عرين الأسد قلب انثي

17

بعد ذهابه الى ابيه وقفت رزان تنظر فى اثره وتحاول كبت حبها الذى يكبر يوم بعد اخر ولكنها تقول انه ليس من حقها وثم تعود لمكتبها وتكمل العمل وعينيها حزينه
فى داخل مكتب ادهم : ايوه يابابا اظن انه موضوع مهم عشان كده متكلمتش فيه فى البيت
احمد : ايوه مهم انت جبت معلومات عن رزان
ادهم : لا بس كل اللى اعرفه انها يتيمه من خمس سنين كده وعايشه مع عمها
احمد : ومرتاحه معاهم
ادهم بشك : بتسال ليه غريبه انت مكنتش عايزها تشتغل اصلا
احمد بحزم : رد على السؤال من غير كلام
ادهم : لا دول بيعاملوها وحش اوى ومرات عمها بتاخد من مرتبها عسان تصرف عليها يعنى من الاخر لا مش مرتاحه ابدا
احمد : تمام ده اللى انا عايزه انا ماشى
ادهم بعدم فهم :ماشى ماشى فين وايه لزومه الاسئله دى
احمد مفيش ومتنساش تعزمها على العيد ميلاد دى هتبقى واحده من العيله
ادهم : هتبقى واحده نن العيله ازاى يعنى
احمد :لا مفيش اعنل اللى قولتاك عليه وخرج من المكتب وفور خروجه وقفت رزتن فنظر لها وابتسم : متنسيش يا رزان العيد ميلاد النعرده ولازم تيجى مفيش اعتراض
رزان : تمام يا فندم ولو مش عارفه العنوان ابعت ادهم يجيبك
رزان بسرعه : لا انا هاجى بلاش حد يجيلى
احمد :طيب متتاخريش هستناكى
رزان : ان شاء الله يا فندم وشكرا على الدعوه   فنظر لها نظره غريبه لم تفهم معناها ومشى
ادهم : كان يراقب الوضع من الداخل ولم يفهم تصرفات ابيه ولكن ما تاكد منه ان هناك امر مهم يفكر فيه
وبظا فى العمل ووقت الغداء خرج من اغرفه ووقف امام رزان وهى وقفت له : يلا روحى تتغدى ومتنسيش الدوا
رزان : حاضر شكرا يا فندم وذهب ادهم وجلست هى تكمل عملها فى لا شهية لها حاليا
فنظر ادهم وجدها تكمل العمل : عنيده وهتتعبينى معاكى يا روز
فرجع اليها :اعتقد انى قلت فيه غداءوكمان دواء بتعملى ايه بقى
رزان :الصراحه مليش نفس اما اجوع هاكل واخد الدوا وشكرا على اهتمامك واعتقد انك تروح بدرى النهرده عيد ميلاد بناتك ولا ايه 
كتم ادهم ضحكته وقال :اه طبعا مش ممكن انسى ابدا بس اه ومتنسيش انتى كمان معزومه مينغعش متجيش ماشى وبعدين الاكل والدوا ده امر مش طلب يلا قدامى
رزان باستغراب : نعم قدامك فين
ادهم : على مطعم السركه عشان تاكلى
رزان : وانت هتروح مطعم الشركه ليه انت بتاكل هناك
ادهم: انت لسه متوظفه جديد انا اغلب ايامى هنا فى الشركه يلا وقت الغدا هيخلث وقفل الكمبيوتر امامها فقامت رزان واخذت حقيبتها ونزلت معه ودخلوا المطعم مع بعض فاستغرب العاملين
فذهبوا لطلب الطعام فاخذت رزان الطعام وحلست وحدها فاخذ هو الاخر الطعام وجلس لحانبها فنظرت له بصدمه ثم نزرت حولها وجدت ان كل من فى المطعم ينظر اليها
ادهم : مالك كان اظامك عفريت
رزان :لا بس الناس كلها بتبص هو مفيش مكان تانى فاضى
ادهم : لا مفيش متقلقيش شويه كده ويكملوا اكل وثم رفع صوته لكى يستمع الجميع لسه عشر دقايق ووقت الاكل هينتهى فالاحسن ناكل من غير شوشره وبدا فى الاكل وكذلك رزان وثم دخل للمطعم حسام واخذ الامل ووجد ادهم غجلس بجاتبه ولم ينتبه لرزان التى تجلس فى المقابل
ادهم نظر لحسام الذى ياكل دون ان يرفع عينيه فعرف انا لم يلحظ رزان
