Arabadan izlediğim yolda şehir binalarını biraz geçtikten sonra karşımıza çıkan evin , uzun süreçli arayışlarım sonucunda bulduğum ev olduğunu biliyordum .Gözlüğümün çerçevesinden işaret parmağımla hafif iterek düzeltirken yerimde doğruldum . Londra nın şirin müstakil evleri ... Yüzümde yer alan hafif tebessümle arabanın park etmesini bekledim .Arabamız bir Ford Mustang 1965 in arkasına park ettiğinde beyaz eve yakışan kırmızı antika arabada bakışlarımı gezdirdim . -O arabanın sahibi ile ev arkadaşlığı yapacak olmak aldığım en iyi kararlardan bir gibi gözüküyordu şuan -
Londra'da Üniversite okuyacağımı öğrendiğim anda içinde Türk ev arkadaşları olabilecek bir yer aramıştım ve sonuçlar beni bu şirin müstakil eve getirmişti. Arabanın bagajından valizimi indiren babamdan valizimi aldım ve bir kenara koyarak onlara sarıldım . Annemin gözlerinin dolduğunu gördüğümde dudaklarını bükerek mırıldandı .
''B-burası çok uzak. "
Gülümseyerek sarıldım ve geri çekildiğimde olağan sakin ses tonumla konuştum. Çabuk kabullenmesini beklemiyordum fakat imkanların çok daha iyi olduğunun farkında olmasına devam etmesini istiyordum.
''21.yüzyıldayız anne beni görüntülü arayabileceğin bir çok imkanımız var ''
Kardeşimle ve babamla da sarıldığımda onlara havaalanına dönebileceklerini gerisini kendim halledebileceğimi söyledim . Kapıya uzanan 3-4 başlamaktan ibaret merdivenleri çıkıp zili çaldım ve kapıyı açan bedenle onları erken göndererek ne kadar doğru bir karar aldığımı fark ettim . Benim için he r konuda benden önce endişelenen annem karşımdaki bu alev rengi saçları, dövmeli bedeni ve üstüne giydiği salaş yırtık kıyafetli kızı görseydi sanırım bu eve beni asla bırakmazdı.Kapıyı açtığı andan beridir incelediğim kız da aynı bakışlarla benim sıkı bağlı sarı saçlarımı , kalın çerçeveli gözlüklerimi ve giydiğim kalem eteğimin içine konulmuş gömleğimi inceliyordu .Bu bakışma merasiminin kesilmesi gerektiği kanaatine vardığımda sakince açık renklere boyanmış tırnaklara ve zarif ince bir kaç gümüş yüzüğe sahip elimi uzattım.
''Melis.''
Bana kalırsa isim söylemek insanların iddia ettiğinin tersine tanışmak değildi. Bir kaç harf asla sizi ya da başkasını tanımlayamazdı. Elime attığı saniyelik bakıştan sonra kendi dövmeli ve siyah ojeli eli ile elimi kavradı.
''Su , tabi buralarda daha çok Sue şeklinde kullanıyorum.''
Pirsingli dudakları gülümserken ona uyum sağlayarak soğuk bir tebessüm bıraktım ve içeri doğru adımlamaya başladım.Evin şık tasarımını incelerken aradaki sinir bozucu gerginliği ve sessizliği bozmak adına konuştum.
''Hangi üniversitede okuyorsun?''
Ben evi incelerken beni inceleyen bakışları arasından cevap verdi.
''Imperial.''
Evi inceleyen bakışlarımı hızla ve hafif heyecanlı ona çevirdim.
''Ben de.''
Yüzündeki en az benimkinin soğukluğunda bir gülümseme ile baktı.
''Peki. Hangi bölüm?''
Sakin bakışlarımla cevapladım.
''Mühendislik.Seninki ne ? ...dur tahmin edeyim.''
Yüzünde küçük bir meydan okumadan oluşan keyifli bir gülümseme ve hadi bakalım ifadesi ile beklemeye başladığında bir tur daha gözlerimi üzerinde dolandırdım.
''Sosyoloji.''
Dudaklarından -pirsingli dudaklarından- keyifli küçük bir kıkırtı çıktı. Rekabetten hoşlandığını o zaman anlamıştım.
''Hayır , ama yaklaştın . Psikoloji.''
İçimdeki tabi ya düşüncesi sürerken ben de ona eşlik ederek saçımdan çıkmış olan öndeki bir kaç telimi kulağımın arkasına sıkıştırıp gülümsedim ve evi gezmeye devam ettim.
''Peki üniversite güzel mi?''
Ellerini yırtık kotunun arka cebine sıkıştırarak yürümeye başladı . Gerçekten sert bir havası var , bu hareketlerine işlemiş gibi. İçimde artık arda bir liste gibi sıralanan analizlerime son vermem gerektiğine karar vermiştim buraya gelmeden önce fakat engel olamıyordum. İnsanlwrı etiketlemek gibi hissettiren bu davranışı bırakmam gerekiyordu.
''Benim için tek iyi yanı Brian May'in okumuş olması.''
duyduğum isimle ona dönerken açıklamaya çalıştı.
''Queen grubunun-''
''gitaristiydi''
tamamlamama şaşırmış ve biraz da ilgisini çekmiş bir ifade ile baktı.
''Queen dinleyecek birine benzemiyorsun''
''Bu bir psikoloji öğrencisinin kurmaması gereken bir cümle , insanlar göründüklerinden farklı olabilirler. ''
''Doğru.''
Yüzündeki keyif ile sessiz bir onaylama bırakırken kendi odam olduğunu tahmin ettiğim yere varmıştım.Tekrar topuklularımın topuklarından destek alarak ona doğru döndüm .
''Odam burası mı?''
''Evet.''
Bakışları hala üzerimde gezinirken yeniden soğuk bir tebessümle odanın içine girdim ve kapı kolunu kavradım . Bu bakışlardan bir an önce kurtulmalıyım .
''O halde biraz uyuyacağım görüşmek üzere. ''
Sadece eli ile bir selam bıraktıktan sonra karşıdaki kapıya ilerledi ve kapısını kapattı.
şuraya Queen efsansesinin bir resmini bırakayım...<3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
