"I Dont want to be your daughter!!! I want to be the woman in your life! " emosyonal kong sabi sa kaniya sabay bato ng pula kong panty sa kaniya pero di man lang umilag kaya nag landing sa balikat niya.
" Are you out of your mind Wisteria? " tila bale wala niyang sabi sa akin at hindi man lang nag abalang kunin ang panty ko sa balikat niya. Mas lalo akong nakaramdan ng inis dahil sa kaniya.
" Helios please, I want you to acknowledge my feelings for you, Bakit hindi mo ako kayang tanggapin bilang babae sa buhay mo?" Muli ay wala akong nakuhang sagot sa kaniya. Diretso lang ang tingin nito sa papeles na binabasa niya kanina pa.
"Dahil ba to kay Mama?" Wala sa sarili kong sabi sa kaniya. Tinignan lang niya ako ng malamig tila isang pagkakamali na bangitin ko ang sarili kong ina.
"So kahit matagal na siyang patay siya parin ang gusto mo? " so much hatred is visible to my words right now. Pero hindi ko alam kung kanino ba ako galit, sa kaniya or sa sarili kong ina na inabandona ako at bigla nalang pumanaw.
" Don't fucking speak like that Wisteria" matalim niyang tingin sa akin. Sa kauna unahang pagkakataon ay hindi ako nakaramdam ng takot sa kaniya. Hindi tulad noon na kapag alam kong salubong na ang makapal niyang kilay ay dapat na akong kabahan.
Instead, I feel pain and jealous.
"So siya parin hanggang ngayon...." naiiyak kong sabi. I look at the huge portrait of my Mom, wearing a white dress while holding her child which is me. Somehow I wish that I could be her.
" Sana ako nalang siya......sana ako nalang ang first love mo" nasasaktan kong sabi sa kaniya. Sa sobrang emosyong nararamdaman ko at dahil narin sa kaunting alak ay tila nawalan na ako ng lakas at napasalampak sa carpet floor nitong opisina niya.
I keep on crying and sobbing. Sobrang sakit na ang taong pinapangarap ko ay anak lang ang turing sa akin.
Ang taong mahal ko ay hindi ako kayang mahalin bilang isang babae sa buhay niya.
"Sana ako nalang si Mama......sana ako na lang ang first love mo.." paulit-ulut kong bulong.
I heard his foots steps coming towards me. But I didn't bother to look, mas nasasaktan lang ako kapag nakikita ko sa mga mata niya na anak lang ang turing niya sa akin.
"Get up baby girl, you know I hate seeing you crying."
Idiot! Kung ayaw ko akong nakikitang umiiyak dapat hindi mo pinamumukha sa akin na anak lang ang tingin mo sa akin.
"Sana ako nalang ang mahal mo...." mahinang bulong ko sa kaniya.
Nagulat nalang ako ng bigla akong umangat mula sa carpet floor at nakita ko nalang ang sarili kong nakaupo sa lamesa niya.
Nasa pagitan siya ng dalawa kong hita kaya nakabukaka ako sa harap niya. Ramdam ko ang lamig ng aircon sa aking pagkababae. Kung bakit ko ba naman kasi naisipang hubarin yon para akitin siya eh.
Mariin siyang tumitig sa mga mata ko naparang hinihigop niya ang buo kong pagkatao.
"Be careful what you wish for baby girl, don't try to provoke me, baka magsisi ka kapag naranasan mo kung paano magmahal ang isang Deathrone.
BINABASA MO ANG
Golden Cage ( Deathrone #7) Sun Helios Deathrone
General Fictionmusmos pa lamang ng iwan sya sa isang bahay ampunan,walang nakakaalam kung sino at bakit sya iniwan doon. Hangang sa isang araw ay hindi namalayan ng mga nasa apunan ang pagtakas ni Wisteria nung siya ay tumuntong sa ika-pito ng kanyang kaarawan. I...