تكلم حسام: الا صحيح اخبار البنت اللى وهنا ضربه ادهم فى قدمه فصرخ حسام من الوجع
حسام :فيه ايه يابنى ايه اللى حصل فاشار ادهم بعينيه لرزان فنظر حسام لما اشار له ادهم فوجدها انها رزان ففال فى باله : يادى المصيبه انا وديت نفسى فى داهيه
حسام : انسه رزان اخبارك ايه منوره المطعم بجد اول مره اشوفك هنا على العموم نورتى
ادهم :بسسسسسي ايه مصدقت كل واخلص وكلى يارزان عشان الدوا
حسام انتبه لما قاله : دوا دوا ايه لا سلامتك الف الف سلامه ان شاالله ادهم وانتى لا
رزان بسرعه : لالا بعد الشر بتقول ايه وهنا انتبهت لما قالته فسكتت وبدات فى الاكل فابتسم ادهم لها وشرع فى الاكل فضحك حسام فنظرا له فلدا فى الاكل وهو يحاول كتم الضحك
رزان : الحمد لله عن اذنكم
ادهم : راحه فين
رزان : شبعت هكلع اكمل شغل
ادهم : ده بس انتى ماكلتيش انتى هتعنلى زى السندوتشات
حسام : سندوتشات ايه
ادهم :بس انت
حسام :حاضر
رزان :شبعت
ادهم : لا لسه كلى ده كمان وبس عشان هاكر الواد اللى قاعد مش فاهم حاجه ده فظرت لحسام وجدته ينظر لهم بغباء فضحكت عليه فقال حسام : لا كملوا بس انا عايز اعرف حاجه كانت سندوتشات ايه بقى
ادهم: بس يالا وانتى كملى وفين الدوا
رزان : حاضر واكلت ما قدمه لها وقالت انا كده خلاص صحيح هنفجر
ادهم : الدوا
رزان : انا اكلت ملوش لازمه الدوا فنظر لها ادهم نظره جعلتها تاخذ الدوا فى لمح البصر وصعدت للعمل فضحك حسام بشده وقال : حرام عليك البت بتترعب منك بجد خف شويه عليها مش قدك هيا وبعدين سكل فيه احداث كتير معرفهاش احكيلى
نظر له ادهم :بالليل مش انت جاى العيد ميلاد هبقى احكيلك اه صحيح رزان فاهمه ان البنات بناتى مش اخواتى وهنا اتسعت عينى حسام من الصدمه : بتهزر دى هتبقى صدمه صدمه يعنى
ادهم : ايوه فمش عايزك تقول حاجه ونشوف رده فعلها
حسام : يعينى عليكى يا رزان يا بنت ام رزان وقعتى فى ايد اللى مبيرحمش ولا بيسيب رحمة ربنا تنزل
ادهم بضحك : ليه بس دا انا طيب
حسام : على بابا يا خويا قوم يلا على الشغل
ادهم :بلا يا خالتى يلا
حسام : خالتك طب هقولها بقى
ادهم : هموتك وبعدين ابويا كمان قايل محمدش يقولها فكسر كلامه بقى عشان ينفيك
حسام : ابو حميد كمان عارف يادى النصيبه وبعدين ابو حميد اخباره معاها ايه
ادهم : مش عارف فيه حاجه غريبه
حسام : ازاى يعنى
ادهم : بيسال عليها على طول وعن حياتها وكده
حسام : غريبه صحيح ووصلو الى دور المكاتب فءهب كل منهم الى عمله
وبعد انتهاء العمل ذهب ادهم للمنزل بعد ان اكد على رزان بالحضور واعكاها العنوان لانه يعلم عدم قبولها بحضور الحفل معه
وذهبت رزان للمنزل لكى تجهز نفسها للحفل واشترت قلادتبت رقيقتين للفتيات
وفور دخولها للمنزل وجدت زوجة عمها تنزر اليها بغيظ فالقت السلام ودخلت غرفتها ونادت على حلا
حلا :فيه ايه
رزان : فيه عيد ميلاد تيجى معايا
حلا : مين
رزان : بناته
حلا : وهتروحى بلاش احسن
رزان : كان نفسى بس ماكد عليا كام مره هو وابوه معرفش مرحش يلا هتيجى معايا ولا لا
حلا :طيب هروح اقول لماما واجهز فستان وانتى جهزى احسن فستان عندك ماشى
رزان : طيب يلا عشان الحق اجهز