Het dansduo.

2. Iemand met stress heeft afleiding nodig.

Het was zaterdag. Ik had mijn choreo af en was dood zenuwachtig voor morgen.

Ik zat met mijn beste vriendin Daisy op mijn kamer. Met een gefrustreerd gezicht was ze de klitten uit haar haren aan het kamen. Daisy was geen meisje meisje. Absoluut niet. Ze zat op voetbal, haar bruine haar kwam tot op haar schouders en was altijd los of in een paardenstaart, haar kledingstijl was stoer en niet erg kleurrijk.

'Ik ga dood van de zenuwen!' Zei ik voor de duizendste keer.

'Jeetje Shar, doe normaal man. Je kan super goed dansen.' Daisy plofte neer in mijn zitzak en keek naar haar korte nagels.

'Daisy, wat nou als ik daar hartstikke voor schut ga staan?!' Riep ik gefrustreerd.

'Dan heb je het wel geprobeerd.' Daisy haalde haar schouders op.

'Daisy?'

'Hmm..'

'Ben ik lelijk?'

Ik kreeg een kussen naar mijn hoofd en was te laat om die te ontwijken.

'Sharon Bos! Nu is het genoeg. Je hebt afleiding nodig.' Daisy trok me mee.

'Afleiding? Wat gaan we doen dan?' Zeurde ik.

'Weet ik nog niet. Maar iemand met stress heeft afleiding nodig.'

Daisy trok haar zwarte Converses aan en ik mijn panterprint vans.

----------

Even later zaten we bij Starbucks te drinken.

'Shar, je moet je echt niet zo druk maken.' Daisy slurpte uit haar beker.

'Oké, bedankt voor de afleiding en de peptalks Dais!' Glimlachte ik.

'Hé Daisy!' Klonk er opeens.

Daisy zwaaide en ik draaide me om zodat ik kon zien wie het was. Er kwamen twee jongens aangelopen. De ene had bruin haar en felblauwe ogen. De ander was blond met donkerbruine ogen. Beide waren ze gespierd en ze zagen ze er goed uit.

'Hé jongens, hoe is t?' Vroeg Daisy toen de jongens bij de tafel aangekomen waren.

'Goed hoor.' Zeiden de jongens.

'Oh, ik zal jullie even voorstellen!' Riep Daisy. 'Jongens, dit is Sharon. Sharon dit zijn Nathan en Jordy.' Wees Daisy.

De blonde was Nathan en de bruinharige was Jordy.

'Hey Sharon.' Begroette Nathan me.

'Hallo Shar.' Zei Jordy.

'Niemand heeft je toestemming gegeven mij zo te noemen?' Zei ik lachend.

'Nou, krijg ik die toestemming bij deze dan?' Grijnsde Jordy.

'Is goed.' Lachte ik.

Jordy en Nathan waren bij ons komen zitten en het was erg gezellig. Ze waren heel aardig en ik had ze al goed leren kennen. We hadden nummers uitgewisseld en een super middag gehad.

Nu was ik onderweg naar huis. Mijn mobiel trilde in mijn zak en ik haalde hem eruit.

Jordyyy: Het was gezellig! Hopelijk zie ik je nog is?

Ik: Inderdaad! Ja, natuurlijk. :)

Ik glimlachte. Jordy was echt aardig. Mijn mobiel trilde weer.

Nathie: Was leuk vanmiddag! ;)

Ik: Inderdaad! :)

Ik glimlachte weer. Inmiddels was ik thuis aangekomen.

'Hoi!' Riep ik terwijl ik mijn schoenen uittrapte.

'Hé lieverd!' Zei mijn vader.

'Was het leuk?' Vroeg mijn moeder.

Ik knikte en plofte neer op de bank.

'Klaar voor morgen?' Vroeg mijn vader.

'Ja. Helemaal!' Zei ik zelfverzekerd.

Daisy had (tegen mijn wil in) een filmpje van mij terwijl ik dans laten zien aan Nathan en Jordy. Ze waren erg onder de indruk en zeiden dat ze zeker wisten dat ik gekozen zou worden. Dat had me zelfvertrouwen gegeven.

Mijn mobiel trilde weer.

Daisy: Vond jij stiekem een van de jongens leuk? ;)

Ik: Nee, jij wel? ;)

Daisy: Nee wees maar niet bang. Geef mij Bradley maar. Je mag ze hebben.

Ik: hahahahaha. Ik hoef ze niet, het zijn vrienden.

Daisy: Tuurlijk Shar. Maakt dat de kat wijs. Ik zag het heus wel!

Ik: Niet waar!

Daisy: Maakt niet uit ;). Ik bel je morgen voor je auditie nog!

Ik: Is goed.

Tuurlijk vond ik de jongens niet leuk. Ik bedoel ze waren knap, maar ik vond ze niet leuk. Daisy had gewoon weer een van haar gekke momenten.

Hey, ik weet het. Kort hoofdstuk... Maar volgende word beter, dat beloof ik! :)

Comment een paar bekende choreografen & dansers , dan stop ik ze in dit boek :).

Vote&Comment <3