güvercin yakalayıp uçururduk. Tam beş kişiydik. Lora, Connor, Andy, Kevın ve ben.

   Her sonbahar kesinlikle, toplanıp güvercinleri beslerdik. Sonra topladığımız çerez yaprakları avuçlayıp birbirimize atardık. Çok eğlenirdik hem de çok.

   Parktan sonra yolun karşısındaki kaldırıma çıktım. Hemen yanımda komşularımızın evleri vardı. Evlerin camlarındaki eskitme tasarımlar her zaman çok hoşuma gitmiştir. Bu evlerde çok anılarım vardı. Evimizin karşısındaki ev komşumuz Bayan Gabby'nin eviydi. Kendisi çok titiz ve çok samimi biridir. Her cadılar bayramında bana bir çanta dolusu şeker verir. O kadın en sevdiğim komşularımdandı.

   Saate baktım 10:08 , artık zamanı gelmişti kısa bir veda için son bir kez baktım sokağıma,bulutlarıma ve hiç yerlerinde duramayan kuşlarıma.

  "Öpüyorum! " diye bağırdım. " Öpüyorum, sizi " ve hayalimde sarıldıktan sonra toprak kokusunu içime çektim.

Annem seslendi, eşyalarımı topladıktan sonra yolda bir faytonu durdurduk.

Kayıt için "New city" Yeni Kent'e gidiyorduk.

  Hawcity'den çıkarken rivearler'in (askerlerin) geniş bir kapıyı açtıklarını gördüm. Bu bir sur kapısıydı, kentimiz kocaman surlarla çevriliydi.

  Hawcity rivearlerinin giydiği kırmızı ceketlerin bu kente özgün olduğu açıktı. Newcity girişindeki rivearler siyah ve daha ciddi bir takım giyiyorlardı. Ve Newcity , Hawcity'den 2 kat daha büyük yüz ölçümüne sahipti.

   Newcity şatosunun yanında eğitmenlik ve hemşirelik okulunu kazanmıştım. Şatoyu kazanmak için özel bir sınava girmek lazımdı. Ama ben o gün okul sınavına girmiştim. Yani şato benim için bir hayalden ibaretti.

   Şehri dolaşıyorduk. Mistik eşyaların satıldığı dükkana girdik ve oradan yıldız şeklinde kolye aldım. Bu yıldızda bilmediğim bir mistiklik vardı. Bana kendini çeken garip bir yönü ve hoş bir görüntü.

  Gezdikten sonra okula gitmeye kara verdik. Ama gittiğimizde gözlerimize inanmadık.

Okul yerinde yoktu. Belki taşınmıştı, belki yıkılmıştı. Okulu sormak için şatoya gittik.

Kapıda yaşlı bir adam vardı. Elinde ki sıralama listesini kapıya asıyordu.

 - Pardon bakar mısınız?

+ Tabi buyrun?

- Biz eğitmenlik ve hemşirelik okulunu arıyoruz. Acaba taşındı mı?

+ Okul bir takım olaylar yüzünden kapatıldı.

- Peki örenciler ve eğitmenler? Onlara ne oldu?

+ Şatoya taşınma kararı alındı. Ayriyeten yeni bir sınav ile yerleştirmeler yapılacak.

- Okulu kazanan örencilere yeniden sınav mı yapılacak?

+ Evet , şatoya yerleşme şansları olacak.