Hayat daima yoldan ibarettir ve yol hiçbir zaman bitmez hep bitti dediğiniz anda başlar sona gelindiğinde fark edilir ki son dediğiniz şey bir duvardan ibarettir ve elbet her duvar aşılır. İlyasta bu yolda sürüklenen bir ölü bir bitkiydi aslında onu yeşerten şey içindeki duygulardı. O aşkını yolda buldu. Önüne çıkan her engele her tümseğe tosladı onu kurtaran şey sizce neydi?
