Çok hırpaladılar bizi
Titrek vücutlarımız titrek ellerimiz vardı
Yorulduk
Sevdadan, dertten.
Yorgun beynimiz duman dumandı
Nasıl da tüttürüyordu anlamadılar.
Hasretlik denizinde boğuluyorduk.
Ama hala görmüyorlardı
Her seferinde çekip gitmeyi bildi onlar
Arkalarında durup onları bekleyen kahırlı insanları
Bir türlü anlamıyorlardı
Onlar gitmekten yanaydılar,
Gittiler.
Biz durduğumuz yerde
yaşlandık.
